Οι παλιές σειρές γίνονται φιλμ και τα φιλμ γίνονται σειρές, σύμφωνα με τη νέα μόδα κατεύθυνσης του πλήθους, στο χώρο της κινηματογραφίας.

Έτσι και η παλιά τηλεοπτική σειρά του τέλους της δεκαετίας του ’80 «21 Jump Street» γίνεται ταινία –μεταβαλλόμενη σε σειρά- αφού μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο επεισόδιο.

Έπειτα από την απρόσμενα μεγάλη επιτυχία του πρώτου επεισοδίου, έρχεται η συνέχεια˙ φιλόδοξο, κυνικό και αστείο, το «22 Jump Street» καταφθάνει για να δρέψει νέους καρπούς. Από την παλιά σειρά έχουν διατηρηθεί κάποια βασικά στοιχεία της πλοκής, με δύο νεαρούς αστυνομικούς, οι οποίοι δεν έχουν αποφασίσει αν έχουν γίνει ενήλικες ή αν παρέμειναν στην εφηβική ηλικία, να εμπλέκονται σε μια υπόθεση εξιχνίασης ενός κυκλώματος νέων μοντέρνων, αυτή τη φορά, ναρκωτικών.

Οι μυστικοί πράκτορες Schmidt και Jenko επιστρέφουν, τώρα μέσα σε ένα περιβάλλον κολλεγίου και ξανά κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες των Φιλ Λόρντ, Κρίστοφερ Μίλερ («Βρέχει Κεφτέδες», «Lego»).

Η συνταγή του προηγούμενου σουξέ ακολουθείται πιστά, με γερές δόσεις αυτοσαρκασμού, από όπου παράγεται και ένα έξυπνο χιούμορ, με αναφορές σε προηγούμενες ταινίες (όπως στο «Fast And Furious») ή ακόμη και με έμμεσες αναφορές σε αυτές, με έναν ήρωα να φορά ένα κοστούμι στα χρώματα του Σούπερμαν και να δρα μιμούμενος τον υπέρ-ήρωα, σατιρίζοντας τη μορφή του, φιλικά πάντα.

Αρκετά από τα συνηθισμένα κλισέ των teen movies και των περιπετειών μεταξύ φίλων μπαίνουν, επίσης, στο στόχαστρο της παρωδίας,  αποτελώντας ένα ακόμη στοιχείο που προστίθεται για να αναπαραχθεί η προηγούμενη επιτυχία.

Στο «22 Jump Street», ωστόσο, η σχέση των δύο κεντρικών τρελούτσικων χαρακτήρων δοκιμάζεται, περνά από διάφορα στάδια και εξελίσσεται. Η χημεία των Τσάνινγκ Τέιτουμ/Τζόνα Χιλ είναι υποδειγματική, καθώς ενσαρκώνουν πειστικότατα ένα φαινομενικά αταίριαστο δίδυμο, που όμως καταφέρνει πολλά.

Ο μεγάλος loser Schmidt (Τζόνα Χιλ) σε συνδυασμό με το γεμάτο αυτοπεποίθηση Jenko (Τσάνινγκ Τέιτουμ) ορμούν δυναμικά προς κάθε κατεύθυνση και προσεγγίζουν με ένα χονδροκομμένο κωμικό ύφος τις σχέσεις μεταξύ φοιτητών και κυρίως την ανδρική φιλία.

Έτσι, το δεύτερο αυτό επεισόδιο παίρνει τα χαρακτηριστικά μιας αστυνομικής κωμωδίας που περιστρέφεται γύρω από τη στενή σχέση δύο κολλητών με την οποία επηρεάζεται η δράση. Ένα θέμα αγαπητό και τόσο επαναλαμβανόμενο στις αμερικανικές κωμωδίες που έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο είδος κινηματογραφικών ταινιών, τις λεγόμενες στα αγγλικά «bromances».

Εκτός από τις αστείες καταστάσεις, δεν διακρίνεται καμιά πρωτοτυπία ως προς τη σύνθεση των εικόνων. Θα σημειώσουμε, ωστόσο, ένα τέχνασμα που χωρίζει το κάδρο στα δύο, με δύο διαφορετικά πλάνα μέσα στα οποία ο κάθε κεντρικός χαρακτήρας κάνει διαφορετικά πράγματα, τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις αντιθέσεις τους.

Εντυπωσιακό είναι ότι ο διαχωρισμός του κάδρου παύει να υπάρχει όταν οι δύο φίλοι, επανενώνονται έπειτα από μία ρήξη.  Ιλαρή διάθεση και πολλά gags δημιουργούν μια διασκεδαστική κωμωδία για να περάσετε απλώς την ώρα και τίποτε παραπάνω.

Σκηνοθεσία: Φιλ Λόρντ, Κρίστοφερ Μίλερ. Παίζουν: Τσάνινγκ Τέιτουμ, Τζόνα Χιλ, Άις Κιούμπ, Πίτερ Στομάρε, Νικ Όφερμαν, Γουάιτ Ράσελ, Άμπερ Στίβενς, Τζίλιαν Μπελ. Εταιρεία Διανομής: FEELGOOD.

ΔΗΜΗΤΡΑ  ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ