Το clickatlife.gr μίλησε με τον Jim Glennie από τους James, με αφορμή το live τους στον Βύρωνα στις 15 Ιουλίου. Ας δούμε τι μας είπαν για το νέο τους άλμπουμ «La petite mort», για το θάνατο και για τη μουσική τους και ας προετοιμαζόμαστε σιγά σιγά για ένα ακόμα εκρηκτικό live τους…

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε την Ελλάδα. Τι να περιμένουμε αυτή τη φορά από το live σας;

Μόλις κυκλοφορήσαμε έναν νέο δίσκο, οπότε σίγουρα θα παίξουμε αρκετά κομμάτια από αυτόν. Αλλά το live μας θα έχει μια μίξη από παλιά και νέα κομμάτια και από όλα εκείνα που το κοινό αγαπά και απολαμβάνει να ακούει κάθε φορά. Η αλήθεια είναι ότι αλλάζουμε τη λίστα με τα τραγούδια σε κάθε συναυλία και προσπαθούμε να διαλέξουμε αυτά που ταιριάζουν σε κάθε ακροατήριο. Το σίγουρο είναι ότι θα έχει μια ωραία μίξη τραγουδιών.

Μετά από μια μεγάλη περίοδο με άλμπουμ γεμάτα με χαρούμενα κομμάτια που μιλούν για τον έρωτα και τα όνειρα, ξεκινήσατε να εξετάζετε το θέμα του θανάτου; Πώς διαλέξατε αυτόν τον τίτλο «La Petite Mort» και το περιεχόμενο των κομματιών του;

Πολλοί στίχοι από αυτό το άλμπουμ αναφέρονται στον θάνατο και την αλλαγή που αυτός επιφέρει. Οι περισσότεροι ανήκουν στον Tim Booth. Η μητέρα του πέθανε πέρυσι και έχασε επίσης κι έναν καλό του φίλο. Ο θάνατος της μητέρας του ήταν για αυτόν μια θετική εμπειρία, όσο γίνεται φυσικά. Εννοώ ότι η μητέρα του ήταν 90 χρονών, περιτριγυριζόταν από την οικογένειά της όταν «έφυγε» και ο Tim ήταν εκεί. Επομένως ήταν θετικό. Ο θάνατος του φίλου του όμως δεν ήταν έτσι. Ο Tim δεν πρόλαβε να του πει αντίο και λογικά αυτό ήταν κάτι που τον γέμισε μελαγχολία. Αυτού του είδους οι εμπειρίες εμφανίζονται μέσα στο δίσκο μας. Πρόκειται για πολύ σημαντικά γεγονότα που αν δεν είσαι προσεκτικός, μπορεί να γίνουν σκοτεινά και αρκετά βαριά για το κοινό σου. Δεν το θέλαμε αυτό. Οπότε ντύσαμε το άλμπουμ με πολύ θετική και αισιόδοξη μουσική. Το artwork είναι χρωματιστό, ενώ ο ίδιος ο τίτλος «La petite Mort» μπορεί να σημαίνει «μικρός θάνατος» και να σχετίζεται με την απώλεια, αλλά στα γαλλικά έχει συνυποδηλωτική σημασία και υπονοεί την κατάσταση του σώματος και του ανθρώπου μετά τον οργασμό. Είναι αστείο γιατί μιλάμε για ανθρώπινες καταστάσεις Δεν θέλαμε να βαρύνουμε το κλίμα του δίσκου, να το κάνουμε καταθλιπτικό ή μελαγχολικό. Τα τραγούδια που συμπεριλάβαμε είναι πολύ συναισθηματικά, αλλά όχι με την αρνητική έννοια.

Είδα το νέο σας video clip για το κομμάτι «Moving on». Είναι υπέροχο. Συνεργαστήκατε με τον  βραβευμένο animator Ainslie Henderson και φτιάξατε κάτι εξαιρετικά συναισθηματικό κι εμπνευσμένο. Μιλά για τον κύκλο της ζωής λοιπόν και το πώς ο θάνατος οδηγεί στη γέννηση και το αντίθετο;

Ναι, ακριβώς αυτό. Ο Tim εξήγησε στον καλλιτέχνη την ιστορία της μαμάς του που κρύβεται πίσω από το κομμάτι και του εξιστόρησε την εμπειρία του. Ανέλυσε τα συναισθήματά του σε όλη αυτή τη διαδικασία και το πώς «άφησε» τη μαμά του να «φύγει». Ήταν η ώρα να συμβεί αυτό. Ήταν απόλυτα φυσιολογικό και έπρεπε να συμβεί. Το video δείχνει ότι ο θάνατος αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας. Και νομίζω ότι ο Tim ήθελε να ρίξει φως σε αυτό ακριβώς το γεγονός μέσα από αυτό το άλμπουμ. Για παράδειγμα στο Μεξικό γιορτάζουν την ημέρα του θανάτου κάποιου. Είναι ένα θετικό συμβάν, όχι κάτι μίζερο και θλιβερό. Γιορτάζεις άλλωστε την αγάπη σου για τον άνθρωπο που έφυγε.
Δείτει το videoclip στο Youtube

Ο ήχος σας διατηρεί το κλασικό James στιλ που σας χαρακτηρίζει χρόνια τώρα. Τι είναι αυτό που έχει αλλάξει όμως με το πέρασμα των ετών;

Πιστεύω ότι αυτό είναι αρκετά δύσκολο να το εντοπίσω. Μιλώντας για τους μουσικούς και τους στιχουργούς, νομίζω ότι σε κάθε άλμπουμ βρίσκουμε και κάτι καινούργιο και διαφορετικό για τον εαυτό μας. Προσπαθούμε να απομακρυνθούμε από αυτό που ήμασταν την προηγούμενη φορά, ακόμα και υποσυνείδητα. Αυτό γίνεται πολύ φυσικά. Το που θα σε πάει αυτό το μουσικό ταξίδι δεν το ξέρεις και είναι δύσκολο να το προβλέψεις. Στον δίσκο αυτό ξέραμε ότι γράψαμε πολύ ωραία κομμάτια και είμαστε πολύ περήφανοι. Αλλά δεν ξέραμε πώς θα κατέληγε στο τέλος ο δίσκος. Ποτέ δεν ξέρεις. Ακολουθείς απλά τα τραγούδια σου ένα ένα και καταλήγεις κάπου. Οι περισσότερες από τις επιλογές που κάνουμε είναι υποσυνείδητες. Δεν έχουμε σαφές πλάνο για το που θέλουμε να πάμε. Είναι αστείο γιατί ακούγοντας κάθε άλμπουμ των James νομίζεις ότι το έχει γράψει άλλος. Αυτό είναι και απόλυτα λογικό, αφού κάθε άλμπουμ είναι και μια μικρογραφία της περιόδου που διανύουμε κάθε φορά, όπως ακριβώς μια φωτογραφία.

Αισθάνεστε σαν «επιζώντες» μετά από 30 χρόνια κοινής πορείας με τα άλλα μέλη των James; Πώς καταφέρατε να επιβιώσετε για τόσο καιρό;

Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Προσπαθήσαμε να προκαλούμε τον εαυτό μας  κάθε φορά και αυτό κράτησε την μπάντα ζωντανή. Οι James έχουν αφήσει ήδη μια τεράστια κληρονομιά πίσω τους. Αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικό και κάθε φορά ξέρουμε ότι ό,τι κι αν κάνουμε θα φτάσει στο μέλλον. Αυτό μας κάνει να δουλεύουμε σκληρά για το αποτέλεσμα, να σπρώχνουμε τον εαυτό μας συνέχεια και αυτό μας εξιτάρει. Όταν παίζουμε σε live, δεν διαλέγουμε ποτέ τον εύκολο δρόμο. Επιλέγουμε κομμάτια που το κοινό μπορεί να μην γνωρίζει πολύ καλά. Πολλές φορές κάνουμε και λάθη βέβαια. Τα πράγματα δεν πάνε πάντα καλά. Αλλά εμείς προσπαθούμε να είμαστε κάθε φορά αυθόρμητοι. Και αυτή η εγρήγορση δουλεύει στη μπάντα μας. Ο φόβος που έχεις πάντα επάνω στη σκηνή σου δίνει δύναμη, κουράγιο και ενέργεια. Δεν θέλουμε να το διώξουμε αυτό. Είναι και κάτι ασυνήθιστο για μια μπάντα αυτό. Είναι τρομακτικό και το θέλουμε. Ξέρουμε πως  ό,τι και να κάνουμε στη σκηνή, αυτό θα επιστρέψει σε εμάς μέσω του κοινού μας. Αυτό δεν μπορείς να το βαρεθείς ποτέ. Είναι μοναδική εμπειρία.

Η μουσική σας έχει μεγάλη απήχηση στους νέους. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό; Είναι λόγω του χαρούμενου ήχου σας, των νοημάτων από τους στίχους ή για κάποιον άλλο λόγο;

Δεν το γνωρίζω. Όπως είπες υπάρχει πολύ συναίσθημα σε ό,τι κάνομε. Ο Tim είναι ένας φοβερός στιχουργός, περνάει βαθιά μηνύματα και είναι ένας φωτισμένος φιλόσοφος. Έχει την ικανότητα να εκφράσει συναισθήματα και σκέψεις που άλλοι άνθρωποι αδυνατούν. Επίσης, πιστεύω ότι η μουσική μας είναι πολύ αισιόδοξη και θέλουμε ο κόσμος να έρχεται στις συναυλίες μας και να φεύγει χαμογελώντας. Κι ο κόσμος το αποζητά αυτό. Οπότε θεωρώ ότι μάλλον αυτό είναι, χωρίς να είμαι σίγουρος. 

Στα τραγούδια σας κάνετε πολιτικές αναφορές. Και προφανώς, γνωρίζετε ότι ο κόσμος στην Ελλάδα περνά δύσκολες στιγμές. Θα θέλατε να πείτε κάτι στο κοινό σας;

Το πιο απλό πράγμα που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε πολλούς φίλους στην Αθήνα και ξέρουμε ότι ο κόσμος δυσκολεύεται. Ξέρουμε ότι κάποιοι μπορεί να αδυνατούν ακόμα και να πάρουν ένα εισιτήριο για τη συναυλία μας. Το κατανοούμε απόλυτα και υποσχόμαστε σε όσους αυτή τη φορά δεν τα καταφέρουν να έρθουν στο Θέατρο Βράχων, ότι θα επιστέψουμε! Αυτή τη φορά θα κάνουμε το παν για να περάσει ο κόσμος καλά. Εμείς άλλωστε πάντα περνάμε καλά στην Ελλάδα και μας είναι απογοητευτικό να βλέπουμε ότι ο κόσμος υποφέρει. Τους στέλνουμε τη συμπάθειά μας και την αγάπη μας, να το τονίσετε αυτό…

Βάλια Κανελλοπούλου
[email protected]