Κριτική ταινίας: Απρόσμενος Έρωτας
Το αίσθημα της μοναξιάς και της εγκατάλειψης που συνοδεύει τη γεροντική ηλικία, τα τραύματα που αφήνει η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και η αναγκαιότητα της ύπαρξης κάποιου σκοπού στη ζωή για να της δίνει νόημα, είναι τα ζητήματα που πραγματεύεται η νέα ταινία «Απρόσμενος Έρωτας» της Σάντρα Νέτελμπεκ.
Προσαρμογή του βραβευμένου μυθιστορήματος «La douceur assassine» της διακεκριμένης συγγραφέα Françoise Dorner, ο «Απρόσμενος Έρωτας» μάς περιγράφει την εξέλιξη μιας ασυνήθιστης, πρωτότυπης σχέσης που αναπτύσσεται μεταξύ ενός ηλικιωμένου και μιας νέας χορεύτριας. Μια σύνθετη σχέση που δεν έχει κίνητρο το σεξ ούτε την απλή φιλία.
Ο βραβευμένος Μάικλ Κέιν μπαίνει στο ρόλο του Μάθιου, ενός ευκατάστατου μοναχικού γέρου και χήρου. Με τάσεις αυτοκτονίας, δείχνει να έχει χάσει κάθε σκοπό στη ζωή, καθώς η γυναίκα του πέθανε -«πριν τρία χρόνια, τρεις μήνες και έντεκα μέρες», όπως λέει- και τα παιδιά του είναι κάπου μακριά, κλεισμένα στο «δικό τους κόσμο» και τις ζωές, όπως γίνεται συνήθως.
Μια μέρα θα γνωρίσει τη γοητευτική Πωλίν, καθώς εκείνη θα προθυμοποιηθεί να τον βοηθήσει στο λεωφορείο. Η Πωλίν (Κλεμάνς Ποεζί, «127 Ώρες»), είναι ένας αισιόδοξος άνθρωπος που χαίρεται να απολαμβάνει τις μικρές χαρές της ζωής, εκτιμώντας τα απλά, βασικά πράγματα που της δίνουν αξία.
Θα μοιραστούν στιγμές, θα χορέψουν, θα ανταλλάξουν απόψεις, θα απολαύσουν μαζί ένα χοτ-ντογκ, και θα περπατήσουν στον κήπο του Λουξεμβούργου…
Οι ζωές τους αλλάζουν από την ιδιαίτερα στοργική σχέση που πλέκεται μεταξύ τους και δίνει ένα φρέσκο αέρα ζωντάνιας και θαλπωρής στη μουχλιασμένη και μονότονη καθημερινότητά τους. Κάτι που αναπαρίσταται με μια εύστοχη οπτική μεταφορά ενός παραθύρου -χρόνια κλειστού- που ανοίγει με δυσκολία και μπαίνει μέσα το φως.
Μια ξαφνική ανατροπή θα φέρει στην επιφάνεια επιπλέον στοιχεία επάνω στο χαρακτήρα του Μάθιου και το ενδιαφέρον μιας ξένης (της Πωλίν στην προκειμένη περίπτωση) για τον αδύναμο ηλικιωμένο θα έρθει σε κραυγαλέα αντίθεση με την αδιαφορία των παιδιών του, ιδιαίτερα της κόρης.
Αν και η δομή της πλοκής δείχνει πρόχειρα φτιαγμένη σε κάποιες περιπτώσεις, με κάποιες σκηνές άτσαλα δεμένες, ωστόσο, αυτή η δραματική κομεντί διακρίνεται για τις ενδιαφέρουσες ερμηνείες και για τις αλήθειες που φέρει επάνω στις σχέσεις των ανθρώπων, επάνω στην αποξένωση –που γίνεται ακόμη πιο σκληρή όταν παρουσιάζεται μεταξύ των μελών μιας οικογένειας- και επάνω στη σημασία της φιλίας, με την πρωταρχική έννοια του όρου (φιλώ=αγαπώ).
Το Παρίσι, γοητευτικό, ρομαντικό με τις όμορφες γωνιές, τους μοναδικούς κήπους και τα κτήρια αρχιτεκτονικής του Haussmann –όπου στεγάζεται συνήθως η μπουρζουαζία- χρησιμεύει ως φόντο στον καμβά επάνω στον οποίο θα εκτυλιχθεί αυτή η ιστορία.
Το Παρίσι δίνεται όπως το φαντάζονται οι τουρίστες, κάτι που μειώνει την αυθεντικότητα και προωθεί την τυποποίηση ενώ ένα συγκινητικό τέλος χαρμολύπης θα βάλει τελεία στη ρομαντική, γλυκόπικρη ιστορία της Νέτελμπεκ.
Ο «Απρόσμενος Έρωτας» είναι μια συμπαθητική δραματική κομεντί.
Σκηνοθεσία: Σάντρα Νέτελμπεκ. Παίζουν: Μάικλ Κέιν, Κλεμάνς Ποεζί, Τζάστιν Κερκ, Γκίλιαν Άντερσον. Εταιρίες Διανομής: FILMTRADE και SPENTZOS FILM.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ