Η σειρά προβάλλεται στο Amazon Prime.

Βίαιο, ακραίο, με πολύ αίμα, φαντασία και… πέη, ίσως και κάπου στα όρια του γελοίου η spinoff σειρά του «The Boys» είναι ό,τι χρειάζονται οι φανς περιμένοντας τον τέταρτο κύκλο της.

Η σειρά «Gen V» τοποθετείται κάπου στο σύμπαν των «Boys» ακολουθώντας τη φοιτητική ζωών την πρώτης γενιάς των supes (υπερηρώων) που γνωρίζουν ότι οι δυνάμεις του προήλθαν από το χημικό μείγμα Compound V. Έχουν πέσει δηλαδή από το ροζ σύννεφο ότι οι δυνάμεις προήλθαν ως θείο δώρο, γνωρίζοντας ότι οι γονείς του τους «τάισαν» ένα σκεύασμα για να αναπτύξουν τις δυνάμεις τους- αυτό το αποκαλύπτεται στον τρίτο κύκλο των «Boys».

Όλοι είναι στην αφέλεια της ηλικίας τους- γι’ αυτό και γίνονται πιο εύκολα συμπαθείς από τους χαρακτήρες του «Boys»-, όλοι με δυνάμεις και όλοι φιλοδοξώντας να γίνουν πραγματικοί «ήρωες» μπαίνοντας στην αφρόκρεμα των Seven- κάτι που όπως έχουμε δει στην σειρά «The Boys» είναι όχι μόνο απατηλό αλλά και εντελώς ψευδές.

Χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά των «Boys», την κάφρικη και κυνική διάθεση, την σπλατεριά, την ειρωνεία, την υπερβολή, τον κοινωνικό σχολιασμό και φυσικά «πατώντας» πάνω στον πυρήνα της σειράς που καταρρίπτει την υπόθεση πάνω στην οποία έχει στηθεί σχεδόν όλος ο κινηματογραφικός κόσμος των υπρεηρώων, ότι είναι όντως ήρωες και άνθρωποι που διακατέχονται από ευγενή συναισθήματα.

Το σύμπαν της σειράς «The Boys» απορρίπτει ξεκάθαρα αυτή την υπόθεση και εργάζεται πάνω σε μια πιο ρεαλιστική βάση, ότι ο εγωκεντρισμός, η ανθρωποφαγία, οι ανισότητες, η διαφθορά και η ασυδοσία που χαρακτηρίζουν μία ανθρώπινη κοινωνία χωρίς υπερήρωες, θα ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε μια κοινωνία με υπερήρωες.

Αν στο «The Boys» έχουμε το αποτέλεσμα, τους ανεξέλεγκτους υπερήρωες που έχουν καταχραστεί τις δυνάμεις τους και τους κάφρους αντιήρωες που προσπαθούν να τους περιορίσουν-αντιμετωπίσουν-τιμωρήσουν, στο «Gen V» κοιτάμε πίσω για να ανακαλύψουμε πώς γίνεται να φτάνουμε σε αυτό το αποτέλεσμα. Αναπόφευκτα επομένως η διαδρομή οδηγεί στα φοιτητικά έδρανα.

Η ιστορία του κολεγίου περιστρέφεται γύρω από τη Μαρί Μορό (Τζαζ Σινκλέρ), η οποία ανακαλύπτει σε ηλικία 12 ετών ότι η δύναμή της είναι να ελέγχει το αίμα. Ωστόσο, η στιγμή της ανακάλυψης της δύναμής της θα οδηγήσει σε μία τραγική απώλεια που θα την αποξενώσει από την μικρή της αδερφή. Έκτοτε στόχος της γίνεται να διορθώσει κατά κάποιον τρόπο τη σχέση με την αδερφή της, κάνοντάς την να νιώσει υπερηφάνεια. Όταν καταφέρνει να μπει στο Πανεπιστήμιο Godolkin, προσπαθεί με κάθε τρόπο να εστιάσει στα μαθήματα και να μείνει μακριά από μπελάδες, κάτι που πάρα πολύ σύντομα θα καταλάβει πως είναι αρκετά δύσκολο.

Την πλαισιώνουν η συγκάτοικός της Έμμα (Λίζ Μπρόντγουεϊ), που έχει τη δύναμη να αλλάζει το μέγεθος του σώματός της, η οποία είναι ευχάριστος τύπος και πρόθυμη να γίνουν φίλες. Ξέρει επίσης να χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που είναι πλεονέκτημα στον κόσμο των supes καθώς είναι το κλειδί για την κατάταξη των φοιτητών στο κολέγιο. Η κατάταξη χρησιμοποιεί διάφορα κριτήρια, ένα συνδυασμό ταλέντου, δεξιοτήτων, αναγνωρισιμότητας και κοινωνικών αναφορών. Η κορυφαία θέση στην κατάταξη δίνει το εισιτήριο για μια θέση ανάμεσα στους σούπερ σταρ supes, τους Seven (τη ζωή των οποίων βλέπουμε στο «Boys»).

Ξεκινώντας η σειρά, στη νούμερο 1 θέση της κατάταξης είναι ο Λουκ (Πάτρικ Σβαρτζενέγκερ και γιος του Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ), γνωστός και ως Golden Boy. Η δημοφιλής παρέα του αποτελείται από την κοπέλα του Κέιτ (Μάντι Φίλιπς), τον κολλητό του Αντρέ (Τσάνς Πέρντομο) και το (μη δυαδικό άτομο) Τζόρνταν (Ντέρεκ Λου και Λόντον Θορ).

Ωραία παρέα δεν ακούγονται; Κρίμα που ένας από αυτούς δεν θα καταφέρει να μείνει ζωντανός μέχρι το δεύτερο επεισόδιο. Ο θάνατός του θα θέσει ερωτήματα και θα αποκαλύψει μυστικά κάνοντας τους νεαρούς supes να νιώσουν χαμένοι και μπερδεμένοι στο μεγάλο σύμπαν των «Boys» και της συνωμοσίας της Vought- που παράγει το Compound V- γύρω από την οποία εξελίσσεται η ιστορία τους.

Τελικά πρόκειται για μια ιστορία πολύ εύστοχα προσαρμοσμένη στο μεγαλύτερο σύμπαν από όπου προέρχεται που αξιοποιεί καλά το νεανικό χιούμορ και τις ανησυχίες των νέων, αποδεικνύοντας πως οι δημιουργοί δεν έχουν στερέψει από ευρηματικότητα. Ούτε καν οι υπερβολές ή οι αστοχίες που βλέπουμε σχεδόν νομοτελειακά στις ιστορίες που λειτουργούν ως αλληγορία δεν μπορεί να τους το στερήσει αυτό.

Ιωάννα Βαρδαλαχάκη- [email protected]