Η έβδομη ταινία του «Rocky» κάνει αλλαγή σκυτάλης και είναι πολύ καλύτερη απ' ό,τι περιμένεις.

Βρισκόμαστε ένα μήνα μακριά από την τελετή απονομής των φετινών βραβείων Όσκαρ και η κουβέντα που έχει ξεσπάσει έχει να κάνει με την πλήρη απουσία μη λευκών υποψηφίων. Είναι γνωστό ότι τα μέλη της Ακαδημίας είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία λευκοί ηλικιωμένοι άνδρες, τα τελευταία χρόνια όμως η παρουσία ταινιών όπως το «12 χρόνια σκλάβος» και το «Selma» μετρίασαν κάπως τις εντυπώσεις και τις αντιδράσεις. Αυτή τη χρονιά όμως κάποια τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει και έτσι το θέμα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.

Ένα από τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν την απόφαση της Ακαδημίας είναι ότι φέτος δεν υπήρχαν ταινίες με μαύρους ηθοποιούς, οπότε θα πρέπει να αναζητήσουμε αλλού το πρόβλημα και στις ευκαιρίες που δίνονται. Και όσο κι αν πράγματι αυτό είναι ένα θέμα που όντως καλό θα ήταν να απασχολήσει σοβαρά τα στούντιο και τις εταιρείες παραγωγής, δεν έχει βάση σε αυτή την περίσταση. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, θα ίσχυε αν δεν υπήρχε στη μέση το «Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου». Για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για την έβδομη ταινία «Rocky», στην οποία ο θρυλικός πυγμάχος κάθεται πια στην απ’ έξω μεριά του ρινγκ για χάρη της ανερχόμενης δύναμης που ακούει στο όνομα Άδωνης Κριντ. Μιλάμε για το γιο του Απόλο Κριντ που σημάδεψε την πρώτη (και καλύτερη) ταινία της σειράς και ο οποίος ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του, ακόμη και αν δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει ποτέ.

Εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί χρειάζεται να ενδιαφερθούμε για μια νέα ταινία «Rocky». Ο Σιλβέστερ Σταλόνε είναι πια 69 ετών και έχουν περάσει δέκα χρόνια από την τελευταία περιπέτειά του στο σινεμά που ουσιαστικά αποτέλεσε και το τέλος ενός κύκλου. Αυτό που έχουμε να σας πούμε εμείς είναι πως το «Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου» επιτελεί ακριβώς τον τίτλο του και είναι μια ταινία του Άδωνη Κριντ και του Μάικλ Μπ. Τζόρνταν που τον υποδύεται, όχι του Ρόκι Μπαλμπόα.

Ακριβώς όπως στο πρώτο «Rocky», έτσι κι εδώ ο νεαρός σκηνοθέτης Ράιαν Κούγκλερ (που συνεργάζεται ξανά με τον Μάικλ Μπ. Τζόρνταν μετά το «Fruitvale Station») χρησιμοποιεί το μποξ ως πρόφαση ώστε να προτάξει μια προσωπική ιστορία. Μην περιμένετε μια αθλητική ταινία, γιατί μάλλον θα απογοητευτείτε. Ο Κριντ παλεύει με τους δαίμονές του και η πυγμαχία είναι απλώς μια διέξοδος και ένας τρόπος να «συναντήσει» τον πατέρα του. Σε μια από τις καλύτερες σκηνές του φιλμ, ο Άδωνης παρακολουθεί τη μάχη του πατέρα του με τον Ρόκι Μπαλμπόα και μπαίνει μπροστά στην οθόνη αρχίζοντας να μονομαχεί με τον πατέρα του, δίνοντας γροθιές στον αέρα. Είναι σκέτη ποίηση που αν δεν το δεις με τα ίδια σου τα μάτια δε θα το πίστευες ότι μπορεί να υπάρξει σε ταινία «Rocky» (όσο άδικο και αν είναι αυτό για ένα σχετικά υποτιμημένο franchise).

Ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν είναι φανταστικός πρωταγωνιστής. Υπάρχει κάτι ευπρόσδεκτα παλιομοδίτικο στην ερμηνεία του, το οποίο έρχεται και δένει άψογα σε ένα φιλμ που κοιτάζει προς το μέλλον κρατώντας όλα τα αξιόλογα συστατικά του ένδοξου παρελθόντος. Είναι πάρα πολύ άδικο για τον ίδιο που δεν είναι υποψήφιος για Όσκαρ, την ίδια στιγμή που ο Σταλόνε φαντάζει φαβορί για το πρώτο του Όσκαρ υποκριτικής, οφείλοντας όμως αρκετά στον Τζόρνταν. Ως φιγούρα εδώ αποπνέει δέος και εμπνέει την ιστορία του Κριντ, αλλά ακριβώς επειδή μιλάμε για ξεκάθαρη αλλαγή σκυτάλης, είναι κάπως υποκριτικό να μη βλέπουμε υποψηφιότητες ούτε στην κατηγορία καλύτερης ταινίας, ούτε σε αυτή της σκηνοθεσίας και ούτε καν στον Α’ ανδρικό ρόλο.

Με το «Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου» πραγματοποιείται μια τομή στο franchise των ταινιών «Rocky», το οποίο αναγεννάται και δημιουργεί μια νέα πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία, προτάσσοντας έναν ηθοποιό που αξίζει να πάει μπροστά και αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Σίγουρα η καλύτερη ταινία «Rocky» μετά από αυτή του 1976 και αξίζει πραγματικά να τη δείτε στο σινεμά. Τα κερδισμένα δάκρυα συγκίνησης στο τέλος δεν είναι τα ίδια μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή σας και σε περιβάλλον κινηματογραφικής αίθουσας και μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε για αυτό από πρώτο χέρι. Αυτή η ταινία δε χρειαζόταν να είναι καλή, αλλά είναι υπέροχη, μένοντας παράλληλα πιστή στις καταβολές της και για αυτό την εκτιμάμε λίγο περισσότερο.

Η ταινία «Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου» θα βγει στις αίθουσες στις 28 Ιανουαρίου, από την Tanweer.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]