O Κώστας Γάκης, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής και η Αθηνά Μουστάκα διαλέγουν τα αγαπημένα τους και φτιάχνουν για εμάς τις λίστες της ζωής τους.

Κώστας Γάκης

«Δεν βάζω τα παρακάτω σε σειρά απο 1 έως 5 γιατί όλα τα παρακάτω επενεργούν με διαφορετικά θαυμαστό τρόπο μέσα μου».

Ταινίες 
 Όλα τα πρωινά του κόσμου, γιατί με παρακίνησε να ξεκινήσω μουσική
Ο κύκλος των χαμένων ποιητών, γιατί με παρακίνησε να γίνω δάσκαλος
V for Vendeta, γιατί με γέμισε ελπίδα
H  διπλή ζωή της Βερόνικα, για την ποίηση που επιμένει και την κβαντική φυσική που γίνεται συνώνυμο της ίδιας της ζωής
Ο θίασος, γιατί η μνήμη είναι το μεσαίο όνομα της ανθρωπιάς

Σειρές:  Δεν έβλεπα ούτε βλέπω σειρές

Βιβλία / Θεατρικά έργα
Τα ποιήματα, Γιώργος Σεφέρης/ γιατί Στα 12 μου, συγκλόνισε την ψυχή μου
Τα ποιήματα, Γιάννης Σκαρίμπας/  για το όραμα μιας αιωρούμενης νυχτερινής Χαλκίδας
Τα ποιήματα, Ναπολέων Λαπαθιώτης/ γιατί το είχα συντροφιά στο μοναχικό ταξίδι μου στην Πορτογαλία
Τα ποιήματα, Μίλτος Σαχτούρης/ για τη «Λησμονημένη»
Λι, Νίκος Καββαδίας/ για το ταξίδεμα του μυαλού σε άλλους καιρούς και τόπους

Δίσκοι
Matt Elliott «The mess we made», για το σκοτεινό φως της δημιουργίας
Pink Floyd «The dark side of the moon», για την φιλόξενη ψυχεδέλεια
Phillip Glass «The photographer», γιατί έτσι έγινα φίλος με την minimal μουσική
Mάνος Χατζιδάκις «2000 Μ.Χ.», για την σπαρακτική φωνή του συνθέτη
Μάνος Λοίζος «Γράμματα στην αγαπημένη», γιατί η ποίηση του Ναζίμ Χικμέτ βρήκε στην μελοποίηση του Λοίζου την ιδανική φωνή

Συναυλίες
Δυο συναυλίες μόνο:
της Marta Sebestyen σε δημοτικό σχολείο στην Ικαρία με το φεγγάρι να ανατέλλει μέσα από τη θάλασσα
του Matt Elliott, σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο στη Μεσογείων

Προορισμοί / Ταξίδια
Νέα Υόρκη, η μεγάλη αγάπη και όνειρο φυγής
Λισσαβόνα, ένα μοναχικό road trip
Ικαρία, ξανά και ξανά
Ελληνικό Αρκαδίας,αγάπη, ψαλμωδίες και ψυχές που ενώνονται
Παρίσι, ένα live με τα τραγούδια μου στο Mandapa

Αθήνα
Άναψυκτήριο Ηλιούπολης, πανέμορφο μέρος για καφέ και βόλτα στο πράσινο στη γειτονιά μου
Ερωδιός, το μαγικό καφέ στην Καλλιδρομίου με την Ελένη να με υποδέχεται πάντα με ένα χαμόγελο
Το θέατρο Άλφα.Ιδέα, θεατρικό σπίτι της ομάδας «Υπηρέτη δύο αφεντάδων» μου. Εκεί όπου μαζί με την Αθηνά, τον Κωνσταντίνο και το Λευτέρη κάνουμε τη δική μας μικρή μικρή επανάσταση, φέτος με έναν θεότρελο «Υπηρέτη δύο αφεντάδων»
Δυο δεκάρες η Οκά, της Αθήνας το καλύτερο φαγάκι, στο Κουκάκι!
Φάμπρικα, αγαπημένο στέκι με υπέροχους ανθρώπους που έχουν δημιουργήσει μια collectiva τέχνης, με θέατρο, events, καφέ και εκπλήξεις

Κωνσταντίνος Μπιμπής

 Ταινίες
1. Η Οδύσσεια του Διαστήματος του Stanley Kubrick. Ό,τι είναι η Οδύσσεια του Ομήρου για την παγκόσμια λογοτεχνία, είναι η Οδύσσεια του Kubrick για τον κινηματογράφο. Ένα αριστουργηματικό έπος.
2. Last tango in Paris του Bernardo Bertolucci. Μια σπαραχτική και τόσο σκληρά ευαίσθητικη ταινία για τον έρωτα και τη βιαιότητα του. Ο Μάρλον Μπράντο σε μια σοκαριστική ερμηνεία.
3. The Matrix των αδερφών Wachowski καθώς όρισε για τη δική μου γενιά τι σημαίνει sci-fi με πραγματικά κότσια και φιλοσοφικό υπόβαθρο.
4. The Godfather του Francis Ford Coppolla. Ποίηση και νατουραλισμός μπλέκονται για να φτιάξουν την πιο συνταρακτική ταινία όλων των εποχών. Ο Μάρλον Μπράντο σε ακόμα μια σοκαριστική ερμηνεία.
5. Modern Times του Charlie Chaplin. Μια ταινία ανατριχιαστικά προφητική και παράλληλα ξεκαρδιστική. Δια χειρός μιας αξεπέραστης κινηματογραφικής ιδιοφυίας.

Σειρές
1. Game of Thrones. Η σειρά που δικαίως έχει προκαλέσει φρενίτιδα σε όλοκληρο τον πλανήτη. Ένα εναλλακτικό σύμπαν τόσο αυστηρά δομημένο στη λεπτομέρεια του, που συναρπάζει.
2. Lost. Του ανήκει μια θέση στο top 5 και γιατί μας έκαψε το κεφάλι αλλα κυρίως γιατί όρισε μια νέα εποχή στις σειρές, πέρα απο τα καθιερωμένα και πετυχημένα sitcom.
3. Sherlock. Μία σπάνια σειρά τριών επεισοδίων τον χρόνο που δε διστάζει να παίξει με όρους σχεδόν πειραματικούς. Μια κινηματογραφικά ευρωπαική σειρά που καθηλώνει.
4. Daredevil. Επιτέλους μια σειρά που αντιμετωπίζει έναν super hero με ρεαλισμό, ποίηση και βάθος. Ακόμη και οι σκηνές μάχης αποτυπώνονται με την ισχύ των εσωτερικών συγκρούσεων του τυφλού κεντρικού ήρωα.
5. Blackadder. Το απάυγασμα του αγγλοσαξονικού φλεγματικού χιούμορ της αποδόμησης και της καταστροφής.Ο Rowan Atkinson στις πιο λαμπρές του στιγμές.

 Βιβλία/Θεατρικά έργα

Θα επικεντρωθώ στα βιβλία που μου λείπουν και όχι στα θεατρικά που με κατακλύζουν
1. Το μανιφέστο του Σουρεαλισμού του Αντρέ Μπρετόν. Γιατί με όρισε με τόσους πολλούς τρόπους και το κάνει ακόμη.
2. Ο Έφηβος του Ντοστογιέφσκι γιατί όσο το διάβαζα ήταν σα να έβγαιναν τα λόγια απ’ τη ψυχή μου για να επιστρέψουν σ’ αυτήν.
3. Όφις και Κρίνο του Καζαντζάκη γιατί κατάλαβα τη σχέση του έρωτα και του θανάτου. Το διάβασα ένα καλοκαίρι σ' ένα ψηλό βουνό, δίπλα σ' ένα υπέροχο κορίτσι που λίγο καιρο μέτα το άφησα με πόνο να μ' αφήσει.
4. Τα άπαντα του Εγγονόπουλου γιατί για χρόνια τα είχα παντού μαζί μου κι επανερχόμουν σ' αυτά σαν προσευχή.
5. Ο εχθρός του Ποιητή του Χειμωνά γιατί το διάβασα δυο φορές μονορούφι και τρόμαζα κι έκλαιγα και χανόμουν στο βαθύ και σκοτεινό αυτο παραμύθι

Δίσκοι
1. The Doors-Waiting for the sun (1968)
2. Led Zeppelin-Led Zeppelin III (1970)
3. Joy Division-Uknown Pleasures (1979)
4. Radiohead-The bends (1995)
5. Jack White-Blunderbuss (2012)

Συναυλίες

Λόγω δουλειάς έχω χάσει τη συντριπτική πλειοψηφία των συναυλιών που θα ’θελα να δω
1. Placebo, Rockwave 2009 (Μόλις είχαν κυκλοφορήσει το υπέροχο και διαφορετικό Battle for the sun και δυό ώρες άλωσαν τη σκηνή. Μοναδικοί.
2. Lana del ray, Rockwave 2013 (λάγνα και γοητευτική και decadence και μαγική και δεν την ενδιαφέρει τίποτα και μπράβο της)
3. Φωτεινή Βελεσιώτου, κάπου στο Μεσολόγγι, χειμώνας 2015 (Φωνή και παρουσία βγαλμένη από μια άλλη εποχή πιο αληθινή και πιο αλήτικη και που μας λείπει. Είναι επικίνδυνη. Ήπιαμε μ’ ενα φίλο ένα μπουκάλι Jameson).
4. Μια υπέροχη μπάντα που ποτέ δεν έμαθα τ' όνομα τους, το 2013,  σ' ένα καταπληκτικό μπαράκι πάνω στο κεντρικό κανάλι της Ουτρέχτης, πλάι στο νερό. Μαγεία.
5. Nouvelle Vague, Legalise Festival στην Γεωπονική, 2014 (Που και που τολμηρά ηλεκτρικοί και απόκοσμοι και μελό και πολύ πολύ ωραίοι.

Προορισμοί/Ταξίδια
1. Σκύρος. Όπου κι αν πάω θα μου λείπει το νησί μου γι' αυτο του ανήκει η πρώτη θέση.
2. Mexico City. Τόσο ζωντανή, τόσο παραβατική, τόσο ζεστή πόλη, τόσο κοντινή μας, τόσο όμορφη.
3. Φλωρεντία. Ο μεγάλος μου έρωτας, έχω πάει ήδη δυο φορές και δε θ' αργήσει η τρίτη. Μια πόλη ως γλυπτό.
4. Κρήτη. Πάω κάθε χρόνο πολλά χρόνια. Σαν να την έχω ανάγκη. Κάτι με τραβάει. Σαν μ' έναν τρόπο αυτός ο τόπος να είναι ο πιο αρχαίος στον κόσμο.
5. Γρανάδα. Αισθάνθηκα για κάποιο παράξενο λόγο σπίτι μου. Κι εκεί πέρασα την πιο ακραία την πιο όμορφη νύχτα της ζωής μου.

Αθηνά Μουστάκα

Ταινίες
1. Songs from the second floor του Roy Anderson γιατί ενώ είναι φαινομενικά παράδοξο, είναι βαθιά ουσιώδες και καθρεφτίζει την ανθρώπινη ύπαρξη.
2. Jeuxd’enfants (love me if you dare) γιατι παρόλο που είναι σύγχρονη, φέρει έναν επιθετικό ρομαντικό από μια άλλη εποχή. 
3. Οld boy γιατι «Είτε κόκκος άμμου είτε πέτρα στο νερό βυθίζονται το ίδιο...». Γιατί μου αρέσει πολύ ο Παρτς Αν Γουκ. Γιατί το soundtrack της ταινιίας με συγκλονίζει.
4. Truman show γιατί το σενάριο δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα που ζούμε. Όλοι είμαστε παγιδευμένοι σε ένα σύστημα που τα κελεύσματά του είναι «κι άλλο χρήμα».
5. Dogville γιατί με κεντρίζει να βλέπω την πρώση εκείνων που είχαν ενταχθεί υπέρ του εξουσιαστή. Αλλή μήπως τελικά ο εξουσιαζόμενος έχει τη δύναμη; 

Σειρές
1. Δυο ξένοι γιατί λέει μεγάλες αλήθειες για τον χώρο του θεάματος. 
2. Dolce vita. Τρελαίνομαι με τη διάθεση της Παναγιωτοπούλου όταν προσπαθεί να καλύψει τον έρωτά της για τον Αντώνη.  
3. Tης Ελλάδος τα παιδιά γιατί μου αρέσει τόσο πολύ η τηλεοπτική αποδόμηση των '90s
4. Μεν και δεν, γιατί πεθαίνω με τη Βάνα. 
5. Εγκλήματα για το black χιούμορ.

Βιβλία /Θεατρικά έργα
1. Το ονειρόδραμα του Στρίνμπεργκ γιατί περικλείει όλες τις διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. 
2. Τα άπαντα του Μάριου Χάκκα γιαί μου αρέσει πολύ η κυνική πτυχή της πένας του συνδυασμένη με χιουμοριστική απελπισία για τον κόσμο και όλο αυτό τόσο λαϊκά δοσμένο, χωρίς φτιασιδωμένες λέξεις. Τόσο απλό και τόσο βαθύ. 
3. Ψευδαισθήσεις, Βιριπάγιεφ γιατί με συγκινεί που φωτίζει τις διαφορετικές ποιότητες της αγάπης. 
4. Το βιβλίο της ανησυχίας του Πεσσόα γιατί τάσσομαι υπέρ της πολυπρόσωπης διάστασής μας και των μεταμορφώσεών της. 
5. Το κουτί της ψυχής γιατί είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα όλα εκείνα τα πειράματα που έχουν γίνει για εμάς χωρίς εμάς. 

Δίσκοι

Όλοι οι παρακάτω δίσκοι έχουν διαμορφώσει την παιδική μου ηλικία. 

1. The sound of music
2. Μarry Poppins
3. Michael Jackson «Bad» γιατί με τρελαίνει το ασυμβίβαστο ενός ανθρώπου με τη φύση του.
4. Romeo and Juliet Nino Rota γιατί το «What is the youth» είναι το πιο αγγελικό άκουσμα. 
5. Xατζηδάκις «Οδός ονείρων» γιατί συνδυάζει το γλυκόπικρο. 

Συναυλίες
Γενικά δεν πηγαίνω σε συναυλίες αλλά μπορώ να θυμηθώ αυτές: 

1. Αrchive γιατί ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα συναυλία με ξένους καλλιτέχνες. 
2. Siguros γιατί ήταν μια φοβερή συγκυρία ακούγοντας μακριά από τον πολύ κόσμο, ξαπλωμένη σε ένα sleeping bag, βλέποντας τον ανταριασμένο ουρανό και νιώθοντας την βροχή να πέφτει στο πρόσωπό μου. 
3. Αγγελάκας, γιατί εκτιμώ την μοναδικότητά του. 
4. Μuse, γιατί είναι η πρώτη μου συναυλία που μπήκα παράνομα.

Προορισμοί/Ταξίδια/Τόποι
1. Θησείο-Διονυσίου Αεροπαγίτου, γιατί είναι ένας δρόμος που έχει στιγματίσει τους περιπάτους μου. Εκεί πρώτη φορά με τη sui generis κάναμε θέατρο δρόμου και ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. 
2. Κύπρος γιατί εκεί περνούσα τα καλοκαίρια μου, τις πασχαλινές και τις χριστουγεννιάτικες διακοπές μου. 
3. Μεξικό γιατί ήταν ένα από τα πιο αποκαλυπτικά ταξίδια που έκανα με την Ομάδα μου, τον Κώστα, τον Κωνσταντίνο και τον Αριόν ταξιδεύοντας το Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2. 
4. Το road trip στην Ισπανία πάλι με τα παιδιά που επίσης παρουσιάσαμε την παράστασή μας.
5. Γιάννενα γιατί εκεί σπούδαζε ο πρώτος μου έρωτας.

Δείτε περισσότερα για την Ομάδα Ιδέα