Η άνοιξη τελειώνει, το καλοκαίρι είναι προ των πυλών, κι ενώ όλοι κατευθύνονται προς παραλία για να πάρουν μυρωδιά θάλασσας, η λεωφόρος Ηρακλείου στα Άνω Πατήσια με τον Ρούκουνα κατάφερε να μας κρατήσει ένα ολόκληρο βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, με απολαυστικούς μεζέδες, κρασί και ρακή υπό το φως της πανσελήνου. Και γι’ αυτή και μόνο τη βραδιά, η θάλασσα δεν μας έλειψε καθόλου.

Στο τελευταίο γέμισμα του φεγγαριού μάλλον σεληνιαστήκαμε κι αποφασίσαμε να περάσουμε την πανέμορφη αυτή βραδιά, όχι βολτάροντας στη θάλασσα, ούτε πιάνοντας το καλύτερο σημείο του Λυκαβηττού με θέα την Αθήνα. Αντιθέτως, κατευθυνθήκαμε προς τα Άνω Πατήσια, στη λεωφόρο Ηρακλείου κι επισκεφτήκαμε ένα μεζεδοπωλείο, όπου ξέραμε ότι ίσως να μην είχαμε την Αθήνα στο πιάτο, αλλά σίγουρα θα το γεμίζαμε με διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα. Όπερ και εγένετο.

Στον αριθμό 29 της λεωφόρου, ο Μάνος και ο Γιώργος έχουν δημιουργήσει εδώ και 9 μήνες έναν απλό χώρο, που ενώ εκ πρώτης όψεως μπορεί να μην τραβά το μάτι, διαθέτει ιδιαίτερες λεπτομέρειες, όπως τα φωτιστικά από τενεκέδες λαδιού, που του δίνουν χαρακτήρα. Όπως χαρακτήρα του δίνει και η ονομασία του, η οποία ξέρουμε ότι στους λάτρεις της Ανάφης έχει ήδη δημιουργήσει… συννεφάκι με την ομώνυμη παραλία ελεύθερου κάμπινγκ, η αλήθεια είναι, όμως, ότι πρωτίστως προήλθε από τη σημασία της λέξης «ρούκουνας» που σημαίνει θεμέλιος λίθος -το πιο γερό σημείο του κτίσματος, όπως λένε και στη Κρήτη- όπως και από τον Κώστα Ρούκουνα, ρεμπέτη της δεκαετίας του ’30. Εντάξει, και από την παραλία, μην σας το χαλάσουμε.

Με το… διαχρονικό άσμα του Τζίμη Πανούση «Αχ Ευρώπη, εσύ μας μάρανες» να ακούγεται από τα ηχεία, καθίσαμε σε ένα από τα τραπέζια στο εξωτερικό του μαγαζιού, στο πεζοδρόμιο, ενώ στη συνέχεια τα Ξύλινα Σπαθιά, ο Παύλος Σιδηρόπουλος και άλλες ροκ μελωδίες κατάφερναν να καλύψουν το πέρασμα των αυτοκινήτων στην Ηρακλείου, καθώς εμείς επεξεργαζόμασταν το μενού, με τους μεζέδες και τις πολλαπλές επιλογές για αλκοόλ.

Προτού προχωρήσουμε στο γευστικό κομμάτι της βραδιάς, να σας πούμε ότι στον Ρούκουνα η παραγγελία «φέρε μια πράσινη» είναι μια παραγγελία που δεν θα πραγματοποιηθεί, καθώς οι δύο νεαροί ιδιοκτήτες του μεζεδοπωλείου έχουν τη δική τους άποψη στην μπίρα –κι όχι μόνο- και αποφάσισαν να απέχουν από τις κλασικές, πολυεθνικές μάρκες, δίνοντας, φυσικά, πολλαπλές εναλλακτικές στη θέση τους. Στο ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο κινούνται και με αρκετά προϊόντα που χρησιμοποιούν στα πιάτα τους, πολλά εκ των οποίων έρχονται από την Κρήτη και άλλα από το κοινωνικό συνεταιριστικό παντοπωλείο υγιεινής διατροφής «Σέσουλα» που φέρνει προϊόντα από κάθε γωνιά της Ελλάδας, διαλεχτά και ποιοτικά, ό,τι πρέπει για να γεμίσουν το πιάτο μας και να μας κάνουν να νιώσουμε ότι στηρίζουμε κι εμείς με τον τρόπο μας το αλληλέγγυο εμπόριο και τους μικροπαραγωγούς.

Η πρώτη μας… δράση στήριξης ήρθε με μια βαθιά πιρουνιά στο ανατολίτικο χούμους (3 ευρώ), μια κρεμώδη σαλάτα –για όσους δεν γνωρίζουν- με ρεβίθια, κύμινο, μπαχαρικά και μπόλικη καπνιστή πάπρικα, που άφηνε έντονα τη γεύση της σε κάθε μπουκιά. Στη συνέχεια ακολούθησε η δροσιά μιας πολύ γευστικής φακοσαλάτας (3 ευρώ) με φακές, πλιγούρι, ψιλοκομμένη πιπεριά και σος μπαλσάμικου, η οποία μετά την ένταση της πάπρικας και τη ζέστη της βραδιάς ήρθε να ισορροπήσει τα πράγματα με τη δροσιά και τη νοστιμιά της, αποτελώντας μια απλή, αλλά πολύ γευστική επιλογή για σαλάτα.

Στο μεταξύ η Μαλαγουζιά (3 ευρώ/250ml) και το Αγιωργίτικο (2,5 ευρώ/250ml) μας κράτησαν καλή παρέα μέχρι να περάσουμε από τις σαλάτες στο πιο.. βαρύ πυροβολικό, το οποίο ξεκίνησε με μανιτάρια σαγανάκι στο φούρνο (4,5 ευρώ), όπου λιωμένο τυρί, μαζί με μανιτάρια και σάλτσα ντομάτας συνέθεταν ένα πολύ γευστικό και χορταστικό ζεστό πιάτο, από αυτά που τρως αργά την πρώτη μπουκιά για να το καταλάβεις και οι επόμενες καταφτάνουν με εντυπωσιακά αυξανόμενη ταχύτητα.

Όταν τα μανιτάρια σαγανάκι «τακτοποιήθηκαν», κατέφτασε ένα φουλ γεμάτο πιάτο με αρωματικές baby πατάτες με χοντρό αλάτι και δενδρολίβανο (2,5 ευρώ), οι οποίες συνόδευσαν ιδανικά το επόμενο πιάτο που ήρθε, με χειροποίητο χοιρινό λουκάνικο από την Κράπη Σφακιών (5 ευρώ), μαζί με κομμάτια πίτας, δροσερό γιαούρτι και πιπεριές. Το λουκάνικο νοστιμότατο, έκανε καλή παρέα με τις πολύ γευστικές baby πατάτες στο στόμα και το γιαούρτι στο τέλος άφηνε τη δροσιά του.

Λίγο ακόμη γιαούρτι, με βύσσινο αυτή τη φορά, κατέφτασε στο τέλος για να μας γλυκάνει και να μας δροσίσει μετά τον παραπάνω συνδυασμό λουκάνικου, πατάτας, μανιταριών σαγανάκι, σαλατών και δεν συμμαζεύεται, ενώ τη βραδιά κλείσαμε με περιποιημένη ψημένη ρακή με συνταγή Σητείας, πιο ανοιχτόχρωμη από την αμοργιανή, άκρως αρωματική με το μοσχοκάρυδο και την κανέλα της, παίρνοντας το ρόλο του χωνευτικού, αλλά και δίνοντάς μας μια ακόμη αφορμή να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας στην υγειά του καλοκαιριού που καταφτάνει.

Περπατώντας στο δρόμο του γυρισμού, συνειδητοποιήσαμε πως είχαμε ξεχάσει ότι είχε πανσέληνο, ότι βρισκόμασταν στη μέση της λεωφόρου Ηρακλείου ανάμεσα στα αυτοκίνητα και ότι την επόμενη μέρα είχαμε να σηκωθούμε νωρίς για να πάμε στη δουλειά. Λέτε να φταίνε εκείνα τα ονειρεμένα μανιτάρια σαγανάκι; Ή μήπως η τόσο αρωματική ψημένη ρακή; Τον ένοχο δεν έχουμε καταφέρει να τον βρούμε ακόμα…

Πληροφορίες: Ρούκουνας, Λεωφόρος Ηρακλείου 29Β, Άνω Πατήσια, 21 6700 2135, https://www.facebook.com/roukounaspatisia

Τζούλια Τασώνη