Διάσημες κατάρες του σινεμά
Υπάρχουν κάποιες ταινίες που έχουν κάτι σαν…την κατάρα των Κένεντι. Με απλά λόγια αν και εισπρακτικά έχουν κάνει μεγάλη επιτυχία, η αλήθεια είναι ότι οι συντελεστές τους πέρασαν από σαράντα κύματα.
Αυτούς τους αστικούς μύθους αλλά και τα συμβάντα ορισμένων διάσημων ταινιών, το click@Life, τα συγκέντρωσε και τα παραθέτει ευθύς αμέσως.
Το «Waterworld» του 1995, σε σκηνοθεσία Kevin Raynolds, διαπραγματευόταν μία σκληρή σημερινή πραγματικότητα: Το λιώσιμο των πάγων, και επειδή είναι ταινία, το σενάριο ήθελε το μεγαλύτερο μέρος της γης να βυθίζεται. Πρωταγωνιστής ένας καταρρακωμένος πεζοναύτης, ο οποίος ζει στο περιθώριο και βοηθάει μία γυναίκα και ένα νεαρό κορίτσι να βρουν στεριά. Όλα καλά μέχρι εδώ, αλλά δυστυχώς για τον σκηνοθέτη το κινηματογραφικό εγχείρημα…ναυάγησε και 2 μόλις εβδομάδες πριν από το τελικό μοντάζ, παραιτήθηκε και τα ηνία ανέλαβε ο πρωταγωνιστής Kevin Constner. Και σα να μην έφτανε αυτό, η όλη παραγωγή ήταν χαοτική με τσακωμούς μεταξύ σκηνοθέτη και ηθοποιών, με μία …πισίνα να πλημμυρίζει και με τον Joss Whedon, σκηνοθέτη των πρόσφατων «Avengers» να λέει ότι η ταινία ήταν «εφτά εβδομάδες κόλασης».
Όταν ο Kurt Russell υπέγραφε να πρωταγωνιστήσει στο «The Thing» το 1982, με τον John Carpenter στη σκηνοθετική καρέκλα, να εισπράττει αργότερα διθυράμβους για την ταινία του, ούτε που μπορούσε να φανταστεί τι του επεφύλασσε η μοίρα. Ο γνωστός ηθοποιός τραυματίστηκε σοβαρότατα σε μία έκρηξη, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, και ένα μεγάλο μέρος του σκηνικού κάηκε ολοσχερώς, όταν κατά λάθος ο John Carpenter ενεργοποίησε έναν μηχανισμό με αρκετά βαρέλια, που περιείχαν εύφλεκτο αέριο. Αυτό παθαίνει κανείς αν τα βάζει με το «The Thing».
Η Ellen Burstyn, απ' την άλλη επέμενε ότι δεν θα έλεγε τη φράση «Πιστεύω στον διάβολο», που απαιτούσε ο ρόλος της στον «Εξορκιστή» του 1973, αλλά κανείς δεν την άκουγε. Όποιος παίζει με το σατανά προφανώς είναι έρμαιο των συνεπειών του και όποιος είναι προληπτικός δεν θέλει και πολύ για να πιστέψει ότι οι εννέα θάνατοι, που συνδέθηκαν με την ταινία καθώς συνέβησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της, δεν ήταν απλή σύμπτωση.
Μάλιστα οι ηθοποιοί Jack McGowran και Vasiliki Malia, ήταν από αυτούς που προτίμησαν να μην προκαλέσουν περισσότερο την τύχη τους και έτσι δεν εμφανίστηκαν στην πρεμιέρα της ταινίας.
«Το Κοράκι» του 1994 είναι μία ταινία που έχει συνδέσει τη φήμη της με τον θάνατο του πρωταγωνιστή της. Η ιστορία ωστόσο ξεκινά με τον πατέρα του πρωταγωνιστή Brandon Lee. Ο άσος των πολεμικών τεχνών Bruce Lee, είχε επίσης πεθάνει στα γυρίσματα της αυτοβιογραφικής ταινίας «The game of Death» του 1978, και αυτό μάλλον ήταν κακός οιωνός. Αρκετά χρόνια μετά ο γιος του πρωταγωνιστώντας στο «Κοράκι» πεθαίνει και αυτός κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η ταινία γυρίζεται χωρίς πρωταγωνιστή αλλά η παραγωγή για «τον φόβο των Ιουδαίων» προτίμησε αντί να προσλάβει κάποιον για να ντουμπλάρει τις σκηνές που είχαν μείνει ατελείς, απλά να συμπληρώσει ψηφιακά ότι χρειαζόταν.
Ωστόσο η ταινία με τους χειρότερους...οιωνούς, παραμένει από το 1971, η «Macbeth» του Ρομάν Πολάνσκι. Ο σχεδιασμός και η παραγωγή του φιλμ ήταν αρκετά ασυνήθιστες για να είμαστε ειλικρινείς. Το σενάριο ήθελε έναν σκληρό και αδίστακτο Σκωτσέζο λόρδο να κερδίζει το θρόνο με την βοήθεια της ραδιούργας γυναίκας του και τριών μαγισσών. Έλα όμως που η ζωή μιμήθηκε την τέχνη και όλο αυτό γύρισε μπούμερανγκ. Αποτελεί ακόμα μυστήριο το πώς λιγότερο από ένα χρόνο μετά η γυναίκα του Πολάνσκι, η ηθοποιός Sharon Tate, δολοφονήθηκε από τον Μάνσον. Οι συμπτώσεις ήταν αρκετά περίεργες και ο ίδιος ο σκηνοθέτης κατηγορήθηκε. Χαρακτηριστικό ωστόσο ήταν το γεγονός ότι, όπως ακριβώς στην ταινία η Lady Macbeth προσπαθεί να καθαρίσει το αίμα από τα χέρια της, με τον ίδιο τρόπο έδειξαν στο δικαστήριο οι οπαδοί του Μάνσον, ότι καθάρισαν το αίμα μετά την δολοφονία της Τate. Περιττό να αναφέρουμε ότι οι ομοιότητες ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Άλλο ένα παράδειγμα είναι και η περίπτωση του Christopher Reeve, του γνωστού «Superman», ο οποίος αν και στη μεγάλη οθόνη πετούσε και έσωζε τον κόσμο, στην πραγματικότητα η μοίρα του επιφύλαξε πολύ σκληρές δοκιμασίες.
Και επειδή «πες πες» ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, ας είμαστε συνετοί και που και που ας κουβαλάμε και κανένα φυλαχτό μαζί μας.