Σε συγκεκριμένες περιοχές της Γης, η νύχτα μπορεί να διαρκεί έως και 6 μήνες και η ημέρα άλλους τόσους. Δείτε γιατί…

Το ότι η διάρκεια της μέρας και της νύχτας αλλάζει ανάλογα με την εποχή του έτους και το γεωγραφικό πλάτος κάθε τόπου, το γνωρίζετε σίγουρα. Ξέρετε όμως ότι σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Γης, η νύχτα διαρκεί 6 μήνες και η ημέρα άλλους τόσους;
Αν όχι, δείτε γιατί συμβαίνει αυτό και πώς εξηγείται…

Μιλάμε για το φαινόμενο της πολικής νύχτας (και της πολικής ημέρας), που εμφανίζεται στις πολικές ζώνες της Γης, από 66 μοίρες μέχρι 90 μοίρες βόρεια και από 66 μοίρες μέχρι 90 μοίρες νότια, δηλαδή στη Βόρεια Πολική ζώνη (Αρκτική) και στη Νότια Πολική ζώνη (Ανταρκτική) αντίστοιχα.

Δεδομένου ότι στη Νότια Πολική ζώνη δεν υπάρχουν μόνιμοι οικισμοί ή τουριστικά καταλύματα, οι άνθρωποι που βιώνουν αυτό το φαινόμενο περιορίζονται στο βορρά -πιο συγκεκριμένα, στην Αλάσκα, στον Βόρειο Καναδά, στη Γροιλανδία, στην Ισλανδία και στις βόρειες επαρχίες της Ρωσίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας και της Νορβηγίας.

Η πολική νύχτα και η πολική ημέρα

Μετά τις 23 Σεπτεμβρίου, ο ήλιος κατεβαίνει κάτω από τον ορίζοντα του Βόρειου Πόλου και τότε αρχίζει η «πολική νύχτα», που διαρκεί μέχρι τις 21 Μαρτίου. Το μέσο της πολικής νύχτας είναι τα μεσάνυχτα της 22ας Δεκεμβρίου.
Η διάρκειά της εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος του κάθε μέρους: όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο Βόρειο Πόλο, τόσο περισσότερο διαρκεί. Για παράδειγμα, ο ήλιος δεν φωτίζει καθόλου, επί 6 μήνες τους πόλους, ενώ στο βόρειο άκρο της Φινλανδίας η συνεχής νύχτα κρατά 73 εικοσιτετράωρα και στον πολικό κύκλο (Ροβανιέμι), ένα εικοσιτετράωρο.
Κατά την πολική νύχτα, ο ήλιος βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα και το φως είναι ελαφρύ ή ανύπαρκτο.
Η πολική νύχτα παρατηρείται στις ίδιες περιοχές το χειμώνα και διαρκεί όσο και η πολική ημέρα του ίδιου τόπου. Αν π.χ. σε ένα μέρος έχουμε νύχτα επί 40 ημέρες το χειμώνα, θα έχουμε και ήλιο επί 40 ημέρες το καλοκαίρι.

Ο Ήλιος του Μεσονυχτίου

Το φαινόμενο κατά το οποίο τα μεσάνυχτα βλέπουμε ήλιο (το καλοκαίρι και σε συγκεκριμένες περιοχές), ονομάζεται «Ήλιος του Μεσονυχτίου». Όσα 24ωρα διαρκεί η πολική ημέρα, τόσες φορές βλέπουμε Ήλιο του Μεσονυκτίου σε ένα έτος.
Οι «Λευκές Νύχτες» οφείλονται στο ίδιο φαινόμενο, αλλά είναι ορατές στις περιοχές που βρίσκονται λίγο εκτός των ορίων των αρκτικών κύκλων. Ο ήλιος δύει μεν, αλλά βρίσκεται ελάχιστα κάτω από τον ορίζοντα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη φωτός στον ουρανό, ώστε δραστηριότητες σαν το διάβασμα να είναι εφικτές χωρίς επιπλέον φωτισμό.
Οι γνωστότερες λευκές νύχτες είναι αυτές της Αγίας Πετρούπολης, όπου είναι ορατές για έναν ολόκληρο μήνα, από τις 11 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου. Κατά το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου στην πόλη λαμβάνει χώρα πληθώρα βραδινών πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Πόπη Αθανασοπούλου
[email protected]