Η πρωτεύουσα της Συρίας δεν ήταν πάντοτε γκρίζα, γεμάτη χαλάσματα, χώματα, φωνές πανικού, βομβαρδισμούς, καπνούς και άρματα μάχης. Κάποτε είχε χρώμα, χαρούμενα πρόσωπα, ευτυχισμένες οικογένειες και μπλε ουρανό.

Χτισμένη στην όαση Γκούτα, στην όχθη του ποταμού Μπαράντα, η Δαμασκός αποτέλεσε το βασικότερο εμπορικό, βιομηχανικό και πολιτιστικό κέντρο της Συρίας. Παρ’ όλο που ήταν μια από τις πιο παλιές πόλεις, είχε ελάχιστα αλλοιώσει την πολεοδομία και αρχιτεκτονική της, με πολλά αξιόλογα κτίρια να τη χαρακτηρίζουν, όπως το περίφημο Τζαμί των Ομεϋαδών. Η ύπαρξή της εντοπίζεται από τον 16ο αιώνα π.Χ., ενώ τον 10 αιώνα π.Χ. έγινε το κέντρο του βασιλείου της Δαμασκού. Συνέχισε ως μεγάλο εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο και πρωτεύουσα του κράτους έγινε το 1920, όταν η Συρία βρισκόταν κάτω από τη γαλλική κατοχή.

Με την ευχή να ξαναβρεί το χρώμα και τις ομορφιές της, χωρίς να μυρίζει πια μπαρούτι και θάνατο, ρίχνουμε μια φωτογραφική ματιά στη Δαμασκό, όπως ήταν πριν αρχίσουν να σβήνονται οι ζωές και τα χαμόγελα.

www.wikipedia.org

Η Δαμασκός από το όρος Qasioun

www.wikipedia.org

Μια από τις σπάνιες περιόδους που ο ποταμός Μπαράντα έχει υψηλή στάθμη. Δίπλα βρίσκεται το Ξενοδοχείο Four Seasons, στο κέντρο της Δαμασκού.

www.wikipedia.org

Ερείπια του Ναού του Δία στην είσοδο της αγοράς Al-Hamidiyah Souq.

www.wikipedia.org

Η ιστορική πλατεία al-Merjeh.

Ένας τυπικός συνοικιακός δρόμος στη Δαμασκό.

www.wikipedia.org

Η κίνηση στο κέντρο της πόλης το 2008.

Το περίφημο τζαμί των Ομεϋαδών.

Η αγορά Al-Hamidiyah Souq γεμάτη κόσμο, μια αυγουστιάτικη μέρα.

Χαμόγελα και φρούτα στους δρόμους της Δαμασκού.

Αραβικό εσωτερικό ενός ιστορικού σπιτιού στη Δαμασκό.

Μικρά αγόρια πωλούν τορτίγιες στο δρόμο.

Παραδοσιακό café στο δρόμο για Παλμύρα.

Ζωή στο κέντρο.

Παλάτι Azem, Δαμασκός.

Το κέντρο πριν τα γεγονότα.

Η Δαμασκός σήμερα.