Το «Baby Driver» είναι μια κινηματογραφική έκρηξη αδρεναλίνης

baby-driver
ΠΕΜΠΤΗ, 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

Η ταινία του Edgar Wright σου δίνει ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι από το σινεμά εν μέσω θέρους.

Μια από τις ταινίες που συγκέντρωσε μεγάλο buzz το φετινό καλοκαίρι είναι το «Baby Driver» του Edgar Wright, το οποίο με τον τρόπο του αποτελεί τη γέφυρα ανάμεσα στο ανεξάρτητο σινεμά και σε αυτό των blockbuster. Ήδη έχει γίνει η πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία του Wright, κάτι απολύτως λογικό αν δεις τα υλικά της. Ο συνδυασμός δράσης και κωμωδίας πουλάει το καλοκαίρι και το λαμπερό καστ είναι πολλά υποσχόμενο για την επιτυχία του τελικού αποτελέσματος. Δηλαδή πίσω από τον πρωταγωνιστή Ansel Elgort συναντάμε τον Kevin Spacey, τον Jon Hamm, τον Jamie Foxx και την Lily James, μια πολύ καλή βάση ηθοποιών για να χτίσεις μια θερινή περιπέτεια.

Βαθύτατα επηρεασμένο από το «The Driver» του Walter Hill από το 1978, το «Baby Driver» είναι κάτι σαν πρότζεκτ ζωής για τον Edgar Wright, αφού είχε πρώτη φορά την ιδέα για την ταινία το 1994 και το 2003 προσπάθησε να την αναπτύξει στο μουσικό βίντεο για το «Blue Song» των Mint Royale, γιατί αυτά ήταν τα μέσα που διέθετε εκείνη τη στιγμή. Τώρα όμως είναι ο δημιουργός της περίφημης τριλογίας Cornetto («Shaun of the Dead», «Hot Fuzz», «The World’s End») και του «Scott Pilgrim vs. The World», το οποίο μια μεγάλη βάση οπαδών το λατρεύει με πάθος, συνεπώς ήταν η κατάλληλη στιγμή για τη δημιουργία του συγκεκριμένου φιλμ.

Ο ενθουσιασμός του Wright για το «Baby Driver» είναι έκδηλος και δεν κρύβεται σε κανένα σημείο. Είναι μια ταινία που έχει τέρμα τα γκάζια από την αρχή, κάτι που ευνοείται και από την υπόθεσή της. Πρωταγωνιστής είναι ο Baby, ο καλύτερος οδηγός στην πιάτσα που είχε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα σε μικρή ηλικία το οποίο του στοίχισε τους γονείς του και του άφησε ένα πρόβλημα ακοής που είναι εμφανές αν δεν ακούει 24 ώρες το 24ωρο μουσική. Για αυτό το λόγο το iPod είναι η επέκταση των αυτιών του, έχοντας πολλά και διαφορετικά, ένα για κάθε περίσταση και διάθεση. Και διαθέτει μια ευρεία συλλογή από funk, soul, αλλά και rock επιτυχίες, τόσο περασμένων δεκαετιών αλλά και σύγχρονες, με ρετρό όμως αύρα και εκτείνονται από Queen μέχρι Jon Spencer Blues Explosion και από Beck έως Sky Ferreira (η οποία μάλιστα συμμετέχει και στα flashbacks ως η μητέρα του Baby). Η μουσική είναι τα πάντα για την ταινία, ορίζοντας το ρυθμό της. Μπορεί να μην είναι μιούζικαλ, αλλά σίγουρα λειτουργεί ως τέτοιο, με τις αυτοκινητιστικές σκηνές καταδίωξης να είναι σαν μεγαλεπήβολα μουσικά νούμερα.

Ο Baby λοιπόν λόγω των ικανοτήτων του καταλήγει να δουλεύει για τον επικεφαλής (Kevin Spacey) μιας συμμορίας που ληστεύει τράπεζες και χρηματοαποστολές και στην οποία ανήκουν ο Jon Hamm, η Eiza Gonzalez, ο Jamie Foxx και ο Jon Bernthal. Καθώς όμως ο Baby είναι πάνω από όλα και ένας νεαρός άνδρας, ερωτεύεται την Debora (Lily James), μια νεαρή σερβιτόρα που σε συνδυασμό με την δουλειά που κάνει για χάρη του υποκόσμου θα τον βάλει σε δίλημμα για τη ζωή που θέλει να επιλέξει. Και κάπου εκεί θα εμφανιστούν και οι μπελάδες.

Η ταινία του Wright δεν πετυχαίνει πάντα αυτό που θέλει. Όπως και τα mixtapes του Baby, είναι μια συρραφή από τις επιρροές του δημιουργού της και δεν λειτουργούν ας πούμε ως ένας ενιαίος δίσκος. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως πολλά από τα μέρη της δεν παραμένουν συναρπαστικά ακριβώς ως έχουν. Για παράδειγμα οι αυτοκινητιστικές καταδιώξεις είναι φανταστικές και ξεχειλίζουν από αδρεναλίνη, οι χαρακτήρες είναι πολύχρωμοι και αναδεικνύονται από την εξαιρετική ποπ φωτογραφία του Bill Pope («Clueless», «The Matrix», «Spider-Man 2») και ο Jon Hamm έχει επιτέλους κάποια πράγματα να κάνει στην μετά-«Mad Men» καριέρα του και το απολαμβάνει δεόντως όσο και εμείς. Και στη μουσική της ταινίας αναφερθήκαμε ήδη, αφού είναι αναπόσπαστη από το αρχικό κομμάτι της δημιουργίας της.

Αυτό που δεν καταφέρνει όμως είναι να δέσει την περιπέτεια με την κωμωδία, το ρομάντζο με την καταδίωξη, το teen movie με το road movie. Ο Ansel Elgort δεν είναι τόσο χαρισματικός όσο ο χαρακτήρας που υποδύεται και το φινάλε μοιάζει απότομο και αταίριαστο με ό,τι έχει προηγηθεί. Περνάς πολύ καλά βλέποντάς την, δε θα την αγαπήσεις όμως τόσο ώστε να τη θυμάσαι για καιρό. Θα περάσεις περισσότερο καιρό όμως μαζί με την μουσική της που καθόλου αμελητέα επιτυχία δεν είναι για μια ταινία.

Το «Baby Driver» κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Feelgood Entertainment.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]