Πάθος, έρωτας, εμμονή. Αρρωστημένες καταστάσεις που γέμισαν τις κινηματογραφικές αίθουσες ωμή ηδονή.

Πότε το πάθος γίνεται αρρώστια; Πότε η εμμονή ξεπερνά ακόμα και τα απαγορευμένα όρια; Οι απαντήσεις στις ταινίες που ακολουθούν.

Ο Μάικλ Ντάγκλας ζει μία εξωσυζυγική σχέση με την Γκλέν Κλόουζ στην «Ολέθρια Σχέση», που σύντομα μετάνιωσε όσο μάλλον τίποτα στη ζωή του.

Η συγκλονιστική ερμηνεία της Κλόουζ ως εμμονική με τον Μάικλ Ντάγκλας την οδήγησε στα Όσκαρ (η ταινία προτάθηκε συνολικά για 6 Όσκαρ) και μέχρι σήμερα έχει μείνει ακόμα ως βασανιστική σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού, όποιου σκέφτεται να κάνει την «κουτσουκέλα» του.

Σε ένα μαγευτικό σκηνικό, ένας ταλαντούχος νέος με ιδιαίτερα οξυμένη την αίσθηση της όσφρησης θα παθιαστεί με ένα «Άρωμα». Θα κάνει τα πάντα. Θα φτάσει μέχρι τον φόνο, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει τη μυρωδιά της Λόρα.

Η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Πάτρικ Σάσκιντ, «Το άρωμα» αν και δεν έτυχε αναγνώρισης ή εμπορικής επιτυχίας είναι ο ορισμός της εμμονής.

Ο Σαμ Μέντες επέλεξε τον Κέβιν Σπέισι για να πρωταγωνιστήσει στο «American Beauty». Σοφή επιλογή, αν με ρωτάτε. Η DreamWorks πάλι ήθελε κάποιον άλλον.

Ευτυχώς για μας και για την ιστορία του κινηματογράφου, η προ 15ετίας κινηματογραφική επιτυχία των 5 Όσκαρ, έκανε την ενοχική Αμερική να κοιτάξει κατάματα το «Αμερικάνικο Όνειρο» και να σκεφτεί ότι ίσως ήρθε η ώρα να …σπάσει την τσιχλόφουσκα ενός ιδεατού και ψεύτικου σκηνικού.

Τα ανείπωτα πάθη απελευθερώνονται, τα μυστικά αποκαλύπτονται και μια κοινωνία εμμονών καταρρέει.

Ο Ντόριαν Γκρέι δε θέλει να γεράσει (ποιος το θέλει άλλωστε;). Το πορτρέτο του απασχόλησε αρχικά τον Όσκαρ Ουάιλντ και αναπόφευκτα όλες τις μορφές τέχνης.

Θέατρο και σινεμά δε θα άφηναν ένα τέτοιο θέμα ανεκμετάλλευτο. Οι μεταφορές στο σανίδι και την οθόνη αρκετές, η εμμονή με την αθάνατη νιότη ίδια. Πόσο ειρωνικό για τη σημερινή εποχή;

Η Ρεμπέκα Ντε Μορνέ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στην ταινία «Το χέρι στην κούνια». Το ψυχολογικό θρίλερ του 1992 με την Μορνέ σε κατάσταση αμόκ έχει μία και μόνη διέξοδο: την απόδοση δικαιοσύνης με όποιο κόστος.

Φαν και είδωλα. Οπαδοί και διάσημοι αστέρες. Ο Μαρκ Τσάπμαν στις 8 Δεκεμβρίου του 1980 ζήτησε ένα αυτόγραφο από τον Τζον Λένον. Κάποιες ώρες αργότερα, τον πυροβόλησε πισώπλατα.

Όταν τον συνέλαβε η αστυνομία, στον τόπο του εγκλήματος μαζί με το όπλο είχε πάνω του ένα αντίτυπο του δίσκου «Double Fantasy» (στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Λένον), ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος «The Catcher in the Rye» του Τ. Ν. Σάλιντζερ και κασέτες με τραγούδια των Beatles.

Δέκα χρόνια μετά, η Κάθι Μπέιτς θα κερδίσει το Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου για την εκπληκτική της ερμηνεία στο «Misery». Τότε, που η παθολογική της λατρεία για τον συγγραφέα Πολ Σέλντον (που υποδύθηκε ο Τζέιμς Κάαν) τον οποίο έσωσε, μετατράπηκε γρήγορα σε μία αρρωστημένη κατάσταση χωρίς έλεος.

«Νέα γυναίκα μόνη ψάχνει» πώς να εκδηλώσει τα αρρωστημένα της πάθη. Από ιδανική συγκάτοικος γίνεται εφιάλτης και οι εμμονές κατακλύζουν την οθόνη. Το θρίλερ του 1992 με πρωταγωνίστρια τη Μπρίτζετ Φόντα κόβει την ανάσα και σε κάνει να αναρωτιέσαι: ποιος κοιμάται άραγε στο διπλανό δωμάτιο;

Σεξ και βία θα γεμίσει η οθόνη όταν «βγουν» στις αίθουσες οι «50 αποχρώσεις του Γκρι». Οι γυναίκες αδημονούν να ζήσουν κινηματογραφικά πάθη, οι άντρες περιμένουν μάλλον να κοπιάρουν εμμονές και το σεξ γίνεται η κόλαση και ο παράδεισος μαζί σε μία ηδονική οθόνη.

Και η φαντασία συνεχίζει να οργιάζει …

Σόφη Ζιώγου
[email protected]