Μπορείτε να φανταστείτε έναν βίαιο Superman ή τον «Μονομάχο» να πολεμά τον Χριστό;

Το Χόλυγουντ μπορεί να μας έχει συνηθίσει τελευταία σε πολλές συνέχειες και reboots, όμως η αλήθεια είναι πως αυτή η «μόδα» κρατά πολλές δεκαετίες – από την αρχή κιόλας του κινηματογράφου. Η ιστορία του Κόμη Δράκουλα, του Ταρζάν ή του Ρομπέν των Δασών, όπως και πολλών άλλων κλασσικών μυθιστορηματικών ηρώων, έχει μεταφερθεί και προσαρμοστεί πολλές φορές και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Αφενός αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρόκειται για ιστορίες που πολύ απλά είναι ιδιαίτερα αγαπητές, αφετέρου σχετίζεται με την οικονομική «ασφάλεια» που παρέχει η σιγουριά μιας συνέχειας ή ενός ριμέικ. Ορισμένες φορές όμως τα φιλόδοξα σχέδια για ένα (αμφιλεγόμενο) σίκουελ σε μια παραγωγή που έχει αφήσει ιστορία πάνε στράφι για διάφορους λόγους. Σας παρουσιάζουμε έξι περιπτώσεις όπου η λογική υπερίσχυσε των οικονομικών κινήτρων.

Ο παρανοϊκός και αιμοσταγής «Superman» του Jon Peters
Ο Superman μπορεί να μη διανύει την καλύτερη περίοδό του στο σύγχρονο cinematic universe της DC, όμως οι ταινίες του Richard Donner με τον αξέχαστον Christopher Reeve ήταν αυτές που έπεισαν το Χόλυγουντ ότι οι ήρωες των κόμικ μπορούν να πετύχουν στη μεγάλη οθόνη. Μετά την ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία με τον «Batman» του Tim Burton, η Warner Brothers «γλυκάθηκε» και ανέθεσε στον Jon Peters να επαναφέρει τον «Άνθρωπο από Ατσάλι» στη μεγάλη οθόνη τη δεκαετία του 1990.

Ο παραγωγός είχε ορισμένες «ενδιαφέρουσες» αντιλήψεις για τον Superman και έδωσε στον ανερχόμενο τότε σκηνοθέτη και σεναριογράφο, Kevin Smith, συγκεκριμένες παραμέτρους για την ταινία: δεν μπορεί να πετάξει, δεν μπορεί να φορέσει την εμβληματική στολή του και στην τρίτη πράξη πρέπει να πολεμήσει μια τεράστια αράχνη. Ο Peters ήθελε μάλιστα τον Sean Penn για τον ρόλο του Superman, επειδή (σύμφωνα με τον άναυδο Smith) είχε το βλέμμα ενός «άγριου ζώου σε κλουβί» που μπορούσε να σκοτώσει, όμως αργότερα στράφηκαν στον Nicolas Cage. Με το μπάτζετ της ταινίας να εκτοξεύεται και τα σενάρια να μην ανταποκρίνονται στις προσδοκίες της Warner Brothers, η λογική υπερίσχυσε και τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν – η τεράστια αράχνη πάντως εμφανίστηκε στο «Wild Wild West», όπου παραγωγός ήταν ο Peters. Τουλάχιστον κάποιος έμεινε ευχαριστημένος στο τέλος.

Μια τραγική συγκυρία έβαλε φρένο στο «Forrest Gump 2»
Ο Tom Hanks απέσπασε το δεύτερο βραβείο Όσκαρ της καριέρας του για την εκπληκτική ερμηνεία του στο «Forrest Gump» και όταν έγιναν οι πρώτες κουβέντες για σίκουελ ήταν θετικός. Συνεχίζοντας από την πρώτη ταινία, ο γιος του Forrest, o Forrest Jr., μαθαίνει πως έχει κληρονομήσει τον ιό του AIDS από τη μητέρα του και βιώνει αντίστοιχες προκαταλήψεις στο σχολείο και την κοινωνία, όπως ο πατέρας του. Το σενάριο του Eric Roth θα έφερνε τον Forrest σε επαφή με μια σειρά ιστορικών προσωπικοτήτων, όπως O.J. Simpson (με τον Forrest κρυμμένο στο πορτμπαγκάζ του λευκού Bronco του) και την πριγκίπισσα Νταϊάνα (με την οποία θα χόρευε σε φιλανθρωπική εκδήλωση).

Σε αντίθεση με πολλές άλλες ταινίες της λίστας, ο λόγος για τον οποίο δεν γυρίστηκε η συνέχεια δεν ήταν οικονομικοί, αλλά τραγικά συγκυριακοί. Στο φινάλε της ταινίας, ο Forrest συνάπτει φιλία με μια νηπιαγωγό  που εργάζεται σε «ένα κυβερνητικό κτήριο στην Οκλαχόμα». Καθώς ο Forrest την περιμένει ένα μεσημέρι για να φάνε μαζί, το κτήριο καταρρέει μετά από την βομβιστική επίθεση του Timothy McVeigh. Ο Roth παρέδωσε το ολοκληρωμένο σενάριο του στις 10 Σεπτεμβρίου του 2001, μια μέρα πριν το τρομοκρατικό χτύπημα στην Νέα Υόρκη. Οι Roth, Hanks και Robert Zemeckis συναντήθηκαν εκείνη την ημέρα και όπως δήλωσε ο σεναριογράφος στο Yahoo! Entertainment «όλα ήταν σαν να μην έχουν νόημα» και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε.

«The Vega Brothers» και το κινηματογραφικό σύμπαν του Quentin Tarantino
Στις μέρες μας τα cinematic universes αποτελούν τον κανόνα, όμως όταν ο Quentin Tarantino άρχισε να κάνει την εμφάνιση του ήταν η εξαίρεση. Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, όλες οι ταινίες του Tarantino διαδραματίζονται στον ίδιο παρανοϊκό και γεμάτο βία κόσμο, με τις παραπομπές σε χαρακτήρες, τοποθεσίες ή γεγονότα να είναι διάσπαρτες σε αυτές. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης το έχει επιβεβαιώσει αυτό καθώς μετά την επιτυχία του «Reservoir Dogs» και του «Pulp Fiction» θέλησε να γυρίσει μια spin-off με τον Vic και τον Vincent Vega.

Επειδή ο χαρακτήρας του John Travolta (spoiler!) πεθαίνει στο «Pulp Fiction» το spin-off θα έπρεπε να διαδραματίζεται στο παρελθόν των δύο αδελφών και ο Tarantino σκόπευε να μεταφέρει την δράση στο Άμστερνταμ. Όσο περνούσαν τα χρόνια και ο χρόνος άφηνε τα σημάδια του στα πρόσωπα των δύο πρωταγωνιστών, αυτή η προοπτική γινόταν ολοένα και πιο δύσκολη με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν τα σχέδια. Ο Tarantino έχει βρει την λύση και σε αυτό το «πρόβλημα» – με τους δύο ηθοποιούς να ενσαρκώνουν τα δίδυμα αδέρφια των Vic και Vincent – όμως δεν φαίνεται να υπάρχει πια η διάθεση για κάτι τέτοιο. Εκτός βέβαια εάν σχεδιάζει κάτι μεγάλο για την δέκατη (και τελευταία;) ταινία του.

«Ο Νονός, μέρος 4^ο»: Η εξιλέωση που δεν ήρθε
Ο Francis Ford Coppola δεν έχει κρύψει το γεγονός ότι η τρίτη ταινία του «Νονού» έγινε για οικονομικούς λόγους και πως μετανιώνει για ορισμένες επιλογές του. Σύμφωνα με τον ίδιο, υπήρχε η δυνατότητα να «επανορθώσει» εν μέρει με μια τέταρτη ταινία, την οποία φέρεται να επεξεργαζόταν ο συγγραφέας του πρωτότυπου μυθιστορήματος, Mario Puzo. Η ταινία αυτή θα είχε αντίστοιχη δομή με την δεύτερη, με δύο ιστορίες να εκτυλίσσονται σε δύο διαφορετικές εποχές.

Η ταινία θα ακολουθούσε τον ανιψιό του Michael Corleone, τον Vincent, καθώς αποκτά δύναμη και εξουσία την δεκαετία του 1980. Παράλληλα η ταινία θα εξιστορούσε τις προσπάθειες του Michael Corleone να νομιμοποιήσει τις οικογενειακές επιχειρήσεις μετά τα γεγονότα της δεύτερης ταινίας. Ο Puzo δεν ήταν ικανοποιημένος με το σενάριο και μετά τον θάνατο του 1999 το ενδιαφέρον του Coppola ατόνησε. Πολλοί έχουν αναρωτηθεί κατά πόσο μια νέα συνέχεια θα ήταν καλή και πήραν – εν μέρει – μια απάντηση το 2006 και το 2009 κυκλοφόρησαν δυο spin-off βιντεοπαιχνίδια βασισμένα στα γεγονότα των πρώτων δύο ταινιών. Παρά το γεγονός ότι συμμετείχαν πολλοί ηθοποιοί των ταινιών, τα παιχνίδια απέσπασαν μέτριες και κακές κριτικές με αποτέλεσμα το franchise να μπει «στο ψυγείο» μια και καλή.

«E.T. 2» ή πως μπορείς να καταστρέψει κανείς την αθωότητα
Το 1982 ο Steven Spielberg κατάφερε να εκτοπίσει το «Star Wars» από την κορυφή της λίστας της πιο πετυχημένης ταινίας όλων των εποχών με τον αξιολάτρευτο και χαριτωμένο «Ε.Τ.» – το ρεκόρ αυτό κράτησε έντεκα χρόνια, μέχρι την κυκλοφορία του «Jurassic Park» (πάλι από τον Spielberg). Λίγο μετά την πρεμιέρα του «Ε.Τ.», ο σκηνοθέτης έγραψε ένα πρώτο draft για ένα ενδεχόμενο σίκουελ, το οποίο θα ήταν αρκετά διαφορετικό σε τόνο από την πρώτη ταινία.

Σε πλήρη αντίθεση με την ατμόσφαιρα της πρώτης ταινίας, η δεύτερη που σχεδίασε ο Spielberg με την Melissa Mathison θα έφερνε στο προσκήνιο τα σατανικά, βίαια και πολεμόχαρα «ξαδέρφια» της φυλής του Ε.Τ.. Οι εξωγήινοι αυτοί απαγάγουν τον Elliot και τους φίλους του, οι οποίοι στην συνέχεια αναζητούν τον Ε.Τ. για να τους βοηθήσει. Αξίζει να σημειωθεί πως το σενάριο που έχει διαρρεύσει περιγράφει σκηνές αλλόκοτων χειρουργικών πειραμάτων σε ζώα, τον βασανισμό παιδιών και έναν διαγαλαξιακό πόλεμο. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης αποκάλυψε αργότερα πως αποφάσισε κατά του σίκουελ γιατί θεώρησε πως «δεν θα έκανε τίποτα άλλο από το να κλέψει την αθωότητα της πρώτης». Μάλλον είχε δίκιο.

«Μονομάχος 2»: Μάξιμος εναντίον Χριστού κατά Nick Cave
Ο Russell Crowe οφείλει πολλά στον Ridley Scott, αφού με τον «Μονομάχο» εδραιώθηκε ως ένα από τα μεγάλα ονόματα του Χόλυγουντ. Παρά το γεγονός ότι ο χαρακτήρας του πεθαίνει ηρωικά στο τέλος της ταινίας, ο Νεοζηλανδός ηθοποιός ήθελε πολύ να γυρίσει ένα σίκουελ και ανέθεσε στον παλιόφιλο του, Nick Cave, να γράψει το σενάριο. Ίσως να είναι το μόνο σίκουελ της λίστας που θα άξιζε ενδεχομένως να γυριστεί, αφού ξεπερνάει κατά πολύ το ιστορικό πλαίσιο της πρώτης.

Στην συνέχεια που οραματίστηκε ο Nick Cave, οι αρχαίοι θεοί αποφασίζουν να επαναφέρουν τον Μάξιμο από τον Κάτω Κόσμο για να σκοτώσει τον Χριστό… ο οποίος τελικά αποδεικνύεται πως ο γιος του Μονομάχου. Σύμφωνα με συνέντευξη του Cave στον Marc Maron, το σενάριο του ήθελε τελικά τον Μάξιμο να μεταμορφώνεται σε έναν «αιώνιο πολεμιστή» και στο 20λεπτο φινάλε της ταινίας εμφανίζεται να συμμετέχει σε όλες τις πολεμικές συρράξεις της ανθρώπινης ιστορίας. Δυστυχώς το draft του Cave δεν ενθουσίασε τον Crowe (το απέρριψε χωρίς δεύτερη σκέψη), όπως και το στούντιο που το θεώρησε «υπερβολικό».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ