Αισιόδοξος δηλώνει ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης για το μέλλον της βιομηχανίας παρά τις τεράστιες επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού.

Ο δραματικός αντίκτυπος της πανδημίας στον χώρο του θεάματος έχει προκαλέσει τεράστιο προβληματισμό για τη βιωσιμότητα των κινηματογράφων και της βιομηχανίας γενικότερα. Ωστόσο, ο Steven Spielberg θεωρεί πως τα σινεμά έχουν ακόμα πολύ μέλλον και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι οι θεατές θα επιστρέψουν στις αίθουσες μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.

«Στην τωρινή υγειονομική κρίση, όπου οι κινηματογράφοι έχουν κλείσει ή η προσέλευση των θεατών έχει μειωθεί δραματικά λόγω της παγκόσμιας πανδημίας, ελπίζω και σχεδόν το γνωρίζω ότι μόλις είναι ασφαλές ξανά, οι θεατές θα επιστρέψουν στους κινηματογράφους. Σε έναν κινηματογράφο, παρακολουθείτε ταινίες με τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σας, αλλά και με τη συντροφιά ξένων. Αυτή είναι η μαγεία που βιώνουμε όταν βγαίνουμε για να δούμε μια ταινία ή μια παράσταση ή μια συναυλία ή έναν κωμικό» αναφέρει ο σκηνοθέτης σε άρθρο του για το Empire.

Shutterstock

«Δεν ξέρουμε ποιοι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που κάθονται γύρω μας, αλλά όταν η εμπειρία μας κάνει να γελάμε ή να κλαίμε ή να χειροκροτούμε ή να σκεφτόμαστε, και μετά ανάβουν τα φώτα και σηκωνόμαστε από τις θέσεις μας, οι άνθρωποι με τους οποίους κατευθυνόμαστε έξω στον πραγματικό κόσμο δε νοιώθουν πια εντελώς ξένοι» δήλωσε ο Spielberg.

Συνεχίζοντας ο Αμερικάνος σκηνοθέτης μίλησε για τις κοινωνικές διαστάσεις των κοινών εμπειριών και τόνισε πως «το σύντομο διάλειμμα σε έναν κινηματογράφο δε σβήνει τα πολλά πράγματα που μας χωρίζουν: φυλή, τάξη, πίστη, φύλο ή πολιτική. Αλλά η χώρα μας και ο κόσμος μας νιώθει λιγότερο διχασμένος, λιγότερο κατακερματισμένος όταν μια συνάθροιση αγνώστων έχουν γελάσει, κλάψει και πεταχτεί από τις θέσεις μαζί, ταυτόχρονα».

Shutterstock

Καταλήγοντας, ο Spielberg σχολίασε πως «η τέχνη απαιτεί από εμάς να αντιλαμβανόμαστε το συγκεκριμένο και το καθολικό, και τα δύο ταυτόχρονα. Και γι’ αυτό, από όλα τα πράγματα που έχουν τη δυνατότητα να μας ενώσουν, τίποτα δεν είναι τόσο ισχυρό όσο η κοινωνική εμπειρία των τεχνών».