Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έχει γίνει συνώνυμο της διάνοιας και της εξυπνάδας. Μήπως βιαστήκαμε όμως να κρίνουμε;

Κανείς δεν αμφιβάλλει για την εξυπνάδα του Αϊνστάιν αλλά ίσως άλλοι να είναι εκείνοι, των οποίων το όνομα άξιζε να μείνει στην ανθρώπινη ιστορία ως αντιπροσωπευτικό της πνευματικής λαμπρότητας.

Μάλιστα, λέγεται, αν και τα στοιχεία είναι ελάχιστα, ότι το IQ του Αϊνστάιν ήταν μόλις 160, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι σήμερα που άνετα θα τον ξεπερνούσαν.

Σε ό,τι αφορά δε την μαθηματική του ικανότητα, ο Stephen Hawking μάλλον θα αποτελούσε το πρότυπό του. Αλλά ποτέ δε θα μάθουμε.

Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα όμως, είναι ότι το βάθος και το εύρος των επιτευγμάτων του, δεν ήταν ουρανοκατέβατα. Υπήρχαν προηγούμενες, λιγότερες γνωστές διάνοιες, οι οποίες αποτέλεσαν τη βάση για την εξέλιξη των θεωριών του Αϊνστάιν.

Ο Carl Gauss και ο Leonhard Euler έκαναν θεμελιώδεις συνεισφορές σε πολλούς περισσότερους τομείς από τον Αϊνστάιν.

Αλλά το άτομο με την ισχυρότερη αξίωση ότι ενδεχομένως να πρόκειται για τον πιο έξυπνο άνθρωπο όλων των εποχών, ήταν ο πολυμαθής Sir Francis Galton, ο οποίος κατάφερε να ασχοληθεί και να πρωτοπορήσει σε τομείς που κυμαίνονταν από τη στατιστική μέχρι και θεωρίες όπως η εξέλιξη προς τη «σοφία του πλήθους», η οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από τους ερευνητές έναν αιώνα μετά το θάνατό του.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι ο Francis Galton, ο οποίος μάλιστα ήταν ξάδερφος του Δαρβίνου, ήταν ανθρωπολόγος, ευγονιστής, εξερευνητής, γεωγράφος, εφευρέτης, μετεωρολόγος, πρωτο- γενετιστής, ειδικός στην ψυχομετρία και τη στατιστική.

Συνέγραψε περισσότερες από 340 εργασίες και βιβλία, ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε στατιστικές μεθόδους για τη μελέτη των ανθρώπινων διαφορών και την κληρονομικότητα της νοημοσύνης και  ο πρώτος που εισήγαγε τη χρήση ερωτηματολογίων και ερευνών για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τις ανθρώπινες κοινότητες, ενώ ήταν ιδρυτής της ψυχομετρικής (της επιστήμης δηλαδή της μέτρησης των διανοητικών ικανοτήτων), της διαφορικής ψυχολογίας και της λεξιλογικής υπόθεσης της προσωπικότητας.

Επιπλέον, επινόησε μια μέθοδο για την ταξινόμηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων που αποδείχθηκε χρήσιμη στην εγκληματολογία, αλλά και τον πρώτο χάρτη για τις καιρικές συνθήκες, πρότεινε μια θεωρία για τους αντικυκλώνες και ήταν ο πρώτος που δημιουργήσει μια πλήρη καταγραφή των βραχυπρόθεσμων καιρικών φαινομένων σε ευρωπαϊκή κλίμακα.

Και αυτά ήταν μερικά μόνο από τα …ταλέντα του μυαλού του.