Στον τέταρτο κύκλο της σειράς ο βασικός εχθρός είναι η απόλυτη διαφθορά.

«Θα σας πω μια ιστορία. Αλλά θα είμαι ειλικρινής. Δεν έχει καλό τέλος. Βασικά δεν έχει καθόλου τέλος». Με αυτό το εύστοχο σχόλιο-προοικονομία προλογίζει ο αφηγητής σε φωνή voiceover τον νέο κύκλο της σειράς Narcos η οποία, αφού έκλεισε τις υποθέσεις της στην Κολομβία, μετακόμισε στο Μεξικό για να μας μεταφέρει την ιστορία του Φέλιξ Γκαγιάρδο και του καρτέλ της Γουαδαλαχάρα.

Έπειτα από αρκετή ανυπομονησία από την πλευρά των φανς της σειράς και έχοντας αντιμετωπίσει μια σειρά από δυσκολίες στα γυρίσματα στο Μεξικό- ας μην ξεχνάμε πως τον Σεπτέμβριο του 2017 και σε αναζήτηση τοποθεσιών για την πραγματοποίηση γυρισμάτων δολοφονήθηκε ο Carlos Muñoz Portal, ο οποίος εργαζόταν για την παραγωγή του Narcos- η σειρά έγινε διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Netflix στις 16 Νοέμβρη.

Πλασάροντάς την ως μια εντελώς νέα και ξεχωριστή σειρά με νέο καστ, νέα ιστορία, νέα χώρα, τοποθετώντας τη ακόμη σε διαφορετικό μενού στο Netflix- κρατώντας όμως το σήμα κατατεθέν της, τη μουσική των τίτλων-, η παραγωγή προσκαλεί τους αμύητους να ενδώσουν μιας και δεν προαπαιτεί καμία γνώση των ιστοριών της Κολομβίας, παρόλο που η Κολομβία υπάρχει στο προσκήνιο. Οι δημιουργοί της σειράς, και παλιοί γνώριμοι από τους πρώτους  κύκλους, Carlo Bernard, Chris Brancato, Doug Miro δημιουργούν έτσι μια σειρά που θα αρέσει σε όσους είχαν λατρέψει τους πρώτους κύκλους, ωστόσο, μπορεί όντως να απευθυνθεί σε ένα νέο κοινό γιατί το Narcos του Μεξικού έχει περισσότερα χαρακτηριστικά γκανγκστερικής σειράς που συνδυάζει εξαιρετικά το στοιχείο του δράματος με την περιπέτεια.

Η ιστορία
Ο νέος κύκλος λοιπόν μας βρίσκει στο Μεξικό και τη Γουαδαλαχάρα, όπου παρακολουθούμε την ιστορία δύο ανθρώπων, του πράκτορα της DEA, Κίκι Καμαρένα (Michael Peña), και του βαρόνου ναρκωτικών, Φέλιξ Γκαγιάρδο (Diego Luna). Στους δύο πρώτους κύκλους της σειράς είχαμε δυο ωραίους τύπους στην DEA κι έναν άκρως γοητευτικό Εσκομπάρ, η φήμη του οποίου πάντα προηγείται. Στον τρίτο κύκλο είχαμε τον ένα εκ των δύο ωραίων τύπων που εξελίχθηκε σε μεγάλη αδυναμία για το κοινό της σειράς και μια ομάδα εμπόρων από το Κάλι που ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά έφτιαξαν μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Στον κύκλο που ανοίγει τις ναρκο-ιστορίες του Μεξικού έχουμε κάτι διαφορετικό, ένα ωραίο άνθρωπο στη DEA και ένα ναρκέμπορα που στην ψυχή είναι επιχειρηματίας. Βασικά θα μπορούσε να είναι CEO σε οποιοδήποτε επιχειρηματικό όμιλο.

Αυτοί οι δύο, αν και σπάνια τους βλέπουμε στο ίδιο πλάνο, είναι η ψυχή της ιστορίας. Ο Καμαρένα, Αμερικανός με μεξικάνικες ρίζες, έρχεται στο Μεξικό γεμάτος δίψα να κάνει τη δουλειά του και βρίσκει μία χώρα σε κατάσταση σήψης από την προχωρημένη διαφθορά. Η διαφθορά στο Μεξικό έχει απλωθεί σαν μούχλα σε όλα τα επίπεδα της ζωής και λειτουργίας της χώρας, και είναι σεβαστή και αποδεκτή από τις αμερικάνικες υπηρεσίες που εδράζονται στη χώρα. Βλέποντας έτσι τη μία μετά την άλλη προσπάθεια του Καμαρένα, όχι να πέφτει στο κενό- γιατί για να πέσει στο κενό πρέπει να προηγηθεί κάποια πράξη - αλλά να καταδικάζεται προτού καν τη σκεφτεί, σε κάνει να απελπίζεσαι μαζί του. Ο Καμαρένα έχει περισσότερο να παλέψει με τη διαφθορά παρά με τον Γκαγιάρδο. Ο πραγματικός κακός της σειράς είναι εκείνη και μόνο.

Ο Γκαγιάρδο, από την άλλη, έχει μια κλασική ιστορία. Ξεκινάει ως ένας νέος,  φιλόδοξος καλλιεργητής μαριχουάνας ο οποίος έχει όραμα, πείσμα και επιχειρηματικό πνεύμα. Ο Γκαγιάρδο με επιδέξιους χειρισμούς, πολύ λέγειν και λίγη τύχη καταφέρνει να φέρει κοντά όλους τους εμπόρους της περιοχής δημιουργώντας μια κοινοπραξία που επιφέρει σταθεροποίηση στην τιμή και μεγιστοποίηση των κερδών. Έτσι ξεκινάει να δημιουργείται το πρώτο καρτέλ ναρκωτικών στο Μεξικό και η αυτοκρατορία του Γκαγιάρδο.

Η σειρά
Τα πρώτα 2-3 επεισόδια της σειράς κυλάνε κάπως βαρετά και κυρίως κατατοπιστικά. Γι΄ αυτό και στην αρχή ακούγεται αρκετά ο αφηγητής. Μια φωνή που μόνο ακούμε και (σχεδόν) ποτέ δεν βλέπουμε. Ο ρόλος του στη σειρά θα μας βάλει σε σκέψεις και - πολύ έξυπνα- θα αργήσει αρκετά να αποκαλυφθεί. Η σειρά διαφοροποιείται επίσης και σε κάποια άλλα πράγματα από τις τακτικές των προηγούμενων κύκλων αποφεύγοντας π.χ. να εστιάσει πολύ στην χλιδή από την εισροή χρήματος τη στιγμή που προτιμά να ανοίξει την κάμερα στα τοπία της μεξικάνικης γης με τις υπέροχες παραλίες και τις απέραντες εκτάσεις πράσινου, πολύ συχνά μαριχουάνας. Και μέσα σε όλα αυτά φροντίζει να ξεσηκώσει τους φανατικούς των προηγούμενων κύκλων με κάποιες guest εμφανίσεις.  

Παρόλο όμως που η σειρά ξεκινάει κάπως χλιαρά, στην πορεία παθιάζεσαι. Παθιάζεσαι με το πάθος και την επιμονή του Καμαρένα. «Ποιον τσάτισες σήμερα;» τον ρωτάει συχνά η γυναίκα του. Αυτό το πάθος του το μεταδίδει στο κοινό, το μεταδίδει και στην ομάδα του, μια ομάδα όμως που οι περισσότεροι δεύτεροί της χαρακτήρες στερούνται βάθους, πράγμα που δεν συμβαίνει τόσο στους δεύτερους της ομάδας του Γκαγιάρδο.

Ο Γκαγιάρδο έχει πολλούς δίπλα του (ανάμεσά τους και κάποιος νέος που εμείς σήμερα γνωρίζουμε ως Ελ Τσάπο), όμως δύο χαρακτήρες δεσπόζουν. Οι Ράφα (Tenoch Huerta) και Δον Νέτο (Joaquín Cosio) τον στελεχώνουν δίνοντας και έναν άλλο αέρα στη σειρά, πιο ανάλαφρο. Από αυτούς προέρχονται αρκετές αστείες στιγμές στην ιστορία, κυρίως  με τα καμώματά τους, μιας και αυτοί οι δύο μονίμως απειλούν να τα τινάξουν όλα στον αέρα με ένα αστείο πάντα τρόπο. Είναι αστείοι, αλλά είναι και επικίνδυνοι.

Και έτσι το Narcos: Mexico γίνεται συχνά αστείο. Αστείο λόγω κάποιων χαρακτήρων, αστείο λόγω κάποιων καταστάσεων και αστείο λόγω της ενδυματολογικής αισθητικής που αναπαριστά. Εκκεντρικές εμφανίσεις, λεοπάρ, τολμηροί συνδυασμοί και ακόμα πιο τολμηρά χτενίσματα, με κορυφαίο το χτένισμα που παραπέμπει στην κόμμωση του Τζιμ Κάρεϊ στην ταινία «Ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος».

ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ / [email protected]