Υποψήφια για Όσκαρ και με δύο Χρυσές Σφαίρες για τις ερμηνείες του Μάθιου ΜακΚόναχι και του Τζάρετ Λέτο, η ταινία «Dallas Buyers Club» έχει τραβήξει ήδη την προσοχή πολλών θεατών.

Όταν βγήκα από την αίθουσα σκέφτηκα για άλλη μια φορά ότι το σινεμά είναι μια τέχνη που αντανακλά τη ζωή, τα αδιέξοδα μιας κοινωνίας και μιας εποχής περνώντας διάφορα μηνύματα για τη μοίρα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η οπτική γωνία προσέγγισης του εκάστοτε σκηνοθέτη είναι καθοριστική, βέβαια, για το αποτέλεσμα βάζοντας το θεατή σε σκέψεις ή αφήνοντάς τον αδιάφορο.

Ο καναδός Ζαν-Μαρκ Βαλέ καταφέρνει πάντως, σε ένα πρώτο επίπεδο, να μας «αγγίξει» ευαισθητοποιώντας μας πάνω στο σοβαρό ζήτημα της μάστιγας του A.I.D.S.

Σε αυτή τη νέα του ταινία, καταπιάνεται με την εξιστόρηση των τελευταίων χρόνων της ζωής ενός οροθετικού Τεξανού, του Ρον Γούντρουφ, ενός προσώπου πραγματικού που «έφερε τα πάνω κάτω» στις φαρμακευτικές εταιρίες της Αμερικής τη δεκαετία του ‘80 και «πάλεψε» με όλους και με όλα, ακόμη και με το κράτος, μέσα στη γενικότερη λύσσα του να κρατηθεί στη ζωή.

Θα χαιρετήσουμε με δέος τον αγώνα αυτού του ανθρώπου ενάντια στο μέγιστο εχθρό, τη βαριά ασθένεια αλλά και ενάντια σε όσους παραγκωνίζουν τη δίκαιη ή πρέπουσα μεταχείριση όλων των βαριά χτυπημένων ασθενών, για λόγους απάνθρωπης αδράνειας, ανευθυνότητας ή και ικανοποίησης οικονομικών συμφερόντων.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η ταινία μιλά για την απέραντη δύναμη της ανθρώπινης ύπαρξης να υπερπηδά, όταν θέλει και στο μέτρο του δυνατού, τα ποικίλα εμπόδια που εμφανίζονται στο διάβα της, κατορθώνοντας συχνά να κάνει «δυνατά τα αδύνατα». Μια αισιόδοξη προοπτική που περνά υπόγεια συχνά από τις χολιγουντιανές παραγωγές, ωστόσο, ο σκηνοθέτης δεν εγκλωβίζεται σε αυτή.

Με μια πολύ ρεαλιστική φόρμα κινηματογράφησης, ο Ζαν-Μαρκ Βαλέ παρακολουθεί το υποκείμενό του από πολύ κοντά, σε κάθε του βήμα, όπως ένα έντομο σε μια γυάλα. Με την κάμερά του το ακολουθεί παντού, παραδίδοντας προς θέαση όλη την εξέλιξη της προσωπικότητάς του από τη στιγμή που έμαθε ότι είναι οροθετικός.

Ο Ρον Γούντρουφ ήταν ένας μάτσο τύπος που απεχθανόταν τους ομοφυλόφιλους, ένας αληθινός Τεξανός με μπότες με σπιρούνια και πλατύγυρο καπέλο, πιστός οπαδός της φόρμουλας ζωής: σεξ, ναρκωτικά και ροντέο. Όλα όμως ανατρέπονται όταν διαπιστώνει τη μόλυνσή του από τον ιό H.I.V. και η μοίρα του παίρνει άλλη τροπή.

Στο μεταξύ, η ασθένεια όπως θα αλλάξει το σώμα του, έτσι θα αλλάξει και το πνεύμα του κάνοντάς τον να αναθεωρήσει παλαιότερες παγιωμένες πεποιθήσεις, ενώ δυναμικά θα αντιταχθεί στη διαφθορά και την ανευθυνότητα του σάπιου αμερικανικού συστήματος της εποχής.

Χαρακτηριστικό είναι το τελευταίο πλάνο το οποίο περνά ένα μήνυμα στο θεατή με το συμβολισμό του. Ο Ρον κάνοντας ροντέο πιάνει ένα ταύρο από τα κέρατα παραπέμποντας στο δυναμισμό με τον οποίο αντιμετώπισε τη ζωή, κατά τα τελευταία επτά χρόνια πριν πεθάνει.

Ο Μάθιου ΜακΚόναχι εμφανίζεται αγνώριστος καθώς έχει χάσει 25 κιλά για τις απαιτήσεις του ρόλου, όπως και ο συμπρωταγωνιστής του Τζάρετ Λέτο. Και οι δύο εντυπωσιάζουν με τις ερμηνείες τους. Αξίζει να δείτε την ταινία.

Παίζουν: Μάθιου Μακόναχι, Τζένιφερ Γκάρνερ, Τζάρεντ Λέτο, Στιβ Ζαν, Ντένις Ο' Χερ. Η ταινία προβάλλεται από τη feelgood.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ