«The Lost Flowers of Alice Hart»: Ένα παραμύθι στην καρδιά του τραύματος
Η σειρά με την Sigourney Weaver προβάλλεται στο Amazon Prime.
Μπορεί κάποιοι να την πέρασαν για σειρά μυστηρίου. Το μεγάλο μυστήριο όμως λύνεται στα πρώτα λεπτά του πρώτου επεισοδίου. Βέβαια αν δεις έστω και δέκα λεπτά δεν χρειάζεσαι κανένα μυστήριο για να σε κρατήσει εκεί. Έχεις ήδη παραλύσει από την βία που ασκεί αυτός ο πατέρας στην σε προχωρημένη εγκυμοσύνη σύζυγό του και στην ανήλικη κόρη του.
Μετά τα δύο πρώτα επεισόδια, και αφού έχει καταφέρει να διαγράψει πώς η κακοποίηση μπορεί να κάνει ένα παιδί επιθετικό πάνω στην άμυνά του, η σειρά «The Lost Flowers of Alice Hart» αποκτά άλλη μορφή, ξετυλίγοντας ένα οικογενειακό δράμα και ανανεώνοντας, ή απλά κάνοντας σωστά, το είδος του μελοδράματος.
Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Το Strange Way of Life είναι η μόνη μου ταινία όπου σεβάστηκα τους κανόνες»Δείτε ακόμα
Η σειρά βασίζεται στο μυθιστόρημα της Χόλι Ρίνγκλαντ και χωρίζεται σε δύο μέρη. Την παιδική ηλικία της Άλις, όπου η εκπληκτική ερμηνεία της μικρής Alyla Browne είναι κεντρικής σημασίας καθώς την βλέπουμε να προσπαθεί να κατανοήσει την αδικαιολόγητη βία που έχει εισβάλει στη ζωή της, και την ενήλικη ζωή της ηρωίδας, που ξεκινάει με την αποκάλυψη ενός από τα πολλά μυστικά που θα κληθεί να διαχειριστεί. Όσο περισσότερα μαθαίνει, τόσο η ιστορία γίνεται κάπως κοινότυπη. Το ενδιαφέρον ωστόσο στοιχείο είναι ο τρόπος που η κεντρική ηρωίδα απομακρύνεται από το οικογενειακό καταφύγιο για να διεκδικήσει την αυτογνωσία και την αυτονομία της.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια σειρά που εκκινώντας από την ενδοοικογενειακή βία ξετυλίγει το κουβάρι μιας οικογένειας γεμάτης μυστικά που φέρνει τους ήρωες αντιμέτωπους με συναισθηματικές καταιγίδες. Ένα είδος θρίλερ και μελοδράματος που δεν ευτελίζει όμως το τραύμα, ούτε το αισθητικοποιεί.
Παράλληλα, τα κίνητρα δεν είναι πάντα σαφή, αλλά γίνονται στην πορεία. Στόχος άλλωστε είναι να αιφνιδιαστείς όπως και η βασική ηρωίδα. Ίσως η πιο χειριστική προσωπικότητα στη σειρά να είναι η γιαγιά της Άλις, με την Sigourney Weaver να καταφέρνει να γίνεται ο πιο αμφιλεγόμενος χαρακτήρας κι ας μην είναι καν ο απόλυτα κακός, όπως αυτός του γιου της (Charlie Vickers). Ακόμα και αυτός όμως φαίνεται να έχει την θετική του πλευρά.
Βέβαια η Weaver αλώνει σιγά σιγά την οθόνη σε ένα ρόλο που δεν την έχουμε συνηθίσει. Γενικότερα οι ερμηνείες αποτελούν μεγάλο πλεονέκτημα της σειράς, αν και θα λέγαμε πως το πλέον αξιομνημόνευτο συστατικό της είναι η φωτογραφία. Ο σκηνοθέτης Glendyn Ivin αξιοποιεί τόσο το αυστραλιανό τοπίο όσο και τις κοντινές λήψεις που μεταφέρουν την ενέργεια και τα συναισθήματα μεταξύ των προσώπων της ιστορίας. Και όπου πολλά μυστικά, υπάρχουν και πολλές εκρήξεις κατά την αποκάλυψή τους.
ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ- [email protected]