Ο «Δεσμώτης του ιλίγγου» του Alfred Hitchcock, εκθρόνισε, μετά από μισό αιώνα, τον «Πολίτη Kέιν» του Orson Welles's, κερδίζοντας τον τίτλο της «καλύτερης ταινίας όλων των εποχών».

Κάθε δέκα χρόνια το περιοδικό «Sight and Sound» του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου διεξάγει ψηφοφορία για την ανάδειξη των καλύτερων ταινιών «όλων των εποχών», ζητώντας την άποψη διακεκριμένων κριτικών κινηματογράφου, σκηνοθετών, διανομέων και ακαδημαϊκών. Φέτος οι 846 συμμετέχοντες-ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται ονόματα όπως οι Martin Scorsese, Quentin Tarantino, Francis Ford Coppola, Woody Allen και Mike Leigh, έφεραν στην πρώτη θέση τον «Δεσμώτη του ιλίγγου», με διαφορά 34 ψήφους, από τον «Πολίτη Κέιν».

Πριν από μία δεκαετία είχε ανακηρυχθεί πάλι το αριστούργημα του Orson Welles ως «η καλύτερη ταινία», όμως η διαφορά της από το θρίλερ του Hitchcock, ήταν οριακή: μόλις πέντε ψήφοι.

Η ανατροπή στην πρώτη θέση της λίστας αντανακλά και «τις αλλαγές στην κουλτούρα της κριτικής του κινηματογράφου», σύμφωνα με τον υπεύθυνο του έγκυρου περιοδικού Nick James. Περίπου 2045 ταινίες τέθηκαν σε ψηφοφορία και αποδείχτηκε ότι ο «Δεσμώτης του ιλίγγου» ήταν το απόλυτα αγαπημένο φιλμ των κριτικών κινηματογράφου. Σε μια παράλληλη ψηφοφορία που περιελάμβανε 358 σκηνοθέτες αναδείχτηκε πρώτο στη λίστα το «Tokyo story» του Yasujiro Ozu.

Ο Alfred Hitchcock θεωρούσε τον «Δεσμώτη του ιλίγγου» το πιο προσωπικό του φιλμ και στην ιστορία του κινηματογράφου, έχει μείνει το εκπληκτικό τρυκ με την κάμερα που είχε εμπνευστεί ο μετρ του σασπένς προκειμένου να υποβάλλει στον θεατή την αίσθηση του ιλίγγου που ένιωθε ο ήρωας του.

Πιο αναλυτικά, στη λίστα του περιοδικού «Sight and Sound» αναδείχτηκαν στην πρώτη δεκάδα, οι ταινίες: Vertigo 1958 («Ο δεσμώτης του ιλίγγου») (Hitchcock), Citizen Kane (Welles, 1941), Tokyo Story (Ozu, 1953), La Regle du Jeu (Renoir, 1939), Sunrise: a Song for Two Humans (Murnau, 1927), 2001: A Space Odyssey (Kubrick, 1968), The Searchers (Ford, 1956) , Man with a Movie Camera (Dziga Vertov, 1929), The Passion of Joan of Arc (Dreyer, 1927) και το 8½ (Fellini, 1963). Αντίστοιχα στην παράλληλη ψηφοφορία για τους σκηνοθέτες κινηματογράφου η λίστα διαμορφώθηκε ως εξής: Tokyo Story (Ozu, 1953), 2001: A Space Odyssey (Kubrick, 1968), Citizen Kane (Welles, 1941), 8 ½ (Fellini, 1963), Taxi Driver (Scorsese, 1976), Apocalypse Now (Coppola, 1979), The Godfather (Coppola, 1972), Vertigo (Hitchcock, 1958), Mirror (Tarkovsky, 1974), Bicycle Thieves (De Sica, 1948).