Ο κόσμος έχει κατά καιρούς, κινηματογραφικά τουλάχιστον, καταστραφεί με πολλούς κι ευφάνταστους τρόπους. Ένας από τους πιο εντυπωσιακούς είναι φυσικά η σύγκρουση με έναν μετεωρίτη, σενάριο που-όπως αποδείχθηκε πρόσφατα στη Ρωσία-δεν είναι και τόσο εξωπραγματικό...

Οι επιστήμονες «δεν έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο», οι αποξενωμένες οικογένειες έρχονται κοντά και ο Πρόεδρος αποδεικνύεται ο πιο θαρραλέος Αμερικανός. Το click@Life, με αφορμή την πρόσφατη «βροχή» μετεωριτών στη Ρωσία, συγκέντρωσε τις πιο γνωστές και τις πιο άγνωστες, και σας τις παρουσιάζει.

Σταθμός αποδείχθηκε το 1998, αφού εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησαν δύο από τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες του είδους. Η «Ολέθρια Σύγκρουση» με τους Robert Duvall, Vanessa Redgrave και τον Morgan Freeman στο ρόλο του προέδρου της Αμερικής «γνώρισε» στο ευρύ κινηματογραφόφιλο κοινό το τρομακτικό ενδεχόμενο της καταστροφής του κόσμου εξαιτίας ενός μετεωρίτη. Η ταινία τελειώνει με μερική καταστροφή, και με την ανάδειξη των ΗΠΑ ως σωτήρα της ανθρωπότητας.

Το αντίπαλο δέος της «Ολέθριας Σύγκρουσης», ο «Αρμαγεδδών», μολονότι έχει πάρει χειρότερες κριτικές είναι αναμφίβολα η ταινία που έρχεται σχεδόν αντανακλαστικά στο μυαλό κάποιου όταν ακούει το είδος «ταινία καταστροφής» και δη από αστεροειδείς.

Μια ομάδα ειδικών, με επικεφαλής τον Bruce Willis, ανεβαίνει στο διάστημα να αντιμετωπίσει την απειλή. Η ταινία κορυφώνει με τον Βruce σε ένα one-man show, τους Aerosmith να ερμηνεύουν ένα από τα γνωστότερα soundtracks και φυσικά με τη διάσωση της Γης. Μεταξύ μας βέβαια ποτέ δεν φοβηθήκαμε την καταστροφή, αφού εξαρχής γίνεται σαφές ότι η Γη έχει πολλή τεστοστερόνη για να απειληθεί, έστω κι από κάτι τόσο μεγάλο.

Φωτογραφία imdb. Ο Μπρους Γουίλις στην ταινία Αρμαγεδδών

Οι τηλεταινίες

Είδος ένοχα αγαπημένο, και ξεδιάντροπα εξαντλημένο, είναι το πληρέστερο από άποψη ποικιλίας τίτλων. Μπορούν να βρεθούν είτε τους καλοκαιρινούς μήνες στην τηλεόραση μετά τα μεσάνυχτα, είτε στο βίντεο κλαμπ της γειτονιάς ανά πάσα στιγμή καθότι δεν είναι ποτέ νοικιασμένα. Αποτελούν τη βασική αιτία γιατί το είδος μετά την εκπνοή της δεκαετίας του ‘90, έκανε «διάλειμμα». «Πυρηνική Απειλή», «Μετεωρίτες», «Μια φωτιά στον ουρανό» και «Meteor» είναι κάποια ενδεικτικά παραδείγματα, προς αποφυγή ή μη, με δική σας ευθύνη.

Τα σημερινά

Φωτογραφία imdb. H Κίρστεν Ντανστ στην ταινία «Μελαγχολία» του Λαρς φον Τρίερ

Σήμερα η βιομηχανία του σινεμά, έχοντας αντιληφθεί τον κορεσμό και την προβλεψιμότητα των ταινιών καταστροφής, που έμεναν πιστές στο μοτίβο «απειλή- φυγάδευση Προέδρου των ΗΠΑ- αποφυγή του κινδύνου την τελευταία στιγμή», άλλαξαν γραμμή πλεύσης. Τα φιλμ καταστροφής της νέας χιλιετίας είναι αυτό που μαρτυρά το όνομά τους. Με απλά λόγια, ο κόσμος φτάνει στο τέλος του.

Στο «Χάρηκα που σε γνώρισα» οι πρωταγωνιστές, Steve Carell και Keira Knightley, συναντούνται κι ερωτεύονται υπό την απειλή της καταστροφής. Ο περιορισμένος χρόνος δεν «εμποδίζει» το ρομάντζο τους, αντίθετα φέρνει γρηγορότερα κοντά δύο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.

Στη «Μελαγχολία» του Lars von Trier, η καταστροφή είναι αναπόφευκτη και συμβολική. Η σύγκρουση με τον πλανήτη είναι η κατάθλιψη, όπου ο πόνος της ζωής είναι χειρότερος από τη θλίψη του θανάτου. Ίσως αυτός να είναι ένας ακόμα λόγος της αλλαγής που ήρθε πακέτο με τα ‘00s. Τα δεδομένα άλλαξαν, η οικονομική και κοινωνική κρίση χτύπησε κι οι πάγοι λιώνουν, ενώ κάποιοι όντως περιμένουν την συντέλεια του κόσμου...

ΝΑΝΤΙΑ ΚΑΚΛΗ