Το νέο μεζεδοπωλείο του Γαλατσίου είναι από τα λίγα που δίνει τόση έμφαση στο φαγητό, όση και στην ατμόσφαιρά του, δημιουργώντας ένα μόνιμα γιορτινό πνεύμα που, θες δεν θες, σου ανοίγει την όρεξη. Αποτέλεσμα; Συνεχίζουμε το γιορτινό φαγοπότι μέχρι νεωτέρας…

Αν έχετε περάσει από την πολυσύχναστη λεωφόρο Βεΐκου το τελευταίο διάστημα, σίγουρα θα σας έχει στρέψει το βλέμμα ένας φωτεινός και στολισμένος χώρος, με λαμπάκια, πλουμιστά στολίδια και διάχυτο γιορτινό πνεύμα, που δίνει μια παραμυθένια διάσταση ανάμεσα στις συμβατικές καφετέριες και τα σουβλατζίδικα. Αυτός ο χώρος δεν είναι τίποτα άλλο ένα μεζεδοπωλείο που έχει αποφασίσει να διαφέρει από το κλασικό παλιομοδίτικο στυλ με τα καρό τραπεζομάντιλα και τη βαρετή έως ανύπαρκτη διακόσμηση, θέλοντας να δώσει τη δική του νότα σε αυτό που λέμε «μεζεδοκατάσταση». Ή αυτό τουλάχιστον προσπαθεί εδώ και δύο μήνες που έχει ανοίξει η «αυλή του Ζήκου» και δείχνει μέχρι στιγμής να το καταφέρνει.

TSELIOS

Στην αυλή του Ζήκου ρωτάμε πάντα για τις πίτες και τα πιάτα ημέρας 

Από το κατώφλι κιόλας, αρχίζεις να υποψιάζεσαι ότι πρόκειται για ένα προσεγμένο μαγαζί, που σε υποδέχεται με μια παλιά ξύλινη πόρτα, για να σε οδηγήσει σε ένα χώρο που «λούζεται» στο φως. Με τους ανοιχτόχρωμους τόνους του και τα άπειρα γουστόζικα φωτιστικά, κάποια σε σχήμα φλιτζανιού και τσαγιέρας να κρέμονται από το ταβάνι, η «αυλή του Ζήκου» υπόσχεται να μην σας αφήσει ούτε στιγμή στο… σκοτάδι, προκειμένου να απολαύσετε την κάθε του γωνιά, η οποία έχει κάτι να σας δείξει: από καδράκια του κλασικού και αγαπημένου Ζήκου με τις ατάκες του, μέχρι χωριάτικα σερβίτσια κι από γιορτινά στολίδια μέχρι γραμμόφωνα και στολισμένα ποδήλατα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα –που θυμίζει λίγο το χωριάτικο σπίτι στην εξοχή που όλοι ονειρεύονται να αποκτήσουν κάποια μέρα- αρχίσαμε να περιεργαζόμαστε τον κατάλογο: τσίπουρο και ούζο για κάθε γούστο, κρασιά του ελληνικού αμπελώνα, καφές και μπόλικοι μεζέδες για παρεΐστικες καταστάσεις, που δεν ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα.

Country style με ρομαντισμό και τον Ζήκο με τα χωρατά του στο βάθος

Οι πρώτοι μεζέδες πριν την... επίθεση

Εμείς, πίνοντας στην υγειά μας το εκλεκτό ελαφρύ λευκό Τυρνάβου του κτήματος Μίγα υπό τους ήχους της Πόλυς Πάνου, ξεκινήσαμε με μια δροσερή πολίτικη σαλάτα με καρότο, λάχανο, σέλινο, μπαχαρικά, η οποία μας κράτησε παρέα σε όλη τη διάρκεια του γεύματος. Επιλογές θα βρείτε και σε μαγειρευτά φαγητά –ρωτήστε και για το πιάτο ημέρας-, αλλά εμείς επιλέξαμε να δοκιμάσουμε ένα σεβαστό πλήθος μεζέδων της παρέας μιας και οι επιλογές ήταν αρκετές (από 3,5 έως 6 ευρώ τα ορεκτικά, από 6 έως 12 ευρώ οι μεζέδες της θάλασσας και από 6 έως 7 ευρώ οι μεζέδες της στεριάς).

Τα κεφτεδάκια με τις φρεσκοτηγανισμένες, σπιτικές και κομμένες στο χέρι τηγανητές πατάτες από το Καπαρέλλι Θήβας μας θύμισαν τα παιδικά μας χρόνια, ενώ από την ταραμοσαλάτα με γαρνιτούρα μύδια που είχε υφή μους, την τυροκαυτερή και τη μελιτζανοσαλάτα, ξεχωρίσαμε την τρίτη, σε μια πολύ ιδιαίτερη βερσιόν με σταφίδες, κουκουνάρι και πολύχρωμες πιπεριές.

Οι κολοκυθοκεφτέδες ήταν νόστιμοι και τραγανοί, με τη σος γιαουρτιού να τους δροσίζει και η παστουρμαδόπιτα –για όσους αγαπούν τον παστουρμά και την έντονη γεύση του- ήταν πραγματικά αποκάλυψη, με το χειροποίητο τραγανό φύλλο και τη γέμιση να βγάζει φρεσκάδα σε κάθε μπουκιά. Εδώ να σας πούμε ότι οι πίτες δεν λείπουν από το μενού καθημερινά και μαζί με το πιάτο, ρίχνετε και μια ματιά στην πίτα ημέρας.

Η χοιρινή τηγανιά ήταν νόστιμη, αν και το κρέας λίγο σκληρό, αλλά γρήγορα μας αποζημίωσαν τα μυρωδάτα, τηγανητά, πικάντικα μανιτάρια με σκόρδο που εξαφανίστηκαν γρήγορα από το πιάτο –μην παραλείψετε να τα δοκιμάσετε αν βρεθείτε στα μέρη του… Ζήκου.

Η φάβα-σταρ Ελλάς

Το ψητό συκώτι ήταν τρυφερό με αρκετά έντονη γεύση και τα κρητικά ντακάκια (παιδιά του… ντάκου) μας θύμισαν καλοκαίρι, ενώ στη συνέχεια ήρθαν δύο ακόμη πιάτα, πάντα σερβιρισμένα με το χιούμορ του φιλικού προσωπικού, τα οποία μαζί με τα μανιτάρια συνέθεσαν το top3 της βραδιάς: μια περιποιημένη φάβα γαρνιρισμένη με κρεμμύδι και κάππαρη σε παρουσίαση που θύμιζε πάστα και ένα κανταΐφι με φέτα, το οποίο συνδύαζε αλμυρό και γλυκό, διατηρώντας ισορροπία στις αντιθέσεις.

Πιο... χυμώδης δεν γίνεται

Για γλυκό τελείωμα δοκιμάσαμε ένα γενναίο, ζουμερό κομμάτι πορτοκαλόπιτας με παγωτό, διαπιστώνοντας ότι η «αυλή του Ζήκου» μέσα στο δίωρο που βρεθήκαμε εκεί ένα βράδυ καθημερινής, γέμισε με παρέες και οικογένειες. Αν σκοπεύετε, λοιπόν, να την επισκεφτείτε Παρασκευή ή Σαββατοκύριακο, καλό θα ήταν να κάνετε κράτηση, για να μην περιμένετε να τελειώσουν πρώτα οι άλλοι με τα μεζεκλίκια τους για να αρχίσετε εσείς.

Αλμυρό-γλυκό σημειώσατε Χ

Στην «αυλή του Ζήκου» μπορεί να μην βρήκαμε περίτεχνα πιάτα, αλλά απολαύσαμε γνώριμους, οικείους μεζέδες της ελληνικής κουζίνας, καμωμένους από φρέσκα, ντόπια υλικά, με σπιτική διάθεση, που θα σας θυμίσουν τα τραπέζια της μαμάς και της γιαγιάς, τότε που βρισκόταν όλη η οικογένεια για το κυριακάτικο γλέντι. Ακόμη και τώρα που οι γιορτές τελείωσαν, στην αυλή μοιάζει σαν να είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα, γι’ αυτό βεβαιωθείτε ότι θα περάσετε το κατώφλι της με άδειο στομάχι και μπόλικη όρεξη.   

Info
Η αυλή του Ζήκου
Λεωφ. Βεΐκου 85, Γαλάτσι
210 2220800
από 15 ευρώ/άτομο
ανοιχτά καθημερινά από τις 8 για καφέ, μεζεδάκια και ούζο, κουζίνα από τις 12 έως τα μεσάνυχτα.

ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΑΣΩΝΗ