Τάνια Παλαιολόγου: «Όταν φιμώνεται το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, το πολίτευμά μας αιμορραγεί»

tania-palaiologou
ΤΡΙΤΗ, 07 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014

Η ηθοποιός Τάνια Παλαιολόγου μας μιλά για την παράσταση «Ανεπίδεκτη διόρθωσης».

Ακολουθώντας τα χνάρια της έρευνας της ρωσίδας δημοσιογράφου Άννα Πολιτκόφσκαγια που δολοφονήθηκε για τα πιστεύω της, ο ιταλός θεατρικός συγγραφέας της νεώτερης γενιάς Στέφανο Μασίνι, ένας από τους πιο δραστήριους και ήδη αναγνωρισμένους θεατρικούς συγγραφείς στη Δυτική Ευρώπη, συνθέτει ένα θεατρικό πάζλ, με αφορμή τα γραπτά, τις συνεντεύξεις της, την ίδια της τη ζωή και την πορεία της προς τον προδιαγεγραμμένο θάνατό της.

Η παράσταση «Ανεπίδεκτη διόρθωσης» παίζεται ήδη από τις 29 Σεπτεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 12 παραστάσεις στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου, με τον ίδιο και την Τάνια Παλαιολόγου να ερμηνεύουν τους ρόλους του σπουδαίου πολιτικού έργου.

Η Τάνια Παλαιολόγου, η οποία έγινε γνωστή στο κοινό σε ηλικία 11 ετών μέσα από το ρόλο της στο «Τοπίο στην Ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μας μίλησε για την παράσταση, τη σημασία της στάσης της Πολιτκόφσκαγια και τους παραλληλισμούς με την Ελλάδα του σήμερα.

Η «Ανεπίδεκτη Διόρθωσης» είναι ένα καινούριο και σύγχρονο έργο. Με τόσες κλασικές παραστάσεις και επαναλήψεις, ποια είναι η θέση των φρέσκων προτάσεων στον θεατρικό χάρτη; Αποτελεί ένα στοίχημα;

Για μας ήταν ανάγκη να ανέβει ένα έργο για την Άννα Πολιτκόφσκαγια και το κείμενο του Μασίνι προσγειώθηκε στα χέρια μας σχεδόν νομοτελειακά. Δεν ξέρω ακόμη ποια θα είναι η θέση του στον θεατρικό χάρτη, αυτό που ψυχανεμίζομαι είναι ότι την επιθυμία μας να μιλήσουμε για όσα αγγίζει το έργο την έχουν πολλοί συνάνθρωποί μας. Είμαι πια σίγουρη πως όταν ένα έργο ανεβαίνει από ανάγκη και είναι αποτέλεσμα συστηματικής και ανιδιοτελούς δουλειάς, είτε ανήκει στο κλασικό είτε στο σύγχρονο ρεπερτόριο, θα βρει το δρόμο του.   

Υπάρχουν παραλληλισμοί του έργου με την Ελλάδα του σήμερα;

Από πού να ξεκινήσω; Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η ελευθερία του λόγου έχει πληγεί με προκλητική χυδαιότητα στις μέρες μας, με ενδεικτικές στο χώρο της δημοσιογραφίας τις πολύ πρόσφατες υποθέσεις των Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, Νικόλα Λεοντόπουλου και Κώστα Βαξεβάνη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη μαύρη οθόνη της ΕΡΤ; Οποτεδήποτε φιμώνεται το δικαίωμα του ανθρώπου στο να εκφράζεται ελεύθερα και να διαφωνεί, το πολίτευμά μας αιμορραγεί.

Η Άννα Πολιτκόφσκαγια δεν έκανε ούτε βήμα πίσω από τα πιστεύω της και το πλήρωσε με την ίδια της τη ζωή. Πόσο σημαντικό είναι στις μέρες μας να εμμένεις στις απόψεις σου αδιαφορώντας για το όποιο κόστος και πόσο δύσκολο είναι;

Για μένα η δυσκολία βρίσκεται στη συλλογικότητα. Γνωρίζω μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων-φωτεινών εξαιρέσεων που καταφέρνουν να αντιστέκονται σε καθημερινές και θεμελιώδεις εστίες καταπίεσης, μένοντας πιστοί στις εσωτερικές αρχές τους. Πώς όμως μπορούν οι μεμονωμένες εστίες αυτοοργάνωσης να αποκτήσουν πιο συλλογικό χαρακτήρα; Είναι κάτι που με προβληματίζει πολύ, ειδικά σε μία χώρα όπου η έννοια του συλλογικού ταυτίζεται με την ουτοπία.

Ο ρόλος σας στο «Τοπίο στην Ομίχλη» σας βοήθησε στο να ανοιχθούν πόρτες ή μεγαλώνοντας χρειάστηκε να καταβάλλετε μεγαλύτερη προσπάθεια για να μη μείνετε ως «το 11χρονο κορίτσι από την ταινία του Αγγελόπουλου»;

Δεν χρειάστηκε να καταβάλλω καμία προσπάθεια. Ξεκίνησα να δουλεύω στον κινηματογράφο και στο θέατρο έχοντας πια ενηλικιωθεί, και παρόλο που η απόσταση από την προεφηβεία μου δεν ήταν μεγάλη, οι αλλαγές μέσα μου και έξω μου ήταν καθοριστικές. Δεν ήμουν πια παιδί, ήταν σαν να ξαναξεκίνησα από το μηδέν. Παρόλ' αυτά, η εμπειρία των πεντάμηνων γυρισμάτων στο “Τοπίο” και η συνεργασία με τον υπέροχο αυτό σκηνοθέτη και το συνεργείο του μου έδωσαν ένα ισχυρό προβάδισμα. Γνώριζα κάποια μικρά συντεχνιακά μυστικά αλλά και τις δυσκολίες του χώρου από πολύ μικρή. Αυτό μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω. 

Έχετε μια αξιοπρόσεκτη πορεία στο χώρο των μεταγλωττίσεων. Εμείς ακούμε μόνο το τελικό αποτέλεσμα χωρίς να συνδέουμε τη φωνή με κάποιο υπαρκτό πρόσωπο. Πώς είναι αυτή η διαδικασία και ποιες είναι οι απαιτήσεις για να μπεις στον εκάστοτε ρόλο;

Για μένα είναι απελευθερωτικό να δουλεύω με τη φωνή μου. Ανακαλύπτω πτυχές που στο θέατρο ή στο σινεμά δεν ήξερα ότι είχα. Συνήθως η έμπνευση για τη φωνή έρχεται από το κινούμενο σχέδιο και την πρωτότυπη φωνή του, αλλά μου έχει τύχει να εμπνευστώ για χαρακτήρες και από υπαρκτά πρόσωπα.

Ποια είναι τα σχέδιά σας μετά το πέρας των παραστάσεων για την «Ανεπίδεκτη Διόρθωσης»;

Σχέδια δεν έχω, έχω όμως πολλές επιθυμίες. Θα ήθελα μόλις τελειώσουν οι παραστάσεις να κάνω μία γιορτή για όλους τους συντελεστές της παράστασης που με την αφοσίωσή τους έκαναν το έργο αυτό προσωπική τους υπόθεση. Και μετά να βρω χρόνο και χρήματα για να ταξιδέψω με την οικογένειά μου. Να πάμε ένα ταξίδι στη Λατινική Αμερική. Θα ήθελα το παιδί μου να έρθει σε επαφή με άλλες κουλτούρες.

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Δημήτρης Αλεξάκης. Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κοιλάκος. Συνεργάτης σκηνοθέτης: Μαρία Χανδρά. Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρίζα Σουλιώτη. Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου. Φωτισμοί: Αλίκη Δανέζη – Knutsen. Βίντεο προβολές: Ειρήνη Στείρου. Κίνηση: Μαργαρίτα Τρίκκα. Ηχητικός Σχεδιασμός: Γιάννης Χρυσογόνου. Παίζουν: Τάνια Παλαιολόγου, Μιχάλης Κοιλάκος.

Πληροφορίες: «Ανεπίδεκτη διόρθωσης» στον Πολυχώρο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη, Αθήνα. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Από τις 29 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 4 Νοεμβρίου 2014, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00. Εισιτήρια: γενική είσοδος: 10 ευρώ, φοιτητικό: 8 ευρώ, μειωμένο εισιτήριο (άνεργοι, κάρτα ΣΕΗ): 5 ευρώ. Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]