Οι κατασκοπικές ταινίες δε δείχνουν γενικώς να είναι και πολύ στο φόρτε τους από τότε που ο Ψυχρός Πόλεμος και η ηχώ του σήμαναν τη λήξη τους.

Σίγουρα, είχαμε και λαμπρά, ενίοτε πισωγυρίσματα στο πρόσωπο του James Bond αλλά και τυχαίες εκλάμψεις όπως η τετραλογία του Bourne και το 24. Καθόλου τυχαία δεν αναφέρονται αυτά τα ονόματα εδώ, καθώς για να γίνει σωστή ανάσταση ενός φιλμικού ιδιώματος, οφείλει να γίνει και ένας σωστός φόρος τιμής σε αυτό. Και αυτά ακριβώς τα έργα, ανένοχα και καθόλου κρυμμένα, είναι οι αρχές του Kingsman ως κόμικ, ταινία και γενικότερα ωδή στις κατασκοπικές περιπέτειες. Απλώς εδώ είναι προφανής η τάση του χαβαλέ που τη διατρέχει.

Ο Matthew Vaughn παίρνει στα χέρια του και διασκευάζει ένα κόμικ που μπορεί να απευθύνεται κατά κύριο λόγο στο σύγχρονο εφηβικό (και μην κρυβόμαστε, αμερικάνικο/αμερικανοθρεμμένο) κοινό, μα ξέρει τι κάνει και πως το κάνει. Χρησιμοποιεί τις αναφορές στην ποπ κουλτούρα κατά βούληση, γεμίζει με σχεδόν κάφρικο χιούμορ αρκετές από τις σεκάνς και, όταν έρχεται η ώρα να πλέξει τη δράση, το κάνει με μπριο, με γουστόζικη χορογραφία και, πάνω απ’ όλα, τιμιότητα. Κρατά τα κλισέ αυτών των ταινιών ακέραια, όχι από έλλειψη ιδεών ή ταλέντου να πλέξει κάτι ολότελα δικό του, μα από σεβασμό στο υλικό που του δίνεται και επειδή ο φόρος τιμής στο κοινό που αναφέραμε πρέπει να είναι ξεκάθαρος.

Το ενδιαφέρον εδώ δε δίνεται στην υπερανάλυση μα στην ξεκάθαρη διασκέδαση, είτε αυτή αφορμάται από ένα απλοϊκότατο αναφορικό χιούμορ, είτε από δόσεις αιματοχυσίας. Αυτό δείχνει, επί του προκειμένου τουλάχιστον, μια ταινία με αυτογνωσία όσον αφορά στο στοχευμένο κοινό της που προσπαθεί να παραδώσει το ζητούμενο και, αν θέλετε την άποψή μου, το κάνει.

Από ‘κει και πέρα, μπορεί να έχουμε τον Samuel Jackson στην πιο γελοιογραφική περσόνα που έχει υποδυθεί μέχρι στιγμής, αγγίζοντας τα όρια του cult, μπορεί να έχουμε τον Michael Cane να απολαμβάνει τον στερεοτυπικό ρόλο του και τις εξυπνακίστικες ατάκες του, μα κυρίως έχουμε τον Colin Firth να διασκεδάζει εμφανώς και να δίνει το κατιτί παραπάνω που χρειάζεται η ταινία για να γίνει απολαυστικότερη: ζωντάνια.

Σίγουρα, αυτή η ταινία δεν αφορά καμία ιντελιγκέντσια που ψάχνει υποδόριο χιούμορ ή τόνους ενήλικου χιούμορ και ούτε στέκεται ως ο καλύτερος φόρος τιμής που έχετε δει ποτέ σας. Μα στον παράγοντα «διασκέδαση» αποζημιώνει και με το παραπάνω, έστω και αν η απόλαυση καταλήξει να ‘ναι ένοχη σε ορισμένους.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας, όπως κυκλοφόρησε στο youtube.

Σκηνοθεσία: Matthew Vaughn. Πρωταγωνιστούν: Colin Firth, Michael Cane, Samuel Jackson. Στους κινηματογράφους από την Odeon.

Φοίβος Κρομμύδας