Παρασυρμένος από τους ρυθμούς του χορού, που αναμετριέται με τη ζωή και τον θάνατο, και κρατώντας ένα μεγάλο μυστικό, ο ηθοποιός Γιώργος Νινιός μάς μιλά για την παράσταση «Ζεϊμπέκικο».

Καθρεφτίζοντας την αλήθεια της ελληνικής ψυχής και θέτοντας καίρια ερωτήματα για τις αξίες της νέας πραγματικότητας, το – άλλοτε άγριο και σκληρό, άλλοτε ανάλαφρο και τρυφερό, μα πάντα με καυστικό χιούμορ – καινούριο έργο της Λείας Βιτάλη παρουσιάζεται από τον θεατρικό οργανισμό «Νέος Λόγος», στο Studio Μαυρομιχάλη, κάθε Σάββατο και Κυριακή.

Υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής, ο Γιώργος Νινιός γίνεται παρανάλωμα του πάθους, καθώς ενσαρκώνει τον ήρωα του έργου, που σφραγίζει την εποχή του, φέρνοντας και ο ίδιος πάνω του τη σφραγίδα της ιστορίας, και μιλά για το έργο και για την αντανάκλασή του στο σήμερα.

Ποια θέματα προσεγγίζει η συγγραφέας μέσα από το έργο;

Την αξιοκρατία, την αγωνία του ανθρώπου που υποστηρίζει την τέχνη του, την ανάγκη για καλλιτεχνική δημιουργία, χωρίς να περνάει τις γραμμές, που αυτός έχει ορίσει και θέλει να ορίζει. Τους κανόνες που υπάρχουν, για να εξυπηρετούν κάποια συμφέροντα, και τους κανόνες που ακυρώνονται για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Το δίκιο που γίνεται άδικο. Τη ζωή που παίρνει άλλη φόρμα, όταν ξέρεις πως τη χάνεις.

Το Ζεϊμπέκικο είναι ένας ρυθμός, που ενώνει τη γη με την καρδιά και το μυαλό. Ο ρυθμός του χτυπάει και πατάει, χωρίς συγκεκριμένα βήματα, και για αυτόν που το χορεύει και για αυτόν που το βλέπει. Είναι ένα αχ, είτε είναι λυπητερός, είτε είναι χαρούμενος. Μια μικρή ιστορία, που κρατάει κάποια λεπτά. Η ψυχολογία του ήρωα κινείται μέσα σε αυτά τα 9/8.

Ποια είναι η ιστορία του ήρωα που ενσαρκώνετε;

Ζει με πάθος τη ζωή του. Η μουσική είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Οι προσωπικές του στιγμές είναι γεμάτες ένταση και στα άκρα. Τον συναντάμε την περίοδο, που έχει πληρώσει και πληρώνει ένα μεγάλο λάθος, το οποίο υποστηρίζει πως είναι η μόνη σωστή πράξη στη ζωή του. Γιατί, όπως λέει: «Το μεγάλο λάθος δεν είναι λάθος. Είναι στάση ζωής».

Βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση και ξέρει, κατά βάθος, πως αυτό που ψάχνει, δε θα το βρει.

Το βρίσκει τελικά;

Όταν τον είχα ρωτήσει το ίδιο, απλώς μου χαμογέλασε.

Πώς καθρεφτίζει το σήμερα το έργο και ποια καίρια ερωτήματα θέτει για τη νέα μας πραγματικότητα;

Ο φόβος, η πίκρα, η αγωνία, η ανάγκη για δημιουργία, η ελπίδα για το ξημέρωμα που θα βρει τον άνθρωπο όρθιο. Το δίκιο που παλεύει συνέχεια το άδικο. Το χιούμορ, το γέλιο, που είναι απαραίτητα, για να ξεγελάσεις ή να χλευάσεις τις μορφές της ζωής που σε πικραίνουν. Η νέα πραγματικότητα είναι κι αυτή ένας κύκλος, που άνοιξε και σίγουρα θα κλείσει, ακριβώς επειδή θα ανοίξει αμέσως κάποιος άλλος. Το έργο έχει στιγμές ανθρώπινης δύναμης και αδυναμίας και αυτό είναι το χαρακτηριστικό του. Δεν ασχολείται άμεσα με τη «νέα μας πραγματικότητα».

Την απάντηση τη δίνουν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι. Κι εγώ ένας από αυτούς είμαι.

Βλέπετε κάποια αχτίδα φωτός, έστω και μακρινή;

Βλέπω. Ίσως, επειδή είναι βαθύ σκοτάδι, ακόμα και ένα αδύναμο φως φαίνεται. Και όσο πλησιάζεις προς το μέρος του, γίνεται πιο δυνατό.

Ταυτότητα παράστασης: σκηνοθεσία: Φώτης Μακρής, σκηνικά – κοστούμια: Διονύσης Μανουσάκης, μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νινιός, φωτισμοί: Στέφανος Κοπανάκης, βίντεο: Γρηγόρης Χατζάκης. Παίζουν: Γιώργος Νινιός, Στέλλα Κρούσκα, Μαρία Κατσούλη.

Πληροφορίες: Studio Μαυρομιχάλη: Μαυρομιχάλη 134 - Αθήνα, τηλ. 210 6453330. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο: 21:15, Κυριακή: 20:00. Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Τιμές εισιτηρίων: Σάββατο: κανονικό: 15 ευρώ, φοιτητικό - νεανικό - συνταξιοδοτικό: 10 ευρώ, Κυριακή: γενική είσοδος: 10 ευρώ.  Άνεργοι: 5 ευρώ.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης