Πάμπλο Πικάσο, Σαρλ ντε Γκωλ, Ζαν Κοκτώ, Ζαν-Πωλ Σαρτρ, Ναζίμ Χικμέτ, Τσάρλι Τσάπλιν και αμέτρητοι άλλοι διάσημοι ή μη ζητούν από την ελληνική δικαιοσύνη να μην εκτελέσει την θανατική, καταδικαστική απόφαση για τον Μπελογιάννη.

Η θανατική καταδίκη δεν αλλάζει και τελικά στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, ο Μπελογιάννης (και τρεις ακόμη) θανατώνεται «δια τυφεκισμού» στο στρατόπεδο του Γουδή.

«Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» όπως έχει μείνει γνωστός ο αγωνιστής κατά της αντίστασης και των Γερμανών Νίκος Μπελογιάννης, αποτέλεσε έμπνευση για την ομότιτλη, βραβευμένη ταινία του 1980 σε σκηνοθεσία Νίκου Τζίμα.

Απόσπασμα από την ταινία του Νίκου Τζίμα, "Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο".

 

Η ταινία, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη, χαρακτηρίστηκε ως «ένας ύμνος στα δημοκρατικά ιδεώδη» και η new star με αφορμή τα 62 χρόνια από την εκτέλεσή του, την ξαναέφερε στις αίθουσες χθες και σήμερα. Ωστόσο, η δολοφονία Μπελογιάννη δεν ήταν η μόνη πολιτική εκτέλεση που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη.

Ο υπέροχος Κώστας Γαβράς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολιτικός σκηνοθέτης. Το 1970 βραβεύτηκε με 2 Όσκαρ (για λογαριασμό της Αλγερίας, καλύτερη ξενόγλωσση ταινία και καλύτερο μοντάζ) για την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Βασίλη Βασιλικού, «Ζ», το οποίο αφορούσε στην δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963.

Ο Ιβ Μοντάν στον πρωταγωνιστικό ρόλο και η Ειρήνη Παππά στο πλευρό του έκαναν το πολιτικό θρίλερ του Γαβρά μία κλασική ταινία. Ο τίτλος του «Ζ» παραπέμπει στο σύνθημα «Ζει», που φώναζαν οι χιλιάδες κόσμου που συνόδευσαν τον Λαμπράκη στην τελευταία του κατοικία τον Μάιο του 1963.

Ο Σον Πεν σε μία μοναδική ερμηνεία του Χάρβεϊ Μιλκ.

Ο Χάρβεϊ Μιλκ, ήταν ο πρώτος ομοφυλόφιλος ακτιβιστής και μετέπειτα δημοτικός άρχοντας της Καλιφόρνια, ο οποίος πολέμησε ανοιχτά για τα δικαιώματα των γκέι.

Το πρωινό της 27ης Νοεμβρίου του 1978, ο Μιλκ δολοφονείται από τον Νταν Γουάιτ, έναν βετεράνο του Βιετνάμ και πρώην αστυνομικό και πυροσβέστη. Τον Γουάιτ, φιγούρα πολιτικά και κοινωνικά συντηρητική,  υποδύθηκε ο Τζος Μπρόλιν.

Η ταινία με πρωταγωνιστή τον Σον Πεν στο ρόλο του Χάρβεϊ Μιλκ απέσπασε 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ και κέρδισε σε 2, Α’ ανδρικού ρόλου και πρωτότυπου σεναρίου.

Extra infos: η προσπάθεια της κινηματογραφικής μεταφοράς της ζωής του Μιλκ είχε ξεκινήσει από το 1984, όταν κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ «The Times of Harvey Milk (Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ λ Κινηματογράφου του Σάντανς). Και τη δεκαετία του 90 έγιναν παρόμοιες προσπάθειες αλλά όλες φαλίρισαν. Η επιτυχία ήρθε με το «Milk» του Γκας Βαν Σαντ, το 2008.

Σκηνή από την ταινία "JFK".

Η δολοφονία Κένεντι φυσικά και δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός οθόνης. Ο Πρόεδρος που λατρεύτηκε όσο καμία πολιτική φυσιογνωμία στον κόσμο, ο «JFK» μεταφέρθηκε το 1991 από τον Όλιβερ Στόουν στο πανί.

Μία ιστορία που ακόμα κινείται στα λεπτά όρια της αμφισβήτησης και της συνομωσίας, ειπωμένη από την πλευρά του Κέβιν Κόσνερ, ο οποίος ενσάρκωσε τον εισαγγελέα της Νέας Ορλεάνης που ανακαλύπτει ότι σε αυτή τη δολοφονία υπάρχουν πολλά περισσότερα από όσα γνωρίζει και πιστεύει το κοινό. Βραβευμένη με 2 Όσκαρ, η ταινία θεωρείται από τις καλύτερες στο είδος της.

«Malcolm X» του 1992 και ο Σπαικ Λι σκηνοθετεί τον Ντένζελ Ουάσινγκτον (υποψήφιος για Όσκαρ) καθώς μεταφέρει τον κινηματογράφο τον αμφιλεγόμενο ηγέτη των πολιτικών δικαιωμάτων από το Έθνος του Ισλάμ.

Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον υποδύεται τον "Malcom X".

Η ζωή του, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι την φυλάκισή του, την άνοδο στην εξουσία και την δολοφονία του καταγράφονται κινηματογραφικά από τον γνωστό σκηνοθέτη.

Τον Φεβρουάριο του 1965, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την αποχώρηση του από το Έθνος του Ισλάμ (το θρησκευτικό κίνημα των Αφροαμερικανών που δίδασκε την μαύρη υπεροχή και τις αρχές του ισλαμισμού), ο Μάλκομ Χ δολοφονήθηκε από τρία μέλη της ομάδας.

Το πολιτικό δράμα συνεχίζεται με την ταινία των 8 Όσκαρ «Γκάντι» του 1982, όπου ο Μπεν Κίνγκλεϊ  έγινε η κινηματογραφική μετενσάρκωση του Ινδού ηγέτη, ένας ρόλος που τον καθόρισε.

Σε σκηνοθεσία του Βρετανού Ρίτσαρντ Ατενμπόρο, η ταινία των 191 λεπτών αφηγείται τη ζωή του Ινδού ειρηνιστή από τη στιγμή που τον πέταξαν έξω από ένα τρένο στη Νότια Αφρική επειδή ήταν Ινδός, μέχρι και την πορεία του για να δικαιώσει τον αγώνα των συμπατριωτών του ενάντια στην βρετανική κατοχή.

Ο Ραούλ Τζούλια ως Αρχιεπίσκοπος του Σαν Σαλβαδόρ, Ρομέρο.

Η λιγότερο ωστόσο γνωστή ταινία, που αφορά σε μία πολιτική δολοφονία, είναι η υπόθεση του Όσκαρ Αλνόφριο Ρομέρο ι Γκαλδάμεθ, του δολοφονημένου επισκόπου της Καθολικής Εκκλησίας στο Ελ Σαλβαδόρ.

Ο Ραούλ Τζούλια υποδύθηκε τον τέταρτο Αρχιεπίσκοπο του Σαν Σαλβαδόρ, που τάχθηκε κατά της φτώχειας, της κοινωνικής αδικίας, των δολοφονιών και των βασανιστηρίων στην ταινία του Τζον Ντούιγκαν «Ρομέρο» το 1989.

Αν και τη ταινία δεν έκανε επιτυχία σε κανένα επίπεδο, δεν παύει να εξιστορεί μία πολιτική δολοφονία ενός ανθρώπου που πολέμησε για τα πιστεύω του. Ο Ρομέρο πυροβολήθηκε στις 24 Μαρτίου του  1980, σε ένα μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται στο νοσοκομείο «La Divina Providencia».

Σόφη Ζιώγου
[email protected]