Ο πατέρας της disco επιστρέφει δισκογραφικά, καλεί μερικούς από τους μεγαλύτερους stars της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας και φιλοδοξεί να αναβιώσει τις δόξες του παρελθόντος.

Τα πρώτα ψήγματα επιστροφής του Giorgio Moroder δόθηκαν στο “Giorgio” του “Random Access Memories”, του υπερεπιτυχημένου album των Daft Punk. Φέτος, ο παραγωγός αποφάσισε να επιβεβαιώσει τις φήμες και να αποδείξει ότι, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, η disco μπορεί να αναστηθεί.

Τι έχουμε λοιπόν, τριάντα χρόνια μετά την τελευταία του δισκογραφική δουλειά; Ο Moroder του 2015 πατάει για άλλη μια φορά στις europop και ηλεκτρονικές χορευτικές φόρμες που ο ίδιος δημιούργησε, φιλοδοξώντας να φτιάξει dance hits. Δεν είναι μόνος του, καθώς μαζί του έρχονται και μερικές ντίβες νεότερες ή παλιότερες, να συνδράμουν με τα φωνητικά και το glamour τους στο εγχείρημα. 

Η Sia αφήνει το σκοτάδι της για το χαρούμενο  “Déjà vu”, η Kylie γίνεται πιο ηλεκτρονική και ψυχρή από ποτέ στο “Right Here, Right Now”, η Kelis προσφέρει λίγη αλητεία στο “Back and Forth” και η Britney Spears μάς δίνει τη δική της εκδοχή στο χιλιοδιασκευασμένο “Tom’s Diner”.

Υπάρχουν και ευφάνταστα τραγούδια με τίτλους, όπως το “74 is the new 24”,  αλλά και αρκετά fillers που απλά υπάρχουν για να συνοδεύουν τους κράχτες, που είναι οι all-star συμμετοχές.  Στην ουσία τα τραγούδια που υπάρχουν εδώ συγκινούν ελάχιστα.

Δεν υπήρχε μάλλον πιο κατάλληλος τίτλος για αυτό το album. Το “Déjà vu”,  δεν παρέχει καμία πρωτοτυπία, καμία νέα έμπνευση. Περνάς καλά, αλλά σε ένα χρόνο δε θα το θυμάσαι καν. Είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια, αγχωτική σχεδόν για να προσκυνήσει ξανά ο κόσμος την -αδιαμφισβήτητη- ευφυΐα του Moroder. Ένα αχρείαστο πλήγμα στο status του στη μουσική ιστορία.

Album: Déjà vu

Καλλιτέχνης: Giorgio Moroder

Label: RCA

Ροζίνα Αράπη