Τα βραβεία Όσκαρ απονεμήθηκαν πριν μία εβδομάδα και η κριτική για ορισμένες επιλογές της Ακαδημίας δεν λέει να κοπάσει, το ίδιο και εμείς.

Οι βραβεύσεις ήταν μάλλον αλλοπρόσαλλες και η απουσία οικοδεσπότη εμφανής, αν και ίσως ακόμη και με αυτήν πάλι να κυλούσε βαρετά η απονομή. Δεν είναι τυχαίο πως η πιο «ζωντανή» στιγμή ήταν όταν η Lady Gaga τραγούδησε επί σκηνής με τον Bradley Cooper το Shallow από το A star is born, το οποίο μάλιστα πήρε και το Όσκαρ Τραγουδιού, όπως αναμενόταν.

Πολλή συζήτηση έχει σηκώσει η επιλογή του Green Book ως Καλύτερης Ταινίας. Κριτικοί, κοινό, αλλά και μέρος του Χόλυγουντ έχει σχεδόν… εκμανεί με το βραβείο αυτό, κατηγορώντας την ταινία για αναπαραγωγή ρατσιστικών στερεοτύπων. Ο Spike Lee, νικητής στην Κατηγορία Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για το BlacKkklansman, ήταν έξαλλος με την επικράτηση του Πράσινου Βιβλίου, δηλώνοντας πως ο «διαιτητής πήρε μια λάθος απόφαση».

REUTERS / MATT SAYLES

Το Πράσινο Βιβλίο ήταν μια ταινία περιεχομένου, με εξαιρετικό ερμηνευτικό δίδυμο, και καταφέρνει μάλλον το αντίθετο από ό,τι το κατηγορούν. Ίσα ίσα περνάει ένα αντιρατσιστικό μήνυμα. Στο πλαίσιο της αναπαραγωγής στερεοτύπων, θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για το «υπερπατριωτικό» Hurt Locker, της Κάθριν Μπίγκελοου, που είχε κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 2010. Ή μήπως ξεχάστηκε το Dallas Buyers Club –όπου βραβεύτηκαν και οι δύο ηθοποιοί του στους ρόλους τους- όπου ένας στρέιτ ομοφοβικός καουμπόι ροντέο γίνεται φίλος με μία τραβεστί;

Ο Spike Lee στην Παρείσφρηση, έκανε μια ταινία με σενάριο, η οποία καθοδηγούσε από την αρχή τη σκέψη και την άποψη του θεατή, καταλήγοντας να διακωμωδεί την ίδια του την –πραγματικά απίστευτη- υπόθεση. Αν κάποιος θέλει να δει μια ταινία που προσεγγίζει ουσιαστικά το θέμα του φυλετικού ρατσισμού, ας δει καλύτερα το If Beale Street Could Talk.

Αν κάποια ταινία αδικήθηκε στα φετινά Όσκαρ, αυτή ήταν η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου. Με 10 υποψηφιότητες, έφυγε από το Dolby Theater με μία, αλλά σημαντική, νίκη. Η Olivia Colman κέρδισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για τον ρόλο της ως Βασίλισσας Ανν και μάλιστα ανέβηκε στην σκηνή εμφανώς απροετοίμαστη, συγκινημένη και με αστείρευτη αίσθηση του χιούμορ όπως πάντα. Όλοι περίμεναν την Glenn Close, 7 φορές υποψήφια, αλλά καμιά φορά νικήτρια. Γιατί όμως θα έπρεπε να νικήσει, μόνο και μόνο επειδή της το χρωστάνε;

Η Ακαδημία «γύρισε την πλάτη» στην Ευνοούμενη, ακόμη και σε κατηγορίες όπως τα κοστούμια για να μην μείνει και δυσαρεστημένο το Black Panther.

Από κει και πέρα ξεκινάει μια μεγάλη κουβέντα σχετικά με το Roma. Βραβεύτηκε η ταινία ή στην ουσία η δουλειά του σκηνοθέτη (Alfonso Cuaron); Το Roma ήταν μια δουλειά που αναδείκνυε τις ικανότητές του. Ήταν κάτι παραπάνω; Το σενάριο απουσίαζε και ο Κουαρόν περιορίστηκε στην απλή καταγραφή σκηνών της καθημερινότητας, κατά πολλούς. Η Ακαδημία αποφάσισε να μην βραβεύσει το Netflix και παράλληλα το home entertainment. Άγνωστο όμως για πόσο θα τα καταφέρνει ακόμα. Πάντως, ήδη σκηνοθέτες, όπως ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, επισημαίνουν πόσο ζωτικό θα είναι για τον κινηματογράφο να γυρίζονται ταινίες για την μεγάλη και όχι για τη μικρή οθόνη.

ΕΛΙΖΑ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ