Ένα αναγνωριστικό (αλλά και σε σημεία απρόσμενα διασκεδαστικό) επεισόδιο γεμάτο από ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Φυσικά ακολουθούν spoilers.

Το «Game of Thrones» είναι μια παρεξηγημένη σειρά. Η συντριπτική δημοφιλία που έχει συγκεντρώσει, η οποία δεν έχει προηγούμενο στα χρονικά της ποπ κουλτούρας στην εποχή του διαδικτύου, έχει δημιουργήσει μια ολόκληρη βάση κουβέντας γηπεδικών προδιαγραφών για τις εξελίξεις σε αυτήν. Καθώς και πολύς κόσμος που βλέπει τη σειρά δεν έχει μια ευρύτερη εικόνα του σύγχρονου τηλεοπτικού τοπίου, όπως επίσης και αρκετά από τα μέσα που την καλύπτουν δεν ασχολούνται με το υπόλοιπο φάσμα της ποπ κουλτούρας σήμερα, όλο το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται γύρω από ένα fantasy game αθλητικών προδιαγραφών, στο οποίο ο καθένας στηρίζει και ακολουθεί κάποιους συγκεκριμένους χαρακτήρες και οι πράξεις τους κρίνονται με ποδοσφαιρικούς όρους, χωρίς να αναλύεται το πλαίσιο γύρω τους.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο ακούμε πολύ συχνά παράπονα για το ότι δε συμβαίνει τίποτα στη σειρά μέχρι κάθε σεζόν να φτάσει προς το τέλος της, παραγνωρίζοντας έτσι σημαντικά πράγματα όπως το χτίσιμο της ατμόσφαιρας ή της δυναμικής ανάμεσα στους χαρακτήρες, είτε αυτή συμβαίνει σε ένα πρώτο επίπεδο ή εκπροσωπεί μια ολόκληρη ανάλυση, όπως για παράδειγμα για το ταξικό υπόβαθρο του Westeros ή για την ανισότητα των φύλων σε αυτό τον κόσμο. Από όπου και αν το δεις, δεν έχει υπάρξει κανένα επεισόδιο της σειράς στο οποίο να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα, ακόμη και όταν η κεντρική πλοκή παραμένει στάσιμη.

Ας μιλήσουμε για την πρεμιέρα της έβδομης σεζόν της σειράς, με τον συμβολικό τίτλο «Dragonstone». Δεν είναι η καλύτερη πρεμιέρα που είχε το «Game of Thrones» και ούτε γίναμε σοφότεροι σε σχέση με τα γεγονότα του φινάλε της έκτης σεζόν, το οποίο μπορούμε να πούμε πλέον πως είναι το καλύτερο επεισόδιο που έχει κάνει ποτέ η σειρά. Είναι αρχαία τραγωδία και Σαίξπηρ και είναι το μανιφέστο της Cersei ως του σημαντικότερου χαρακτήρα που διαθέτει η σειρά για τη νοηματοδότηση όλων των υπολοίπων ιστοριών (πέρα από μια τρανή απόδειξη ότι η Lena Headey είναι η καλύτερη ηθοποιός που διαθέτει η σειρά). Και καθώς είναι τέτοιο το εκτόπισμα του συγκεκριμένου επεισοδίου, η σειρά παίρνει λίγο χρόνο για να χωνέψει και η ίδια όσο και εμείς όσα συνέβησαν σε αυτό. Σε καμία πρεμιέρα δεν αποφάσισε να τρέξει τις ραγδαίες εξελίξεις κανενός φινάλε και ούτε τώρα επιλέγει να κάνει κάτι τέτοιο.

Τίποτα αληθινά καινούριο δε συμβαίνει λοιπόν στο «Dragonstone» και όμως απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί ένα κακό επεισόδιο. Πλέον το «Game of Thrones» έχει τελειοποιήσει το βραδυφλεγές χτίσιμο μιας υπαινικτικής ατμόσφαιρας που στενεύει σαν κλοιός γύρω από τους χαρακτήρες και αν η σειρά είναι μια μεγάλη παρτίδα σκάκι, σε αυτό το σημείο αρχίζουμε να ξεδιαλύνουμε τη σειρά των κινήσεων προς το τελικό ρουά ματ. Στο κλείσιμο του επεισοδίου η Daenerys φτάνει επιτέλους στον κόσμο του Westeros και πιο συγκεκριμένα στο Dragonstone, το κάστρο που είχαμε δει να αποτελεί τη βάση του Stannis. Είναι η πιο χαμηλόφωνη γηπεδική στιγμή της από τις πολλές που έχει ως τώρα και είναι αυτή που έχει και το μεγαλύτερο νόημα. Η ιστορία της ως τώρα μοιάζει με αυτή του ψεύτη βοσκού, αφού για έξι σεζόν απλά περιστρεφόταν γύρω από υποσχέσεις που απλά ανακυκλώνονταν, αλλά όταν δηλώνει στον Tyrion ότι είναι έτοιμη για να ξεκινήσει, είναι η πρώτη στιγμή που πιστεύεις και την ίδια ότι το εννοεί, αλλά και την ίδια τη σειρά ότι είναι έτοιμη να ξεδιπλώσει την τελευταία της παρτίδα. Και με δεδομένο ότι αυτή η σεζόν αποτελείται από επτά επεισόδια, ίσως αυτό να είναι και το τελευταίο στο οποίο «δε συμβαίνει και τίποτα».

Επειδή όμως πάντα συμβαίνει κάτι, ακόμη και όταν δε συμβαίνει τίποτα, αυτή τη μία ώρα της πρεμιέρας είδαμε τους ήρωες που έχουν απομείνει στην κεντρική πλοκή να παίρνουν όλοι θέση για την επικείμενη εισβολή του Night King από τον Βορρά. Σε αυτό το σημείο το teasing αυτού του story οδεύει προς το τέλος του, αφού κανείς πια δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι είναι ένας αληθινός κίνδυνος που πλησιάζει ολοένα και περισσότερο και είναι ένας άγνωστος εχθρός, για τον οποίο δεν υπάρχει η απαραίτητη γνώση για την αντιμετώπισή του.

Στον Βορρά ο Jon Snow φαίνεται ο ιδανικός ηγέτης για να μπει μπροστά σε αυτή τη μάχη με το στρατό των απέθαντων, αφού έχει έρθει αντιμέτωπος μαζί τους, για αυτό το λόγο είναι αποφασισμένος να επιστρατεύσει μέχρι και τα γυναικόπαιδα σε αυτό τον πόλεμο. Την ίδια ώρα η Sansa φαίνεται να είναι απασχολημένη αρκετά με την εκδίκησή της απέναντι σε όσους στράφηκαν απέναντι στους Stark όλο αυτό το διάστημα και έτσι δημιουργούνται κάποιες προστριβές ανάμεσα σε αυτή και τον Snow και μέσα σε όλο αυτό παραγνωρίζουμε το γεγονός πως τίποτα από όλα αυτά δε θα συνέβαιναν αν ο Littlefinger δεν είχε αποφασίσει να βοηθήσει. Και φυσικά το αντάλλαγμα που φαίνεται να θέλει είναι η ίδια η Sansa, την οποία ποθεί ανοιχτά στις τελευταίες σεζόν.

Παρόλα αυτά, ο Littlefinger από βασικός παίκτης πριν από μερικές σεζόν που κινούσε τα νήματα, τώρα φαίνεται αρκετά αναλώσιμος χαρακτήρας. Φυσικά και μοιάζει με την κατσαρίδα του Westeros, υπό την έννοια ότι μοιάζει ως ο τελευταίος που θα επιβίωνε. Και πάντα σου δίνει την εντύπωση ότι είναι δύο με τρία βήματα μπροστά και ότι ποτέ δεν ξέρεις για τι πραγματικά είναι έτοιμος, ειδικά με τον κύκλο γνωριμιών που διαθέτει. Όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που θολωμένος από το πάθος του για την Sansa και με τον Jon Snow να φαίνεται πως αποκτά όλο και περισσότερη δύναμη, πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να τον φανταστούμε να είναι από τους χαρακτήρες που θα μας αποχαιρετίσουν αυτή τη σεζόν. Ακόμη και αν γίνει αυτό βέβαια, σίγουρα θα έχει κάποιο τίμημα, οπότε περιμένουμε να δούμε τη δυναμική ανάμεσα σε αυτόν και την Sansa να ξεδιπλώνεται.

Σε άλλες εξελίξεις στον Βορρά, ο Bran φτάνει στο Τείχος προειδοποιώντας για τον ερχομό του Night King, τον οποίο τον βλέπουμε να έχει επιστρατεύσει μέχρι και τους γίγαντες που βρίσκονταν μαζί με τους wildlings. Αυτά όμως λειτουργούν επίσης ως teaser για τη συνέχεια, οπότε μπορούμε να πούμε ότι περάσαμε πολύ καλύτερα με τον Sandor Clegane, ο οποίος απολαμβάνει την συντροφιά της Αδελφότητας χωρίς Λάβαρα, βρίσκοντας την ευκαιρία να εξασκήσει τις καυστικές ατάκες του που τόσο έχουμε αγαπήσει, αλλά και να αποδείξει πως όσο και αν το παίζει σκληρός, είναι από τους πιο ανθρώπινους ήρωες σε όλο το Westeros και σε αυτή τη φάση δεν ξεγελά κανέναν προσπαθώντας να πείσει για το αντίθετο. Έπειτα, βλέπει μέσα στις φλόγες τη μεγάλη μάχη με τους White Walkers και θα θέλαμε πολύ να τον δούμε να αποτελέσει μέρος της. Τέλος, το ενδιαφέρον χωρίς ανταπόκριση του Tormund προς την Brienne παραμένει από τα αγαπημένα μας πράγματα σε όλη τη σειρά.

Η πιο γηπεδική στιγμή του επεισοδίου ανήκει βέβαια στην Arya, πριν καν πέσουν οι τίτλοι αρχής. Με τη νέα ικανότητα που διαθέτει, τη βλέπουμε να παίρνει τη μορφή του Walder Frey, τον οποίο στο φινάλε της έκτης σεζόν είχε δολοφονήσει και να βγάζει έναν πύρινο λόγο για τον Βορρά που θυμάται, όσο οι άντρες του Frey πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον δηλητηριασμένοι. Είναι δύσκολο να μην ακολουθήσεις την badass διαδρομή της Arya, η οποία στο δρόμο της για το King’s Landing με απώτερο σκοπό να δολοφονήσει τον μεγάλο της στόχο που δεν είναι άλλος από την Cersei, συναντά και τον Ed Sheeran (ναι, τον γνωστό Ed Sheeran) που αράζει με την παρέα του τραγουδώντας παραδοσιακά άσματα του Westeros σαν να μην τρέχει τίποτα. Είναι μια σκηνή που δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία μέσα σε όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, αλλά είναι μια ταιριαστή και διασκεδαστική αξιοποίηση ενός διάσημου guest και χρειάζεται και κάποια τέτοια ενσταντανέ η σειρά.

Παρά την απρόσμενα ευχάριστη παρουσία του Sheeran -είτε σου αρέσει ως μουσικός ή όχι- η πιο ευχάριστη στιγμή της πρεμιέρας ήταν ένα μοντάζ από τις καθημερινές περιπέτειες του Samwell στον κόσμο της Citadel. Μπορεί στο φινάλε της έκτης σεζόν να φάνηκε πως ο ρόλος που πρόκειται να αναλάβει είναι πολύ σημαντικός, αλλά αυτό που κάνει προς το παρόν είναι να ικανοποιεί τα θελήματα των γηραιότερων, καθαρίζοντας τις ακαθαρσίες τους. Και αυτή η τόσο αηδιαστική καθημερινή του αγγαρεία καταλήγει σε ένα απολαυστικό μοντάζ μαύρου χιούμορ, από αυτό που ξέρει πώς να αναδεικνύει η σειρά όταν θέλει και που είναι το δεύτερο αγαπημένο μας «βιτριολικά χιουμοριστικό μοντάζ μιας καταθλιπτικής καθημερινής συνήθειας μετά από αυτό του αγγέλου στο δεύτερο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν του «Preacher» (και αυτή είναι μια υπενθύμιση για να δείτε «Preacher», μια από τις σειρές που μπορεί να σας κρατήσει καλή καλοκαιρινή συντροφιά).

Πέρα από την παρακολούθηση της ανιαρής καθημερινότητας του Samwell, υπάρχουν δύο σημαντικά σημεία στα οποία αξίζει να σταθούμε. Πρώτα, ότι μαθαίνει πως υπάρχει μεγάλο απόθεμα από dragonglass κρυμμένο στο Westeros και μιας και το dragonglass είναι το μόνο όπλο που μπορεί να σκοτώσει τους White Walkers, αυτή είναι μια πληροφορία που θα μας απασχολήσει πολύ στη συνέχεια. Έπειτα, μαθαίνουμε πως ο Ser Jorah βρίσκεται φυλακισμένος στην Citadel, με την ασθένειά του να έχει εξαπλωθεί. Φυσικά όμως και το κύριο μέλημά του παραμένει η Daenerys και αναρωτιόμαστε αν θα αποτελέσει ποτέ ξανά μέρος της κύριας πλοκής.

Ας έρθουμε όμως και στη σημαντικότερη κατά τη γνώμη μας στιγμή του επεισοδίου που είναι η συνάντηση της Cersei με τον Euron Greyjoy ο οποίος φτάνει στο King’s Landing προσφέροντας τη βοήθειά του με αντάλλαγμα έναν γάμο ανάμεσα στον ίδιο και την Cersei. Η ίδια η Cersei γνωρίζει πως είναι σε απελπισμένη αναζήτηση συμμάχων και ότι χρειάζεται οποιονδήποτε στο πλευρό της, αρνείται όμως υπερήφανα την πρόταση του Euron, αφού προτιμά να ζήσει και να πεθάνει μόνη της και κυρίαρχη στη μάχη, παρά υποταγμένη σε έναν άνδρα για τον οποίο δε νιώθει τίποτα. Μπορεί να είναι ή να θεωρείται το απόλυτο (ανθρώπινο) κακό που υπάρχει στο Westeros, αλλά την ίδια στιγμή είναι και ένα ισχυρό φεμινιστικό πρότυπο στο επίκεντρο της σειράς και ως τέτοιο αναγνωρίζουμε την πορεία που έχει διαγράψει. Για το πόσο καλή ηθοποιός είναι η Lena Headey μιλήσαμε και παραπάνω και βρίσκει πάλι την ευκαιρία να το αποδείξει, όχι μόνοσ τη σκηνή με τον Euron, αλλά και σε μια άψογα σκηνοθετημένη αλλά και σκηνογραφημένη σκηνή που μοιράζεται με τον Jaime, σχετικά με το μέλλον που μπορούν και αξίζουν να έχουν από εδώ και πέρα.

Ως υπόβαθρο, ως ατμόσφαιρα, ως μια βάση για τις νέες συμμαχίες που ενδέχεται να γεννηθούν και για τη δυναμική της Cersei, αυτή η συνάντηση με τον Euron ήταν πολύ σημαντική για να δούμε πόσο δρόμο έχει διανύσει, όντας πλέον ανοιχτά η βασίλισσα του King’s Landing, χωρίς να χρειάζεται να κρύβεται πίσω από τα παιδιά της. Και όσο τραγική φιγούρα και αν είναι, άλλο τόσο είμαστε έτοιμοι να εξερευνήσουμε την ισχυρή της προσωπικότητα και πώς αυτή μπορεί να ξεδιπλωθεί μέσα σε αυτό τον κόσμο. Όσο για το βλέμμα που ανταλλάσσουν ο Euron με τον Mountain, ήταν τόσο δυνατό και σήμαινε τόσα πολλά που τα λόγια περιττεύουν. Για κάτι τέτοιες λεπτομέρειες αγαπάμε τη σειρά.

Ξανά, παρακολουθήσαμε μια πρεμιέρα που λειτουργεί εισαγωγικά, ως μεταίχμιο ανάμεσα σε δύο σεζόν και που θα συζητηθεί παραπάνω από όσο χρειάζεται και σε μια βάση που επίσης δε χρειάζεται, είμαστε όμως ενθουσιασμένοι για ό,τι θα ακολουθήσει και έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως η σειρά βρίσκεται στο καλύτερο σερί της και στο σωστό δρόμο, περισσότερο από ποτέ.

H Νova είναι ο απόλυτος προορισμός για το GOT. Τώρα μπορείς να απολαύσεις για 1η φορά όλους τους προηγούμενους κύκλους μαζεμένους σε box set στο Nova On demand όποτε θελήσεις αλλά και τον νέο καταιγιστικό 7ο κύκλο του Game of Thrones αποκλειστικά στη Nova και ταυτόχρονα με την Αμερική.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]