Η ηθοποιός Ελένη Βεργέτη της ομάδας Vasistas μας μιλά για την παράσταση «Αίματα».

Ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά γεγονότα του φετινού φθινοπώρου είναι η παράσταση «Αίματα» που ανεβαίνει απόψε, Τετάρτη 8 Οκτωβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και θα διαρκέσει μέχρι τις 19 Οκτωβρίου, εκτός Δευτέρας και Τρίτης.

Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο του Ευθύμη Φιλίππου, συν-σεναριογράφου του Γιώργου Λάνθιμου στις ταινίες «Κυνόδοντας», «’Αλπεις» και «The Lobster», με τη σκηνοθεσία να την έχει αναλάβει η πάντα ανατρεπτική Αργυρώ Χιώτη. Το έργο είναι γραμμένο αποκλειστικά για την ομάδα Vasistas και τη Στέγη και χαρακτηρίζεται ως «ένα πανκ ορατόριο για τις αγιάτρευτες πληγές μας».

Η Ελένη Βεργέτη της ομάδας Vasistas είναι μία εκ των πρωταγωνιστών της παράστασης και μας μίλησε για το πώς αισθάνεται που συμμετέχει σε ένα πρωτοποριακό εγχείρημα που συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας, τις σχέσεις του νέου ελληνικού σινεμά με το θέατρο και την μοντέρνα ανάγνωση κλασικών έργων.

Όλα δείχνουν πως τα «Αίματα» θα αποτελέσουν ένα από τα σημεία αναφοράς του θεατρικού φθινοπώρου. Λίγο κλισέ ερώτηση, αλλά πώς νιώθεις που αποτελείς μέρος της παράστασης;

Δεν βρίσκω καθόλου κλισέ την ερώτηση. ´Οποτε βρίσκομαι σε μια δουλειά που με κάνει να αναμετριέται με τον εαυτό μου σε προσωπικό και καλλιτεχνικό επίπεδο, τη θεωρώ πολύ σημαντική εμπειρία και της είμαι ευγνώμων για όλες τις δημιουργικές στιγμές, αλλά και για τις δυσκολίες που μου προσφέρει. Τιμώ ιδιαίτερα την συμμετοχή μου σ´αυτή την παράσταση και αισθάνομαι μεγάλη τύχη και χαρά που ξανά συνεργάζομαι με την Αργυρώ και την ομάδα Vasistas. Είναι κάποιες σπάνιες συναντήσεις μεταξύ των ανθρώπων που είναι σαν πυροτεχνήματα.

Δεν είμαι πολύ φαν των μαζικών επαναστάσεων. Πιστεύω όμως στις μίνι προσωπικές επαναστάσεις του καθενός και είμαι καχύποπτη όταν μαζικοποιούνται και αμβλύνονται οι αντιθέσεις και η διαφορετικότητα με σκοπό να ανήκουμε σ´ένα ασφαλές σύνολο. Ο Κυνόδοντας, ας πούμε, ήταν μια ξεχωριστή πρωτότυπη κατάθεση κάποιων ανθρώπων που δημιούργησαν μια προσωπική κινηματογραφική γλώσσα που δεν έμοιαζε με τίποτα προηγούμενο. Γι αυτό με συγκίνησε. ´Οποτε οι δημιουργοί δεν φοβούνται να σπάσουν τα καλούπια της φαντασίας τους και να δημιουργήσουν αυθύπαρκτους προσωπικούς κόσμους, γίνονται φανταστικά πράγματα. Στον κινηματογράφο εδώ και κάποια χρόνια βλέπω πολλούς σκηνοθέτες, όπως ο ´Αγγελος Φραντζής, ο Αλέξανδρος Βούλγαρης αλλά και διάφοροι άλλοι, να είναι τέτοια φωτεινά παραδείγματα. Στο θέατρο υπάρχουν αντίστοιχα. Οι Βlitz, ο Λυγίζος, η ομάδα Kursk. Εμείς στην παράσταση «Αίματα» δημιουργήσαμε μια σκηνική αλφάβητο δικής μας έμπνευσης και αισθητικής, με κωδικούς και κανόνες χειροποίητους και ριψοκίνδυνους.

Τα «Αίματα» μπλέκουν όρους της αρχαίας τραγωδίας με μοντέρνα αισθητική και πανκ ήχους. Με δεδομένο ότι το αρχαίο θέατρο έχει συνδεθεί με ο,τιδήποτε κλασικό, πώς βλέπεις αυτή την αλλαγή; Θα μπορούσε να δείξει ένα διαφορετικό δρόμο στην ανάγνωση κλασικών έργων;

Ναι, θεωρώ ότι πάντα υπάρχει χώρος να ξαναδιαβαστούν τα κλασικά κείμενα και να επαναπροσδιορίστεί ο τρόπος παρουσίασής τους, όπως έγινε για παράδειγμα φέτος με την «Ελένη» που σκηνοθέτησε ο Δ. Καρατζάς. Πιο απενεργοποιημένα δηλαδή. Απλά. Σαν να μην τα γνωρίζουμε ήδη, σαν να τα διαβάζουμε χωρίς το φορτίο του χρόνου που έχουν στην πλάτη τους.

Στα «Αίματα», υπάρχουν όντως στοιχεία χορικότητας, ρυθμολογικά και ηχητικά μοτίβα που δημιουργούν κάτι σαν μουσική, αλλά όλα αυτά προέκυψαν από ανάγκη στην πρόβα για να φωτίσουν τη σχέση των ανθρώπων στη σκηνή, κι όχι για να διακοσμήσουν τον Λόγο του κειμένου.

Vassilis Makris

Όπως υπάρχει το κεφάλι, η καρδιά και το σώμα που αλληλεπιδρούν και συνθέτουν την ανθρώπινη κατάσταση, έτσι και στην τέχνη, το θέατρο αντλεί από τον κινηματογράφο, ο χορός από τη μουσική, η ζωγραφική από τη ζωή, κι όλα μαζί ολοκληρώνουν αυτό που κάποιος ίσως πχ. στο θέατρο να θέλει να πει, αλλά να μην μπορεί να το εκφράσει αλλιώς παρά μόνο χορεύοντάς το, ή τραγουδώντας το. Όλα είναι 'Ενα.

Κάποια καλή παράσταση, ταινία ή μουσική που είδες ή άκουσες τελευταία και θα ήθελες να μοιραστείς;

Άκουσα τελευταία μια ωραία φράση που λέει η μητέρα της Εύης (σ.σ. Σαουλίδου, συμπρωταγωνίστριας στην παράσταση) και μου έρχεται συχνά: «Μην κάνεις τα γλυκά, πικρά».

Μελλοντικά σχέδια μετά τα «Αίματα»;

Υπάρχουν αρκετά προγραμματισμένα ταξίδια που έχουν προκύψει στην Γαλλία, μεχρι στιγμής, με την προηγούμενη παράσταση της ομάδας Vasistas, το «Domino».

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη. Ηθοποιοί: Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αντώνης Αντωνόπουλος, Ελένη Βεργέτη, Γιώργος Γάλλος, Ευθύμης Θέου, Εύη Σαουλίδου, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη. Σκηνικός χώρος: Εύα Μανιδάκη. Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος. Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας. Μουσική: Jan van de Engel. Καλλιτεχνική συνεργάτης: Ariane Labed. Σύμβουλος Δραματουργίας: Χριστιάνα Γαλανοπούλου. Βοηθοί Σκηνοθέτη: Δάφνη Κούτρα, Ματίνα Περγιουδάκη. Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών.

Πληροφορίες: «Αίματα» στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, Λ. Συγγρού 107-109, Αθήνα. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: από 8 έως 19 Οκτωβρίου εκτός Δευτέρας και Τρίτης, στις 21:00. Τιμές εισιτηρίων: 18 ευρώ, 10 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ανέργων).

Γιάννης Μόσχος
[email protected]