Το «Daredevil» επέστρεψε και δεν αστειεύεται καθόλου
Είδαμε τα δύο πρώτα επεισόδια της δεύτερης σεζόν του «Daredevil» και καταθέτουμε τις αρχικές μας εντυπώσεις.
Είτε σου αρέσει το σύμπαν που έχει οπτικοποιήσει η Marvel στο σινεμά και την τηλεόραση είτε απλά δεν ενδιαφέρεσαι για σούπερ ήρωες, πρέπει να παραδεχτείς πως η πρώτη σεζόν του «Daredevil» στο Netflix ήταν φανταστική. Δεν είχε καμία σχέση με την ταινία του Μπεν Άφλεκ από το 2003 και έφερε μια πιο γήινη προσέγγιση στο είδος, μακριά από τα ακραία υπερφυσικά στοιχεία που κυριαρχούν σε άλλες αντίστοιχες δημιουργίες. Μιλάμε για μια σειρά με άρτια παραγωγή υψηλού αισθητικού επιπέδου, η οποία δίνει βάση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, θέτοντας στο τραπέζι ζητήματα που ξεπερνούν τις απλοϊκές έννοιες του «καλού» και του «κακού». Συνεπώς, η δεύτερη σεζόν της σειράς, τα 13 επεισόδια της οποίας είναι διαθέσιμα από σήμερα, Παρασκευή 18 Μαρτίου, στην πλατφόρμα του Netflix ήταν ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα γεγονότα της ποπ κουλτούρας του 2016.
Ένα από τα πράγματα που ξεχώρισαν στην πρώτη σεζόν ήταν η παρουσία του Γουίλσον Φισκ (γνωστός στους κόμικ κύκλους ως Kingpin) στο ρόλο του κακού. Ο Βίνσεντ Ντ’ Ονόφριο ήταν φανταστικός στο ρόλο και εμείς θα το πάμε ακόμη πιο πέρα και θα πούμε πως πιστεύουμε πως πρόκειται για την καλύτερη απεικόνιση villain σε ταινία ή σειρά μετά τον Τζόκερ του Χιθ Λέτζερ στον «Σκοτεινό ιππότη». Η αχίλλειος πτέρνα αυτού του είδους είναι οι μονοδιάστατοι κακοί, καθώς δίνεται τόσο μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη των πρωταγωνιστών ώστε η απειλή που αντιμετωπίζουν να μην έχει μεγάλη σημασία να προσωποποιηθεί. Ο Φισκ ήταν ένας πραγματικά τρομακτικός villain, η διαδρομή του οποίου ήταν απολύτως κατανοητή και μόνο «χάρτινο» δεν μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις. Η φυσιογνωμία του όρισε την κατεύθυνση ολόκληρης της σεζόν.
Στη δεύτερη σεζόν λοιπόν το ρόλο του villain επωμίζονται ο Φρανκ Καστλ, γνωστός ως Punisher (κυρίως από την μετριότατη ταινία του 2004) και κατά δεύτερο λόγο η επίσης γνωστή και μη εξαιρετέα Elektra, η οποία έγινε γνωστή στο κοινό από επίσης μια κακή ταινία (με την Τζένιφερ Γκάρνερ το 2005) και τώρα ετοιμάζεται να «εξιλεωθεί» και αυτή με τη σειρά της. Και εδώ έρχεται μια σημαντική διαφορά με την πρώτη σεζόν είναι ότι ο Γουίλσον Φισκ ποτέ δεν θεωρήθηκε ήρωας, ενώ ο Punisher και η Elektra, έστω με το δικό τους αντιηρωικό τρόπο θεωρούνται… «καλοί». Στην περίπτωσή μας βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, όχι γιατί έχουν κάποιο σατανικό σχέδιο εξόντωσης του κόσμου, αλλά για τους βίαιους τρόπους που χρησιμοποιούν για να καταπολεμήσουν το κακό. Και άραγε είναι ήρωας ο Daredevil ή είναι απλά η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος με τον Punisher;
Είδαμε τα πρώτα δύο επεισόδια της σεζόν και μπορούμε να πούμε πως πήραμε μια καλή ιδέα για τον τόνο που θα επικρατήσει στη συνέχεια. Καταρχάς ο τρόπος που μας συστήνεται ο Punisher είναι υποδειγματικός. Σίγουρα ο άνθρωπος πίσω από τον Daredevil και η σχέση του με τους κοντινούς του ανθρώπους, δηλαδή τον Φόγκι και την Κάρεν είναι ζωτικό κομμάτι για τη σειρά. Όμως, αυτό που ορίζει κάθε σεζόν είναι η ταυτότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του villain, ο οποίος παίρνει ίσο χρόνο με τον πρωταγωνιστή για να παρουσιάσει τη δική του ιστορία. Εδώ βλέπουμε τον Punisher να εξολοθρεύει τα κακοποιά στοιχεία από το Hell’s Kitchen με ακραία βίαια τρόπο, χωρίς να υπολογίζει τις ζωές που παίρνει. Ο χαρακτήρας του έρχεται έτσι σε αντίθεση με τον Daredevil, ο οποίος μπορεί να τα βάζει με όσους προσπαθούν να επιβληθούν στην πόλη του, όμως ποτέ δε χρησιμοποιεί όπλα και αρκείται στο να ακινητοποιεί τους εχθρούς του, παραδίδοντάς τους στην αστυνομία. Η διαφορά στη μέθοδό τους γίνεται ουσιαστική και έτσι ακόμη και αν πρακτικά και οι δύο κάνουν την ίδια δουλειά, γίνονται εν τέλει εχθροί.
Τον Punisher υποδύεται ο Τζον Μπέρνθαλ και αξίζουν συγχαρητήρια σε όποιον έκανε αυτή την επιλογή. Αρχικά είχαν ακουστεί φήμες για τον Τζέισον Στέιθαμ να αναλαμβάνει το ρόλο και όσο κι αν θα θέλαμε κάτι τέτοιο να γίνει πραγματικότητα, ο Μπέρνθαλ φαίνεται το αμέσως επόμενο ιδανικότερο κάστινγκ. Ο Μπέρνθαλ συνδυάζει το σκοτάδι και τη σκυθρωπότητα του Φρανκ Καστλ με τη σωματικότητα που απαιτεί ο ρόλος και έτσι δημιουργείται μια ακόμη αντίθεση ανάμεσα στις χορογραφημένες πολεμικές τέχνες του Daredevil και το ωμό ξύλο που ρίχνει ο Punisher. Στα πρώτα δύο επεισόδια δεν έχουμε δει ακόμη την Elektra (την υποδύεται η Γαλλίδα Ελοντί Γιουνγκ), οπότε περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε πώς θα λειτουργήσει.
Το πιο εύκολο είναι κάποιος να γκρινιάξει για την απουσία του Φισκ, αλλά και του δημοσιογράφου Μπεν Ούριχ (τον υποδήθηκε εξαίσια ο Βόντι Κέρτις-Χολ, ισχυροποιώντας το ανθρώπινο/ανθρωπιστικό κομμάτι), οι οποίοι όρισαν την πρώτη σεζόν και ίσως είναι δύσκολο να φανταστείς τη σειρά χωρίς αυτούς. Παρόλα αυτά, η σειρά φαίνεται πως αποφεύγει αυτές τις συγκρίσεις, χτίζοντας τη δεύτερη σεζόν πάνω στους νέους χαρακτήρες, δημιουργώντας έτσι όλα εκείνα τα διαχωριστικά που κάνουν αυτό που βλέπεις ξεχωριστό. Λόγω της τραχύτητας και της ωμότητας που διακατέχει τον Punisher, η δεύτερη σεζόν δεν είναι όσο ποιητική ήταν η πρώτη, αλλά κερδίζει στον τρόπο που επαναπροσδιορίζει τον κόσμο της στη μετά-Γουίλσον Φισκ εποχή, δίνοντάς μας έναν φανταστικό Punisher, ακριβώς όπως τον οραματιζόμασταν πάντα. Τη συνέχεια θα τη δούμε μονομιάς το επερχόμενο Σαββατοκύριακο, οπότε και θα επανέλθουμε με τις ολοκληρωμένες μας εντυπώσεις την επόμενη εβδομάδα, βρισκόμενοι στην αρχή πάντως βλέπουμε τις προσδοκίες μας να δικαιώνονται.
Μπορείτε να δείτε το trailer της δεύτερης σεζόν του «Daredevil» εδώ.
Γιάννης Μόσχος