Η σειρά του Ντέιμον Λίντελοφ που προκάλεσε αίσθηση πέρυσι το καλοκαίρι επέστρεψε και είναι πιο σίγουρη από ποτέ για τον εαυτυό της.

Η συζήτηση για την καλύτερη σειρά που παίζεται αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση μόνο εύκολη δεν είναι και εμπεριέχει το υποκειμενικό στοιχείο περισσότερο από ποτέ. Κάποτε υπήρχε το «The Sopranos» και το «The Wire», αργότερα το «Breaking Bad» και το «Mad Men», ενώ τώρα θα δεις τους περισσότερους να μιλάνε για το «Game of Thrones», πιο πολύ όμως ως σημείο των καιρών και όχι ως καλύτερη σειρά της εποχής (αν και με τη φετινή σεζόν βρίσκεται σίγουρα στην πρώτη κατηγορία). Για εμάς λοιπόν η καλύτερη σειρά που παίζεται αυτή την εποχή είναι το «The Leftovers» του Ντέιμον Λίντελοφ (εκ των δημιουργών του «Lost» και σεναριογράφου των «Prometheus» και «Star Trek Into Darkness»).

Για όσους δε γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, ας κάνουμε μια σύντομη επεξήγηση. Το «The Leftovers» έκανε πρεμιέρα πέρυσι το καλοκαίρι στο HBO και δίχασε κατευθείαν το κοινό. Όχι άδικα. Πρόκειται για ένα βαρύ και αργόσυρτο δράμα με ωριαία επεισόδια που δεν περιέχουν κάποιου είδους δράση, αλλά στηρίζονται αποκλειστικά στα συναισθήματα. Η υπόθεση τοποθετείται τρία χρόνια μετά από την ξαφνική εξαφάνιση του 2% της Γης και εμείς επικεντρωνόμαστε στη μικρή πόλη του Μέιπλετον της Νέας Υόρκης.

Πρωταγωνιστής είναι ο Κέβιν Γκάρβεϊ (Τζάστιν Θερού), επικεφαλής της αστυνομίας της περιοχής. Η οικογένειά του έχασε μόνο την αγέννητη κόρη τους, οι επιπτώσεις αυτής της ξαφνικής εξαφάνισης υπήρξαν όμως πολύ πιο έντονες για τον ίδιο. Η γυναίκα του εντάχθηκε σε μια ομάδα με το όνομα «Ένοχοι Εναπομείναντες», σκοπός της οποίας είναι να υπενθυμίζει σε όλους τους υπόλοιπους το μυστηριώδες και τραγικό συμβάν και όσους χάθηκαν τότε. Τα μέλη της απαγορεύεται να μιλάνε, καπνίζουν και φορούν λευκές στολές και γενικά κάνουν ό,τι μπορούν ώστε εκνευρίζουν όσους προσπαθούν να αφήσουν πίσω το συμβάν και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Η γυναίκα του Κέβιν (Έιμι Μπρένεμαν) είναι μέλος αυτής της ομάδας, η κόρη του (Μάργκαρετ Κουάλι) περνάει μια δύσκολη εφηβεία και ο γιος του (Κρις Ζίλκα) βρίσκεται μακριά στο πανεπιστήμιο. Εκτός από την οικογένεια Γκάρβεϊ παρακολουθούμε και την καθημερινότητα άλλων κατοίκων του Μέιπλετον, με σημαντικότερη παρουσία αυτή της Νόρα Ντερστ (Κάρι Κουν), η οποία και έχασε όλη την οικογένειά της.

Αν ψάχνετε για μια σειρά που θα σας κρατάει για τη συνέχεια με την αγωνία για το τι θα συμβεί στο επόμενο επεισόδιο, μπορείτε να προχωρήσετε αλλού. Όχι ότι το «The Leftovers» δεν έχει ένα πολύ ελκυστικό μυστήριο στο επίκεντρο, η διαφορά του πάντως με τις άλλες σειρές είναι ότι δε μένει σε αυτό μα επιλέγει να εξερευνήσει τις συνέπειες που έχει το γεγονός της εξαφάνισης σε όσους έμειναν πίσω. Για κάποιους στην αρχή αυτό γινόταν κάπως άτσαλα με τα συναισθήματα να εκμαιεύονται χωρίς να κερδίζονται (εμείς πάντως δεν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία), στην πορεία πάντως αυτό άλλαξε άρδην. Ειδικότερα από το έκτο επεισόδιο και έπειτα, όταν και λάμπει το άστρο της Κάρι Κουν, η σειρά ανεβαίνει επίπεδο και τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα, ο πόνος των πρωταγωνιστών πιο κατανοητός στο κοινό και η θέαση του κάθε επεισοδίου καθίσταται μια ξεχωριστή εμπειρία που δε βρίσκεις πουθενά αλλού.

Πολύ αδικημένες είναι και οι ερμηνείες της σειράς. Εκτός από την Κάρι Κουν που αναφέραμε και είναι η αποκάλυψη και δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό, ο Θερού είναι καλύτερος από ποτέ και συνδυάζει θλίψη, απόγνωση και οργή με έναν όχι ιδιαίτερα μετρημένο τρόπο, το πάθος του είναι πάντως δεδομένο και το νιώθει αυτό που κάνει οπότε βγαίνει αληθινό και μπορείς να ταυτιστείς μαζί του.

Για τη δεύτερη σεζόν το «The Leftovers» αλλάζει τοποθεσία και από τη Νέα Υόρκη μεταφερόμαστε στο Τέξας. Η πρεμιέρα συγκαταλέγεται στα καλύτερα πράγματα που έχουμε δει στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια, με το πρώτο δεκάλεπτο να αγγίζει σε επίπεδο σύλληψης και φιλοδοξίας το αριστουργηματικό «Δέντρο της ζωής» του Τέρενς Μάλικ.

Αυτή τη στιγμή το «The Leftovers» ξεχωρίζει με χαρακτηριστική ευκολία ως το καλύτερο δράμα που παίζεται στην τηλεόραση. Ανιχνεύει ζητήματα όπως η απώλεια και η κατάθλιψη, αφήνοντας πάντως αχτίδες αισιοδοξίας. Βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που η δημοτικότητά του θα εκτοξευθεί και όλοι θα συζητούν για αυτό, οπότε τώρα έχετε την ευκαιρία σας να κάνετε το catch-up.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]