H Βρετανίδα Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ μας πηγαίνει στα Μάλια της Κρήτης για να μας προβληματίσει.

Οι Νύχτες Πρεμιέρας ολοκλήρωσαν και φέτος τον κύκλο τους με πολλές προβολές, ενδιαφέροντα ντεμπούτα και συναρπαστικές ιστορίες.

Μεγάλη νικήτρια της φετινής διοργάνωσης είναι η Βρετανίδα Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ καθώς η ταινία της «How to have sex» κέρδισε τη Χρυσή Αθηνά Καλύτερης ταινίας μυθοπλασίας.

Στο μεγάλο μήκους ντεμπούτο της, η Βρετανίδα σκηνοθέτιδα καταπιάνεται με μια ιστορία που μεγάλη μερίδα των νεαρών Βρετανών έχει ακούσει, ζήσει, επιθυμήσει: τις ξέφρενες νύχτες στα ελληνικά hotspot της ακολασίας.

Από τα πιο χαρακτηριστικά και διάσημα μέρη που έχουν συνδέσει το όνομά τους με τα αμφιβόλου ποιότητας ποτά, τα fish bowl, τα μπαλονάκια, τα μέχρι πρωίας πάρτι, τις αμέτρητες επιλογές σε μπαρ που προσβάλουν την αισθητική και την ακοή σου, τις γουρούνες και δεν συνεχίζω, το πιάσατε το νόημα, είναι τα Μάλια της Κρήτης.

Αυτήν ακριβώς την περιοχή επιλέγει η σκηνοθέτιδα να τοποθετήσει την ιστορία τριών νεαρών κοριτσιών που πηγαίνουν διακοπές με ένα στόχο, να περάσουν καλά και να κάνουν σεξ όσο περιμένουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων που θα κρίνουν το φοιτητικό τους μέλλον. Στα Μάλια γνωρίζουν μια παρέα αγοριών και μαζί επιδίδονται στους ξέφρενους ρυθμούς που επιβάλλει η ηλικία, η αφέλεια και το αλκοόλ.

Σκηνοθετικά και αισθητικά η επιλογή της Μάνινγκ Γουόκερ είναι ξεκάθαρη. Δεν υπάρχουν πολλοί διάλογοι, δεν υπάρχουν τρομερές εξελίξεις ή ηχηρές συναισθηματικές εκρήξεις. Η ταινία ακολουθεί πιστά την ρουτίνα των τριών κοριτσιών στα Μάλια, δηλαδή αλκοόλ, πάρτι στο μπαλκόνι, αλκοόλ, μπαρ, αλκοόλ, πάρτι στο ξενοδοχείο και πάλι μπαρ.

Και παρόλα αυτά καταφέρνει να αποσπάσει μία πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία από την Μία ΜακΚίνα-Μπρους, η οποία υποδύεται την πιο συνεσταλμένη κοπέλα από τις τρεις. Είναι αστεία και ζωηρή αλλά δεν έχει κάνει ακόμα σεξ. Θέλει παθιασμένα να ζήσει αυτή την εμπειρία αλλά με το κατάλληλο άτομο.

Το πρόσωπό της, μέσα από τα συνεχόμενα κοντινά, γίνεται ο καμβάς της ταινίας. Εκεί βρίσκονται οι συναισθηματικές εκρήξεις, εκεί και οι μεταβαλλόμενες διαθέσεις που λείπουν από την ταινία.

Εν μέσω ολοήμερων και ολονύχτιων πάρτι, σε μια εξαντλητική και μόνο που την βλέπεις τελετουργία, η ηρωίδα της ΜακΚίνα-Μπρους βιώνει τελικά την πρώτη της σεξουαλική εμπειρία. Μια εμπειρία που εγείρει, ωστόσο, το ερώτημα της συναίνεσης. Η εμπειρία που επιζητούσε περισσότερο από τις άλλες δύο πυροδοτεί μια εσωτερική διεργασία μέσα της, επεξεργάζεται την εμπειρία, την κρύβει, την αφηγείται λάθος. Ώσπου την ξαναζεί.

 «Για μένα, η συναίνεση έχει γίνει μια κατάσταση πολύ άσπρο μαύρο τύπου: Είπε ναι, οπότε είναι εντάξει», όπως το θέτει η σκηνοθέτιδα. «Αυτό δεν ισχύει πάντα, δεν είναι αρκετό. Και μετά, δεν έχεις λόγια. Είσαι νέος. Έτσι, σκέφτεσαι: ‘’Είπα ναι, αλλά ξέρω ότι ήταν λάθος’’. Αλλά παράλληλα: ‘’Δεν θέλω να με αποκαλούν θύμα’’».

Ιωάννα Βαρδαλαχάκη- [email protected]