Μιλήσαμε με την Λήδα Βαρτζιώτη και τον Δημήτρη Τσακαλέα, δημιουργούς του «Yawth», μιας νέας μικρού μήκους ταινίας που μιλά για τις συνήθειες των νέων ανθρώπων σήμερα.

Πολλοί έχουν επιχειρήσει να προσεγγίσουν τη νέα γενιά που μεγάλωσε μέσα στα social media, αλλά οι περισσότερες προσπάθειες αυτού του τύπου αποτυγχάνουν ήδη από τη στιγμή που γεννιούνται γιατί έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία χαρτογράφησης με την άποψη ότι η δική τους γενιά ήταν καλύτερη γιατί πρόλαβε να ζήσει μια «πιο αθώα μη ψηφιακή εποχή», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι νέοι σήμερα είναι αποβλακωμένοι από τις οθόνες των smartphones και για αυτό δεν ξέρουν πώς είναι να ζουν την κάθε στιγμή. Ίσως για αυτό να είναι πολύ πιο σωστό και ενδιαφέρον να μας μιλήσει η ίδια αυτή η γενιά για τον εαυτό της.

Το «Yawth» είναι μια ταινία μικρού μήκους που γυρίστηκε τον Ιούνιο του 2017 στη Θεσσαλονίκη και ακολουθεί μια νεαρή κοπέλα που ένα συνηθισμένο βράδυ Παρασκευής κατευθύνεται σε ένα πάρτι στο οποίο θα παρευρεθεί και ένας τύπος που γουστάρει. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς το κάδρο θα ανοίξει και μέσω του περίγυρού της θα παρακολουθήσουμε πώς αυτή η γενιά διασκεδάζει, πώς φλερτάρει και πώς αλληλεπιδρά στα social media.

Τη σκηνοθεσία συνυπογράφουν η Λήδα Βαρτζιώτη και ο Δημήτρης Τσακαλέας, δύο νέοι άνθρωποι που θα λέγαμε πως βρίσκονται «μέσα στη φάση» και μπορούν να μιλήσουν για την γενιά που έχει μάθει να επικοινωνεί μέσα από το Instagram και το Snapchat με hashtags και emoticons. Το καλοκαίρι που μας πέρασε το «Yawth» ξεκίνησε μια καμπάνια crowdfunding μέσω της πλατφόρμας Indiegogo και με τη συνδρομή και του κοινού, είναι έτοιμο να μας παρουσιάσει το μικρού μήκους αποτύπωμά του για τη γενιά της οθόνης το προσεχές διάστημα.

Από την ιδέα για τη δημιουργία, μέχρι το πόσο καλά φαίνεται να κατανοεί τον κόσμο που παρουσιάζει και από την γενικότερη αισθητική του άποψη έως το σύνολο των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό, το «Yawth» είναι ένα πρότζεκτ το οποίο κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη στιγμή που μάθαμε για αυτό. Περιμένοντας να δούμε και το τελικό αποτέλεσμα, μιλήσαμε με τους δύο δημιουργούς της ταινίας για όσα προκύπτουν από το φιλμ, σε μια κουβέντα που αν μη τι άλλο επικεντρώθηκε στις συνήθειες και στον τρόπο ζωής των ανθρώπων της νέας γενιάς του σήμερα.

Δημήτρης: Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ θετική και μας βοήθησαν πολλά άτομα ο καθένας με τον τρόπο του. Η δημιουργία μιας ταινίας είναι μια ακριβή και επίπονη διαδικασία αλλά έχοντας και γνωρίζοντας άτομα με θέληση να βοηθήσουν είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα.

Λήδα: Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε την σελίδα στο indiegogo όσο πιο κοντά στο στυλ της ταινίας και λίγο διαφορετική από τα υπόλοιπα που έχουμε δει και πιστεύω πως εν μέρη το πετύχαμε, πράγμα που μας έδωσε περισσότερη δύναμη για την ολοκλήρωση της ταινίας. Ήταν πολύ όμορφο να βλέπεις τη θέληση των ανθρώπων να σε βοηθήσουν σε κάτι, όπως μπορούσε ο καθένας.

Παρακολουθείτε την γενιά του «Yawth» από σκηνοθετική απόσταση ή ως μέρος της;

Δημήτρης: Επειδή είμαστε μέρος της αυτής της γενιάς, είναι κάπως αλληλένδετα αυτά τα δύο πιστεύω. Αυτά τα άτομα τα γνωρίζουμε είτε ήμασταν εμείς κάποια στιγμή της ζωής μας. Είναι οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, τα άτομα που αλληλοεπιδρούμε καθημερινά. Σίγουρα όταν ήρθε η ώρα να οπτικοποιήσουμε αυτήν την ιστορία σαν ομάδα προσπαθήσαμε να αποστασιοποιηθούμε από την κατάσταση έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική η παρατήρηση αυτής της γενιάς.

Λήδα: Με την ταινία θέλαμε να μιλήσουμε για τη γενιά μας και για πράγματα τα οποία μας είναι οικεία και για τα οποία μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν πολλές αφηγήσεις, κυρίως από άτομα αυτής της γενιάς που μιλάνε για τις ηλικίες τους. Δε θέλαμε να πάρουμε μια συγκεκριμένη στάση του τύπου “αυτό είναι καλό.. αυτό είναι κακό”. Προσπαθήσαμε να βγούμε για λίγο έξω από τους εαυτούς μας και να δούμε και να παρατηρήσουμε αυτά τα παιδιά όσο πιο αντικειμενικά μπορούσαμε.

Δημήτρης: Το Yawth ξεκίνησα να το γράφω περίπου πριν δύο χρόνια και η κύρια ανάγκη που είχα για να πω αυτήν την ιστορία ήταν ότι με προβληματίζει και με συναρπάζει πολύ πως τα social media έχουν διαμορφώσει τις ανθρώπινες σχέσεις τα τελευταία χρόνια. Παίζουν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας και ο τρόπος που ορίζουν πια όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις είναι πολύ ενδιαφέρον.

Λήδα: Το Yawth μιλά για μια καθημερινότητα, την δική μας καθημερινότητα. Είναι μια ιστορία που υπάρχει δίπλα μας, τόσο απλή όσο και περίπλοκη, με μια δική της ξενέρα και ομορφιά. Είναι ωραίο να μπορείς να μιλάς για κάτι που αισθάνεσαι άνετα και οικεία και να προσπαθήσεις να το δείξεις σε κάποιον άλλο, είτε για να ταυτιστεί με αυτό είτε για να γνωρίσει αυτά τα παιδιά των 19- 26.

Ποια είναι η άποψη σας για τα κινητά στο σινεμά; Είναι οκ να τσεκάρεις μια-δύο φορές τα μηνύματά σου ή έτσι πετάς έξω από την ταινία και τους γύρω σου;

Δημήτρης: Όταν παρακολουθείς μια ταινία στο σινεμά είτε στο σπίτι, το κινητό πρέπει να είναι όσο πιο μακριά γίνεται. Είναι μια εμπειρία η θέαση ταινιών και η ενασχόληση με το κινητό σε πετάει έξω.

Λήδα: Προσωπικά από τα χειρότερα που μπορούν να μου συμβούν ενώ παρακολουθώ μια ταινία είναι να δω το κοινό να ασχολείται με τα κινητά τους. Είναι σαν να έχει μαζευτεί μια παρέα και ο ένας να λέει μια ιστορία και οι άλλοι να κοιτάνε αλλού και να μιλάνε μεταξύ τους. Και οι ίδιοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν την ταινία αλλά και το υπόλοιπο κοινό που αποσπάται.

Τις περισσότερες φορές που θα βγω έξω βράδυ θα δω κόσμο την περισσότερη πάνω από τα κινητά του, σαν να βγαίνει πιο πολύ για να δείξει ότι βγαίνει παρά γιατί το χαίρεται. Το ίδιο πιάνω τον εαυτό μου να κάνω και εγώ. Το βλέπετε ως κακό αυτό ή είναι ένας νέος τρόπος επικοινωνίας;

Δημήτρης: Σίγουρα δεν το βλέπω ως κακό αυτό. Δεν μπορώ να το κρίνω ακόμα γιατί είναι ένα φαινόμενο που βρίσκεται σε εξέλιξη και δε θα ήθελα να βγάλω γρήγορα συμπεράσματα. Παρ’ όλα αυτά δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι βγαίνουν για να το δείξουν στα social media τους, είναι μια γενίκευση αυτού του φαινομένου. Δε βρίσκω κακό κάποιος άνθρωπος να θέλει να περάσει λίγο χρόνο με το κινητό του ενώ βρίσκεται έξω. Το σημαντικό είναι να υπάρχει μια ισορροπία στο είμαι έξω και στο όντως είμαι έξω.

Λήδα: Επειδή είναι κάτι πολύ φρέσκο ακόμα, δεν ξέρω για σίγουρα αν είναι καλό ή κακό. Προσωπικά προσπαθώ να το αποφεύγω όταν είμαι έξω και να αφιερώνω τον χρόνο μου στα άτομα με τα οποία επέλεξα να βγω. Δε πιστεύω πως ο κόσμος βγαίνει για να δείξει κάτι στα social media.

Δημήτρης: Επειδή είμαστε μέρος των νέων του σήμερα, από τη δική μου μεριά, μπορώ να πω ότι οι νέοι περνάνε καλά στην εποχή μας. Οι εποχές είναι πολύ δύσκολες και συμβαίνουν πολλά τραγικά πράγματα καθημερινά αλλά οι σημερινοί νέοι για μένα είναι πολύ ενεργοί ως πολίτες. Γνωρίζουν και δε φοβούνται να απαιτήσουν. Σίγουρα πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα του ξερόλα, λόγω της ευκολίας του google, αλλά θέλω να πιστεύω ότι τα κύρια χαρακτηριστικά της γενιάς μου είναι η δημιουργία και το ανοιχτό μυαλό.

Λήδα: Πιστεύω πως οι νέοι σήμερα περνάνε πολύ καλά. Όπως η κάθε γενιά αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα αλλά για όλα υπάρχει κάποια λύση. Έχουν διαβάσει και έχουν δει -μέσω google κυρίως- αρκετά πράγματα και έχουν άποψη για αυτά. Μερικές φορές αυτό είναι λίγο ένα φαύλος κύκλος σε διάφορες συζητήσεις αλλά έχει μια πλάκα και το πιο ωραίο είναι ότι δε φοβόνται να μιλήσουν για αυτό που πιστεύουν και να έρθουν σε σύγκρουση.

Ποια social media χρησιμοποιεί περισσότερο η νέα γενιά; Είναι το Facebook ξεπερασμένο;

Δήμητρης: Το facebook δε ξέρω αν είναι ξεπερασμένο, σίγουρα νοιώθω σαν να είμαι στο 2013, αλλά είναι πολύ χρήσιμο. Η κύρια χρήση που έχω με το facebook είναι με τη μορφή mail. Έχω λογαριασμό στο Instagram και είναι μια εφαρμογή την οποία λατρεύω για πολλούς λόγους αλλά ο κύριος είναι η δυνατότητα του mystory. Μέσω αυτής της λειτουργίας ο καθένας μπορεί να εξιστορεί μια αφήγηση της καθημερινότητάς του. Είναι σαν να βλέπεις μίνι ταινίες από γνωστούς σου ή και όχι, το οποίο με ψήνει σαν concept. Θα με ενδιέφερε πολύ να ασχοληθώ με τον τρόπο που μπορείς να δομήσεις μια αφήγηση σε τόσο μικρή διάρκεια.

Λήδα: Πιστεύω πως το facebook υπάρχει γιατί πολύ απλά έχουμε συνηθίσει να το έχουμε. Η λειτουργία του όμως πλέον είναι πιο πολύ για την εύκολη επικοινωνία και λίγο για το κουτσομπολιό. Νομίζω πως το instagram έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και πλάκα και πως οι περισσότεροι βασίζονται σε αυτό πια. Όπως επίσης και το tumblr το οποίο πιστεύω είναι πιο πολύ κάτι σαν πολύ προσωπικό ημερολόγιο για τον καθένα.

Δημήτρης: Μια χαρά ερωτεύονται! Δε γνωρίζω πολλά άτομα που χρησιμοποιούν tinder, αλλά πιστεύω ότι ακόμα και η χρήση τέτοιων εφαρμογών είναι ένας απλά νέος τρόπος να γνωρίζεις άτομα. Πολλές φορές πιστεύω ότι επειδή επικοινωνούν κυρίως μέσω κινητών έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για την αίσθηση ακόμα πιο ειλικρινών συναισθημάτων.

Λήδα: Και ερωτεύονται και πονάνε και ξανά πάλι τα ίδια! Όλα αυτά όμως όχι μέσω των social media τις περισσότερες φορές. Σίγουρα είναι πολύ βοηθητικά αλλά έχουν ανάγκη να νιώσουν συναισθήματα και όχι emojis.

Εσείς πώς περνάτε συνήθως μια Παρασκευή βράδυ; Και σε ένα γενικότερο πλαίσιο τι εκφράζει αυτή η έξοδος; Ανταποκρίνεται στις αρχικές προσδοκίες;

Δημήτρης: Συνήθως βγαίνουμε και πάμε σε pool party όπως θα δείτε και στην ταινία. Ή και όχι γιατί είμαστε ταπί επειδή τρώμε κλαμπ σάντουιτς 8 μέρες την εβδομάδα. Σίγουρα θα βγούμε Παρασκευή ή και πιθανά να λιώσουμε σε ντελίβερι με τα best of του Μιχαλάκη από τα Εγκλήματα. Δεν πιστεύω ότι κάνουμε κάτι διαφορετικό απ’ ότι ο μέσος φοιτητής/ τρια. Η έξοδος δε ξέρω αν εκφράζει κάτι συγκεκριμένο. Σίγουρα είναι μια αναζήτηση. Μπορεί κάθε φορά απλά να αλλάζει το τι αναζητάμε.

Λήδα: Κλασσική Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή βράδυ (οι Κυριακές είναι για σπίτι), χαλαρά και ξαφνικά καταλήγεις στις 4 το πρωί σε πάρτυ πολυτεχνείου. Πώς και πότε; Οι περισσότεροι αυτό κάνουν, ανάλογα και με το πρόγραμμά του ο καθένας. Το τι εκφράζει η κάθε έξοδος δε το ξέρεις από την αρχή αλλά το μαθαίνεις την επόμενη μέρα. Είναι η κάθε διαφορετική ανάγκη σου που μπορεί να προκύψει και πάντα αλλάζει.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από το «Yawth»;

Δημήτρης & Λήδα: Θέλουμε η ταινία να μπορέσει να επικοινωνήσει όσο το δυνατόν με περισσότερο κόσμο. Επιθυμούμε πολύ η ταινία να ταξιδέψει κυρίως για να δικαιώσουμε όλα τα άτομα που δουλέψανε μπροστά και πίσω από τις κάμερες για τόσο καιρό.

Δημήτρης: Πρόσφατα είδα όλους τους κύκλους του Skam, μια νορβηγική teenage σειρά, που είναι ότι καλύτερο έχω δει τον τελευταίο χρόνο. Το γράμμα που έγραψε η Greta Gerwig στον Justin Timberlake για να του ζητήσει τα δικαιώματα του Cry me a river για το Lady Bird είναι ότι πιο διασκεδαστικό και ειλικρινές διάβασα σήμερα. Πρόσφατα είδα το τρέιλερ του Golden Dawn Girls (!) του Bustnes που έκανε πρεμιέρα στο IDFA και μετά από λίγο μπαίνω σ’ ένα μαγαζί και παίζει δυνατά Fuck Donald Trump των YG, G-Eazy και Macklemore. Ο συνδυασμός αυτός που άρεσε πολύ οπτικά.

Λήδα: Όπως και ο Δημήτρης είδα και εγώ πρόσφατα όλοκληρο το Skam και πραγματικά ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες και ωραίες σειρές που έχω δει. Ακούω συνέχεια τον δίσκο Mystère των La Femme και είδα την καινούργια ταινία του Λάνθιμου που ήταν απίστευτη.

Η ταυτότητα του «Yawth»:

Σκηνοθεσία: Λήδα Βαρτζιώτη και Δημήτρης Τσακαλέας, Παραγωγή: Μαρία Λασκαρίδου και Ηρώ Αηδόνη. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Βαγγέλης Καμπέρης, Διεύθυνση φωτογραφίας: Ασημίνα Διονυσοπούλου, Μοντάζ: Ήρα Ντίκα. VFX: Παύλος Λύγουρης. Σενάριο: Δημήτρης Τσακαλέας.

Πρωταγωνιστούν: Τζωρτζίνα Λιώση, Ρομάνα Λόμπατς, Παντελής Σαρρής, Δάνης Καραμιχαϊλίδης, Γιώργος Λέντζας, Νίκος Κουάντρι, Αναστάσης Ροϊλός, Βίκυ Μαϊδάνογλου, Δημήτρης Χατζηγεωργίου, Χριστίνα Μπακόλα.

Το «Yawth» αναμένεται σύντομα #staytuned

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ