«Από δυο φίλους» μόνο κάτι καλό μπορεί να βγει κι αυτό το δοκιμάσαμε και το απολαύσαμε μια Παρασκευή βράδυ, σε ένα ζωηρό δρόμο του Χαλανδρίου.

Κατεβαίνοντας, εν μέσω κοσμοσυρρροής λόγω εκπτώσεων, την Αγίου Γεωργίου του Χαλανδρίου, περάσαμε μπροστά από ένα συμπαθητικό εστιατόριο, που δεν γινόταν να μην στρέψει το κεφάλι μας προς το μέρος του, παρ' όλο που δεν αποτελούσε βιτρίνα με ρούχα. Το σκούρο χρώμα, το ξύλο, ο ατμοσφαιρικός φωτισμός και η τάξη στα τραπέζια της ψηλοτάβανης μοντέρνας trattoria που είδαμε κοιτώντας διακριτικά από την τζαμαρία, μας έκανε να διακόψουμε τα ψώνια μας και ξαφνικά να επιθυμήσουμε κάτι από Ιταλία μεριά.

Κρυφοκοιτώντας προς τα μέσα

Η αίσθηση παρέμεινε «ζεστή» και μετά την είσοδό μας, με την επένδυση από ξύλο στους τοίχους, τα χαμηλά φωτιστικά που κρέμονται ακριβώς πάνω από τα τραπέζια, τα πιο σκούρα χρώματα... Γρήγορα καταλάβαμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο στο Dai Due Amici. Τα γεωμετρικά σχήματα στα πλακάκια του πατώματος ταιριάζουν με τους καταλόγους, τους τοίχους κοσμούν φωτογραφίες από ιταλικές ταινίες, ακόμη και η διάταξη στα τραπέζια που είδαμε απ’ έξω, μάλλον έχει τη φιλοσοφία της, αφού δίνει την αίσθηση ενός ενιαίου τραπεζιού και μιας φιλικής ατμόσφαιρας με τους υπόλοιπους επισκέπτες του εστιατορίου. Και κάπως έτσι, δυο φίλοι μπορούν να νιώσουν πως είναι παρέα με αρκετούς ακόμη, κάτι που ίσως φανεί ενοχλητικό για όσους επιθυμούν περισσότερη απομόνωση.

Οι χώροι του εστιατορίου δεν περιορίζονται, βέβαια, μόνο σε αυτά τα τραπέζια, αφού κατά την είσοδό σας θα συναντήσετε μια εντυπωσιακή ροτόντα κάτω από τον στολισμένο με κάδρα τοίχο, ενώ στο βάθος υπάρχει και άλλη αίθουσα, ίσως λίγο πιο ρομαντική από την κεντρική σάλα. Εμείς, επιλέξαμε, για πρώτη φορά, τη φιλική αίσθηση των παρατεταγμένων τραπεζιών και γρήγορα μπήκαμε στην παρέα του Dai Due Amici.

Η γωνιά με τη ροτόντα και τα κάδρα με φωτογραφίες από παλιές ιταλικές ταινίες

Στον κατάλογο βρήκαμε επιλογές ιταλικής κατά βάση κουζίνας δια χειρός Χάρη Παπάζογλου, όλες, όμως, φανέρωναν, από την ανάγνωση κιόλας, την περίσσια έμπνευση του σεφ. Τίποτα δεν φαινόταν απλό και συνηθισμένο. Όλα έδειχναν να κρύβουν το στοιχείο της έκπληξης στη γεύση και τους συνδυασμούς και σε έκαναν να ανυπομονείς να τα δοκιμάσεις. Μάθαμε, μάλιστα, ότι ο κατάλογος αλλάζει σύντομα και θα γίνει πιο μικρός, κατά το παράδειγμα της Νότιας Ιταλίας, με πιάτα ημέρας, εξασφαλίζοντας τη φρεσκάδα στην κάθε επιλογή –και φυσικά το στοιχείο της έκπληξης σε κάθε επίσκεψη. Σε αυτό έρχονται να προστεθούν και νέα κοκτέιλ, επιλογές prosecco με γεύσεις και πλατό, δίνοντας έξτρα γευστικές επιλογές.

Ξεκινήσαμε με λίγο λευκό κρασί, χαρμάνι Ασύρτικου, Μαλαγουζιάς και Chardonnay και παρατηρώντας ότι ακόμη και οι χοντρές μαύρες χαρτοπετσέτες «έδεναν» με τη διακόσμηση, απλώσαμε το βούτυρο με τρούφα και χοντρό αλάτι στο αχνιστό ψωμάκι μας και πήραμε μια καλή πρώτη γεύση από το τι μας περίμενε, καθώς πίσω μας, στην ανοιχτή κουζίνα, ο σεφ ετοίμαζε τις επιλογές μας.

Μαύρος μπακαλιάρος σε τραγανές μπουκιές

Ξεκινήσαμε πολύ δυνατά, με ένα πρωτότυπο πιάτο με κροκέτες μαύρου μπακαλιάρου δίπλα σε σπιτική μαγιονέζα με σαφράν και λεμόνι (10 ευρώ). Ένα πιάτο τόσο απλό, όσο και ιδιαίτερο στη σύνθεσή του, άφηνε έναν πολύ τραγανό μπακαλιάρο στο στόμα να συνδυάζεται με την πλούσια μαγιονέζα, ενώ ακόμη και οι σταγόνες κόκκινης αρωματικής σάλτσας που δεν έπαιζαν κύριο ρόλο στο πιάτο, μπορούσαν εύκολα να κλέψουν την παράσταση σε συνδυασμό με τον μπακαλιάρο.

Η συνέχεια ήρθε με ένα πολύ ανοιξιάτικο στην όψη πιάτο, Vitello tonnato (picanha black angus) με φρέσκα αρωματικά, σάλτσα τόνου και φρέσκια κάππαρη (10,5 ευρώ). Τρυφερό, ελαφρύ και γευστικό κρέας, λίγο πιο αλμυρό για τα γούστα μας, αλλά με υπέροχες σταγόνες γλυκιάς σάλτσας με άρωμα φράουλας, που συνδυαζόταν όμορφα με το αλμυρό πιάτο. Τα βρώσιμα λουλουδάκια που το στόλιζαν, του έδιναν όψη έργου τέχνης, που όσο κι αν το θαυμάσαμε αρχικά, το «καταστρέψαμε» με την ίδια ευκολία.

Η άνοιξη στο πιάτο μας

Το φρέσκο καλαμάρι με πέστο βασιλικού σε τραγανή πατάτα και μαρμελάδα ντομάτας (9 ευρώ) που ήρθε στη συνέχεια, έφτασε πρώτα στη μύτη και μετά στο οπτικό μας πεδίο. Με αυτό το πιάτο βεβαιωθήκαμε ότι η κουζίνα του Dai Due Amici είναι από τις πιο αρωματικές που έχουμε συναντήσει, όπου τα πάντα μοσχομυρίζουν και φανερώνουν εύκολα τη φρεσκάδα, τις καθαρές πρώτες ύλες τους και την ετοιμασία τους εκείνη την ώρα, λίγο πριν έρθουν στο τραπέζι μας. Η πατάτα κρατούσε δυνατά το ρόλο της τραγανής υφής του πιάτου, χωρίς να δίνει ιδιαίτερη γεύση, ενώ το καλαμάρι, η σάλτσα πέστο και η γλυκιά μαρμελάδα ισορροπούσαν όλα μαζί και δεν άφηναν καμία γεύση να «νικήσει» και να καλύψει τις υπόλοιπες, δίνοντας αρμονία στην κάθε μπουκιά. Σίγουρα ένα από τα πιο γευστικά πιάτα για όσους θέλουν να δοκιμάσουν κάτι εκτός κρεατικού και ζυμαρικού.

Όσοι πάλι δεν αποχωρίζονται το κρέας, είμαστε σίγουροι ότι ο μαύρος χοίρος, μαγειρεμένος σε κενό αέρος, με πουρέ σελινόριζας από τον καινούργιο κατάλογο, θα μπει εύκολα στα αγαπημένα τους πιάτα. Σκεφτείτε το κρέας όπως θα έπρεπε να είναι, με τραγανή, λεπτή κρούστα και ταυτόχρονα τόσο τρυφερό, ώστε να λιώνει στο στόμα, και όλο αυτό συνδυασμένο με γλυκό πουρέ σελινόριζας. Χωρίς άλλα λόγια.

Δεν γινόταν να μη φέρουμε και τα ζυμαρικά στην παρέα μας, οπότε το επόμενο άρωμα που έφτασε πριν το πιάτο, ήταν χειροποίητα orecchiette (ζυμαρικά σε σχήμα που μοιάζει με μικρό αυτί), με γαρίδες, κολοκυθάκια και πέστο βασιλικού, σβησμένο με sambuca (15 ευρώ). Μην σας τρομάζει η sambuca. Έδινε ελάχιστο άρωμα, ενώ οι γαρίδες ήταν ζουμερές και τα ζυμαρικά αλ ντέντε, σε ένα πιάτο όχι και τόσο ιδιαίτερο από άποψη σύλληψης, αλλά σίγουρα γευστικό και αρωματικό, όπως όλα.

Το cannolo "ξεκουράζεται" πάνω στον καραμελωμένο ανανά

Για το τέλος, «προδώσαμε» το κλασικό τιραμισού και από τις 3 επιλογές γλυκών, διαλέξαμε το cannolo με κρέμα βανίλιας (8 ευρώ). Έφτασε πάνω σε μια μαύρη πλάκα, πάνω σε καραμελωμένο ανανά και λίγη σάλτσα μάνγκο να το συνοδεύει κι όσο κι αν ένα λάτρη της σοκολάτας ίσως να μην τον εντυπωσιάσει, είχε φρέσκο, τραγανό φύλλο και γέμιση κρέμας τόσο ελαφριά, που δεν μπορούσες να μην το απολαύσεις.

Αν αναρωτιέστε πώς γίνεται να μην υπάρχει πίτσα στο μενού, να σας πούμε ότι δεν θα σας λείψει καθόλου κι ότι πιθανότατα θα στερούσε την ύπαρξη κάποιων ιδιαίτερων πιάτων, παρά θα πρόσθετε στο μενού.

Η ιταλική κουζίνα σίγουρα θεωρείται γενικότερα μια «ζεστή» και οικεία κουζίνα στον ελληνικό ουρανίσκο. Ένα γεύμα στο Dai Due Amici, όμως, θα καταφέρει να σας τη συστήσει ξανά και να σας δείξει πως μπορεί να βρεθεί αρκετά σκαλιά πιο πάνω από την καθιερωμένη καρμπονάρα, τα λαζάνια και την πίτσα μαργαρίτα, που όλοι έχουν στο μυαλό τους.

Info
Dai Due Amici
Αγίου Γεωργίου 28, Χαλάνδρι
21 68009600
από 30 ευρώ/άτομο

ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΑΣΩΝΗ