«Οι καλές ταινίες από πραγματικούς κινηματογραφιστές δεν δημιουργούνται για να αποκωδικοποιούνται, να καταναλώνονται ή να γίνονται κατανοητές άμεσα» σημείωσε ο σκηνοθέτης.

Τον τελευταίο καιρό το Χόλυγουντ έχει βάλει στο μάτι ιστοσελίδες κριτικών όπως το Rotten Tomatoes και το Cinemascore, κατηγορώντας τις για την εμπορική αποτυχία ταινιών όπως το «Baywatch» και το «Βασιλιάς Αρθούρος: Ο θρύλος του σπαθιού». Τελευταίο «θύμα» των ιστοσελίδων ήταν η δραματική ταινία τρόμου «Μητέρα!» του Darren Aronofsky, η οποία μάλιστα βαθμολογήθηκε με «F» στο Cinemascore.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η συζήτηση γύρω από την ταινία να εστιάσει πάνω στην «αποτυχία» της στα box office, παρά στην ίδια την ταινία, γεγονός που ώθησε τον Martin Scorsese να εκφράσει τις απόψεις του μέσω ενός άρθρου που δημοσίευσε το Hollywood Reporter. Αυτό άλλωστε είναι ένα θέμα που αφορά και τον ίδιο, αφού οι επιδώσεις του ιστορικού δράματος «Σιωπή» που σχεδίαζε για περίπου 25 χρόνια και τελικά γύρισε το 2016, ήταν παταγώδης αποτυχία στο box office, παρά την υποψηφιότητα για Όσκαρ την ίδια χρονιά.

«Η ωμή κριτική που έχει καταστήσει τις εισπράξεις της πρώτης εβδομάδας κυκλοφορίας σε ένα αιματηρό αθλητικό θέαμα φαίνεται πως έχει ενθαρρύνει μια ακόμα πιο ωμή προσέγγιση στην κριτική ταινιών» σημειώνει ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης.

Στη συνέχεια, αφού κατονόμασε τις ιστοσελίδες Cinemascore και Rotten Tomatoes, τόνισε πως «δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την πραγματική κριτική ταινιών», αφού «έχουν να κάνουν εξολοκλήρου με την βιομηχανία κινηματογράφου» και απολύτως τίποτα με τη δημιουργία ταινιών. «Ο κινηματογραφιστής περιορίζεται σε έναν κατασκευαστή περιεχομένου και ο θεατής σε έναν απροσδόκητο καταναλωτή» συμπλήρωσε ο Scorsese.

Συνεχίζοντας στο άρθρο του, ο σκηνοθέτης υποστηρίζει πως η αχαλίνωτη ελευθερία έκφρασης στο διαδίκτυο έχει όλο και περισσότερες φωνές να ασκούν σκληρή κριτική και παρατηρεί ότι υπάρχει η εντύπωση πως «χαίρονται να βλέπουν ταινίες και κινηματογραφιστές να απορρίπτονται και σε μερικές περιπτώσεις να ξεσκίζονται».

«Οι καλές ταινίες από πραγματικούς κινηματογραφιστές δεν δημιουργούνται για να αποκωδικοποιούνται, να καταναλώνονται ή να γίνονται κατανοητές άμεσα. Δεν δημιουργούνται καν για να γίνονται άμεσα αρεστές. Απλά γίνονται, γιατί ο άνθρωπος πίσω από την κάμερα έπρεπε να τις κάνει» καταλήγει ο Scorsese.