Κριτική ταινίας: «Ξενοδοχείο για τέρατα»

kritiki-tainias-ksenodoxeio-gia-terata

ΠΕΜΠΤΗ, 06 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Οι μικροί και μεγάλοι φίλοι του animation θα έχουν την ευκαιρία αυτήν την εβδομάδα να χαθούν μέσα στο δαιδαλώδη λαβύρινθο ενός πασίγνωστου κάστρου της Τρανσυλβανίας.

«Ξενοδοχείο για τέρατα» (Hotel Transylvania)

Η ταινία «Ξενοδοχείο για Τέρατα» εισβάλλει στον πύργο του κόμη Δράκουλα και αποκαλύπτει οικογενειακά μυστικά του διάσημου βαμπίρ ενώ τέρατα ποικίλων μορφών πλαισιώνουν την εικόνα του. Μια διαφορετική, ανάλαφρη εκδοχή του φοβερού Δράκουλα που προτίθεται να προκαλέσει στο κοινό το γέλιο και όχι τον τρόμο μέσα από διάφορα τραγελαφικά επεισόδια.

Τα βαμπίρ εξανθρωπίζονται και αποκτούν σιγά-σιγά ανθρώπινες ευαισθησίες. Αυτό τουλάχιστον μας διδάσκει η τελευταία τάση της «μόδας» που κυριαρχεί ως προς την κινηματογραφική τους αναπαράσταση. Μπορούμε να θυμηθούμε τη σειρά «Twilight» που δεν είναι animation, ωστόσο έχει ως πρωταγωνιστές κάποια «καλά» βαμπίρ. Οξύμωρο.

Προφανώς αυτός ο συνδυασμός μεταξύ του παραδοσιακού κακού βαμπίρ και ενός νέου, ευγενικού με καλοσυνάτο χαρακτήρα –όπως παρουσιάζεται τον τελευταίο καιρό- εξάπτει την περιέργεια του κόσμου και θέλγει θεατές. Πάνω σε αυτήν την αντίφαση στηρίζεται και το νέο animation «Ξενοδοχείο για Τέρατα», όπου διάφορα gags αναπτύσσονται γύρω από το κεντρικό θέμα που είναι η προστασία της κόρης του Κόμη Δράκουλα από το κακό ανθρώπινο είδος. Τώρα, μέσα από μια αντιστροφή, οι άνθρωποι είναι οι κακοί και τα «τέρατα». Παραπέμποντας στη ρήση του Ἰωάννη του Χρυσοστόμου (Εἰς τὸ ρητὸν τοῦ Προφήτου Δαυΐδ, PG 55, 517-518) «Ἀγαπητοί, μὴ γινώμεθα τῶν ἀλόγων θηριωδέστεροι», η ταινία παρουσιάζει τον κόμη Δράκουλα να έχει θωρακίσει την μονάκριβη κόρη του και τους ομοίους του μέσα στο γνωστό κάστρο αποφεύγοντας οποιαδήποτε επαφή με τους ανθρώπους. Ωστόσο, η μοίρα άλλα θα θελήσει για αυτόν, επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι όσο πιο πολύ φοβόμαστε μην πάθουμε κάτι τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να το πάθουμε.

Ένας άνθρωπος, νεαρός γεμάτος περιέργεια για όλα και που αγαπάει να ανακαλύπτει πράγματα, θα τολμήσει να πατήσει το πόδι του στον επιβλητικό πύργο. Η ησυχία του Δράκουλα θα αναταραχθεί, καθώς είναι αδύνατον να τον ξαποστείλει εύκολα. Η κόρη του ερωτεύτηκε το νεαρό επισκέπτη. Στοιχείο αρκετά προβλέψιμο, είναι αλήθεια, το οποίο θα δώσει την ευκαιρία να λάβουν χώρα μια σειρά από χιουμοριστικά επεισόδια. Αυτά καθιστούν την ιστορία ευχάριστη και διασκεδαστική. Δεν ξεφεύγουν, όμως, σε ευρηματικότητα ή σε καλλιτεχνική απόδοση από τα συνηθισμένα καρτούν που βλέπουμε στην τηλεόραση.

Συνεχείς επαναλήψεις μεταμορφώσεων της Δρακουλίνας και του πατέρα της σε νυχτερίδες και επιστροφής στην αρχική κατάσταση του βαμπίρ διαδέχονται τρεχαλητά και αλλεπάλληλα πήγαινε-έλα μέσα σε ένα περιβάλλον μεσαιωνικού πύργου. Θα λέγαμε ότι ο σκηνοθέτης πιστεύει ότι όσο πιο πολύ κινούνται οι χαρακτήρες τόσο πιο πολύ θα διασκεδάσει ο θεατής. Εύκολο και απλοϊκό. Τα πρόσωπα αυτής της ιστορίας, λοιπόν, περιστρέφονται και μεταμορφώνονται χωρίς διακοπή μέσα στην προσπάθειά τους να μείνουν αξέχαστα σε μικρούς και μεγάλους.

Η ομάδα παραγωγής, από ό, τι φαίνεται, δεν αξιοποίησε τις δυνατότητες και τον πλούτο των ταινιών τρόμου. Βέβαια, υπάρχουν κάποιες αναφορές στα φιλμ της εταιρίας Hammer, ωστόσο, όλες οι προσπάθειες περιπίπτουν στην κοινοτυπία και την πεζότητα. Κάποια διαχρονικά μηνύματα, κυρίως για τους γονείς, διατρέχουν την αφήγηση. Έρχεται η στιγμή που τα παιδιά εγκαταλείπουν την οικογενειακή στέγη και τρέχουν να ανακαλύψουν τον κόσμο. Όπως και η κόρη του Δράκουλα. Θέλει να «ανοίξει τα φτερά της», να δραπετεύσει από το κάστρο για να γνωρίσει τους ανθρώπους. Άλλα στερεοτυπικά θέματα που θίγονται μέσα στην ταινία είναι: η φιλία, η αγάπη, η ανεκτικότητα, οι προστατευτικοί γονείς.

Η ιστορία του κινηματογράφου έχει να παρουσιάσει πάμπολλες ταινίες με κεντρικό θέμα το Δράκουλα. Ανάλογα με την εποχή και το κυρίαρχο ρεύμα, οι ταινίες παρουσιάζουν το βαμπίρ σε διαφορετικά στυλ. Αξιομνημόνευτη είναι η ενσάρκωση του Δράκουλα από τον Κρίστοφερ Λι ή, ακόμη πιο παλιά, η προσαρμογή του Tod Browning (1931).

Το «Ξενοδοχείο για Τέρατα» είναι η πρώτη ταινία του Τζέντι Ταρτακόβσκι, Πρόκειται για ένα σκηνοθέτη γνωστό για την ειδικότητά του στις τηλεοπτικές σειρές animation στην Αμερική. Εκτός από την τηλεόραση, στο παρελθόν έχει συνεργαστεί για τη σειρά «Star Wars: Ο Πόλεμος των Κλόνων» και έχει συνυπογράψει το storyboard του «Iron Man 2». Παρά την έλλειψη πρωτοτυπίας και χωρίς να φθάνει άλλες παραγωγές της DreamWorks, όπως το «Μαδαγασκάρη», η ταινία είχε πολύ μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στην Αμερική. Μάλιστα, η παραγωγή σχεδιάζει και τη δημιουργία ενός δεύτερου επεισοδίου «Ξενοδοχείο για Τέρατα 2» και σκοπεύει να το διανέμει στις αίθουσες το 2015.

Το «Ξενοδοχείο για Τέρατα» είναι μια ευχάριστη ταινία για παιδιά. Η τρισδιάστατη προβολή της μεγεθύνει τις εντυπώσεις.

Ακούγονται οι φωνές των: Adam Sandler, Andy Samberg, Selena Gomez, Kevin James, Fran Drescher, Steve Buscemi, Molly Shannon, David Spade. Στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται οι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Στεφανία Φιλιάδη, Άγγελος Λιάγκος, Ηλίας Ζερβός, Πέτρος Δαμουλής, Γιώργος Πετρόχειλος, Φωτεινή Ντεμίρη, Θανάσης Κουρλαμπάς, Φώτης Πετρίδης, Ντορίνα Θεοχαρίδου, Χρύσα Διαμαντοπούλου.H ταινία προβάλλεται από τη Feelgood Entertainment.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ