Κριτική θεάτρου: «4.48 Ψύχωση»

psuxosi-foto-proti-2014
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

Η Ιωάννα Κλεφτόγιαννη γράφει κριτική για την παράσταση «4.48 Ψύχωση» της Σάρα Κέιν, σε σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου που επαναλαμβάνεται από τις 20 Μαρτίου στη σκηνή του Bios.

Η Άντζελα Μπρούσκου σκηνοθέτησε  την πιο καίρια και συνταρακτική  Σάρα Κέιν που έχει δει η ελληνική σκηνή από Έλληνα σκηνοθέτη. Θα πρόσθετα ότι μαζί με το  σοκαριστικό  σκηνικό ταξίδι  που έστησε πάνω στο  «Καθαροί Πια»  ο Κριστόφ Βαρλικόφσκι, η πρότασή της πάνω στο κύκνειο άσμα της Κέιν «4.48 Ψύχωση» (παρουσιάστηκε στο Bios,όπου θα επαναληφθεί από τις  20 του μήνα) είναι η πιο «εύστοχη»  και δυνατή σκηνική μεταφορά της εκρηκτικής και συγχρόνως ευπαθούς κι εύθραυστης  δραματουργίας της αυτόχειρας δραματουργού, που  έχει δει το ελληνικό κοινό.

Η δουλειά της, σάρκα, στην κυριολεξία, εκ της σαρκός της Κέιν, καταβυθίζεται στο πνεύμα, στην αρρώστια της και  στις αναλαμπές της λογικής της, σε μια εγκεφαλική  περιπέτεια  και για τον θεατή- χωρίς δικλείδες ασφαλείας, σπάζοντας εύστοχα το παραληρηματικό μονόλογο-ποταμό  σε  φωνές-ρόλους (η ίδια υποδύεται εξαιρετικά, ως παγερή, ατσαλένια μάσκα τον «άλλο», τον υγιή πόλο, τον μέσο όρο, τη λογική, το  γιατρό).

Και μοιράζοντας την μορφή της Κέιν σε δυο γυναίκες και δυο  σώματα, την Παρθενόπη Μπουζούρη (που πραγματοποιεί μια  συγκλονιστική ερμηνεία φωτιά)  και την νευρώδη Κων/να Αγγελοπούλου.

Στα πλήκτρα και στο μικρόφωνο, με λευκή στολή νοσοκόμας, η κοριτσίστικη φιγούρα της Nalyssa Green, δημιουργεί μια «ηχηρή» αντίστιξη  στην μαυρίλα της υπόλοιπης σκηνής, που «λερωμένη» από ιδρώτα κι αίμα, πλημμυρίζει με χάπια και χρώματα -εξαιρετική σύλληψη  τα πολύχρωμα σχέδια με τα βουτηγμένα στα χρώματα χέρια, πάνω σε λευκές επιφάνειες, που  με αφαιρετικό τρόπο εικονοποιούν  το μεταδραματικό λόγο της Κέιν .

Τα ηχητικά τοπία της Green, οι μελωδίες της αναδεικνύουν την περιπέτεια της σκηνικής πράξης, η οποία όχι μόνο αναπαράγεται από μια κάμερα -εντυπωσιακής ακριβείας οι γωνίες  των λήψεων.

Ταυτόχρονα, ενσωματώνεται τολμηρά, ελεύθερα , συνειρμικά  σε ένα πολιτικο- κοινωνικό context, μέσω της προβολής «κλασικών» φωτογραφιών πολιτικών ηγετών, πολεμικών συγκρούσεων και  χαλαρών ενσταντανέ σταρ.

Ένα τολμηρό απ' τη σκηνοθεσία άνοιγμα του ατομικού σύμπαντος διαταραχής στον έξω διαταραγμένο, κατ’επίφαση υγιή κόσμο.

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη