«Bodies»: Τελικά άξιζε το κόλλημα με τη σειρά του Netflix;
Φιλόδοξη σειρά που δεν απογειώνεται αλλά ούτε και απογοητεύει.
Τέσσερις ντετέκτιβ ανακαλύπτουν το ίδιο (γυμνό) σώμα, στο ίδιο σημείο, με διαφορά δεκαετιών μεταξύ τους. Αυτή είναι συνοπτικά η ιστορία της σειράς «Bodies» που είναι η τελευταία επιτυχία στην πλατφόρμα του Netflix.
Ξεκινάει στο 2023, πηγαίνει πίσω στο 1941 και μετά ακόμα πιο πίσω, στο 1890. Μένουμε για λίγο σε αυτές τις χρονικές περιόδους κι έπειτα γίνεται άλλο ένα άλμα, στο μέλλον αυτή τη φορά.
Όλες οι χρονικές περίοδοι συνδέονται με μια ανείπωτη τραγωδία το 2023, τη βόμβα, και καταλήγουν σε ένα μέλλον στο οποίο η τεχνολογία και ο αυταρχισμός έχουν δημιουργήσει μια κοινωνία που φαινομενικά στηρίζεται στην ισότητα και την αγάπη, αλλά αν κοιτάξεις λίγο καλύτερα θα δεις ότι έχει αφήσει πολλούς στο περιθώριο.
Τα πρώτα επεισόδια της σειράς σου δίνουν την εντύπωση ότι στην καλύτερη πρόκειται για άλλη μία από τα ίδια, στην χειρότερη για μία σειρά που δεν έχει κανένα απολύτως σκοπό, ούτε την ικανότητα, να καταλήξει κάπου. Χωρίς ίχνος αφοσίωσης στην τήρηση μιας τάξης, «πηδάει» από τη μία περίοδο στην άλλη άναρχα, χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος ή λογική, με αποτέλεσμα να δημιουργεί την αίσθηση ενός χάους στο μοντάζ και την αφήγηση, αποπροσανατολίζοντας τον θεατή.
Παράλληλα, βλέπουμε στην οθόνη μας μία περίεργη μίξη ειδών ανάλογα με τις τέσσερις διαφορετικές ιστορίες. Η ιστορία του 1890 είναι μάλλον ερωτικό δράμα, με έμφαση στο queer στοιχείο, ενώ η ιστορία του 1941 είναι πολεμικό δράμα, με έμφαση στο Ολοκαύτωμα. Η ιστορία του 2023 είναι αστυνομικό θρίλερ, ενώ η ιστορία του 2053 ανήκει στην επιστημονική φαντασία.
Παρά την σύγχυση όμως και όσο προχωράνε τα επεισόδια, η αστυνομική σειρά καταφέρνει να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στα πολλαπλά χρονολόγια, τις ιστορίες και ήρωές τους και διεκδικεί έστω την προσοχή μας και μια πιθανότητα να καταλήξει κάπου.
Το αν καταλήγει είναι υπό συζήτηση, μιας και η ιστορία δεν βγάζει εντελώς νόημα. Καλλιεργεί όμως στον θεατή την επιθυμία- και περιέργεια- να δει και παρακάτω. Κι όταν πια κολλήσει, δεν έχει τόση σημασία η απόλυτη συνέπεια και κατανόηση. Δέχεσαι την εξήγηση που σου δίνει και απλά συνεχίζεις απολαμβάνοντας μια ωραία παραγωγή με ακόμα πιο ωραίο καστ.