Έφυγε ο Jan-Michael Vincent, πρωταγωνιστής του «Airwolf»
Ο Αμερικάνος ηθοποιός είχε προταθεί για δύο Χρυσές Σφαίρες, το 1971 και το 1984.
Ο Jan-Michael Vincent, ένας από τους πιο γνωστούς τηλεοπτικούς αστέρες της δεκαετίας του 1980, πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου σε νοσοκομείο της Νότιας Καρολίνας των ΗΠΑ. Ο 74χρονος ηθοποιός έγινε ευρέως γνωστός χάρη στην τηλεοπτική σειρά «Airwolf» που κράτησε τέσσερις σεζόν, από το 1984 έως το 1987.
Πέραν όμως της τηλεόρασης, ο Vincent έπαιξε σε μια σειρά ταινιών και το 1971 προτάθηκε για την Χρυσή Σφαίρα B' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο δράμα «Ο δρόμος του γυρισμού» που σκηνοθέτησε ο Herbert B. Leonard. Εκεί ο Vincent υποδύθηκε τον γιο που αναζητά εκδίκηση από τον πατέρα του (Robert Mitchum) για τον φόνο της μητέρας του.
Στην συνέχεια εμφανίστηκε πλάι στον Charles Bronson στο «Μούτρο» του Michael Winner, ενώ συμπρωταγωνίστησε με τον Burt Reynolds στο «Hooper: Η ιστορία ενός τολμηρού άνδρα» του Hal Needham. Ακολούθησαν ρόλοι στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Επιστροφή» του Greydon Clark με την Cybill Shepherd και τον Martin Landau, στο δράμα «Σκληρή ζωή» με την Kim Basinger καθώς και στην μίνι σειρά «The Winds of War», όπου προτάθηκε ξανά για Χρυσή Σφαίρα.
Ο πιο γνωστός ρόλος του Vincent ήταν στην τηλεοπτική σειρά «Airwolf» του CBS, όπου ενσάρκωσε τον Stringfellow Hawke, τον πιλότο ενός πειραματικού ελικοπτέρου. Αρχικά η σειρά που συνδύαζε κατασκοπεία και περιπέτεια σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όμως η σταδιακή πτώση της τηλεθέασης όμως είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθεί μετά από τρεις κύκλους.
RIP Jan Michael Vincent, chiseled star of many great cult movies that I enjoy: Big Wednesday, White Line Fever, Hooper, Buffalo '66 and especially classic 70's Charles Bronson assassin thriller (and a good Michael Winner movie too), The Mechanic. pic.twitter.com/ZrEAYcdEIU
— edgarwright (@edgarwright) March 8, 2019
Το «Airwolf» όμως επέστρεψε μέσω του USA Network για ένα νέο καστ για μια τελευταία σεζόν. Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση του ηθοποιού ήταν στο δράμα «White Boy» του John Marino το 2002, ενώ ο ίδιος ανακοίνωση την αποχώρηση του από την ενεργό δράση το 2009.