Μία Marilyn για τον Brad Pitt

marilyn-pitt
ΤΕΤΑΡΤΗ, 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014

Καιρό είχαμε να δούμε μία νέα Marilyn να ξεπετάγεται στη μεγάλη οθόνη.

Η τελευταία νομίζω ότι ήταν η Michelle Williams με το «My week with Marilyn» (Επτά μέρες με τη Μέριλιν, ελληνιστί) του Simon Curtis.

Αυτή η κινηματογραφική Marilyn μάλιστα είχε προταθεί και για Οscar, το οποίο δεν πήρε όμως. Η ταινία μάλιστα είχε υποψηφιότητες σε 3 κατηγορίες αλλά έφυγε με τα χέρια άδεια στο τέλος της βραδιάς. Δεν πειράζει αφού η νέα Marilyn…έρχεται μάλλον για να αποκαταστήσει την αδικία.

Με την Jessica Chastain (2 συνεχόμενες υποψηφιότητες για Oscar το 2012 και 2013) στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η νέα βιογραφική ταινία (που ειλικρινά απορώ τι άλλο θα ξεθάψουν από μία κινηματογραφική ντίβα που ήδη έχει πεθάνει εδώ και μισό αιώνα), του Andrew Dominik έρχεται για να μας πει τη δική της εκδοχή: αυτή της «Blonde».

Η ταινία σεναριακά βασίζεται στην εκδοχή της ομώνυμης βιογραφίας που έγραψε η Joyce Carol Oates.

H Jessica Chastain στο "Zero Dark Thirty", που της χάρισε μία υποψηφιότητα το Oscar Α' γυναικείου ρόλου.

Η πρώτη προσέγγιση για τον ρόλο της Marilyn μάλιστα έγινε στην Naomi Watts, η οποία αποχώρησε από το πρότζεκτ, που υπολογίζεται ότι θα προβληθεί στις αρχές του 2015.

Και εκεί που ήμουν έτοιμη να γκρινιάξω για την έλλειψη έμπνευσης στο Χόλιγουντ και την εμμονική ενασχόλησή του με ήδη ειπωμένες βιογραφίες τύπου Jobs, Marilyn και ποιος ξέρει πόσων άλλων, διαβάζω ότι την παραγωγή υπογράφει για μία ακόμα φορά ο Brad Pitt.

Γεγονός που όσο να πεις, αυξάνει τις προσδοκίες, ειδικά μετά το Oscar του φέτος για την παραγωγή του «12 χρόνια σκλάβος».

Και ερωτώ: Μήπως ο Pitt έχει αλλάξει επάγγελμα και δεν το  έχω ακόμα καταλάβει; Μήπως περνά σιγά σιγά πίσω από τις κάμερες; Μήπως τελικά οι επιλογές του είναι ευφυέστατες και η παραγωγή είναι η απάντηση στην ακαδημία κινηματογράφου που τον «αποπαίρνει» υποκριτικά;

Όπως και να έχει πάντως- και όσο και αν ο γυναικείος πληθυσμός ανά τον κόσμο θλίβεται στο ενδεχόμενο να τον χάσει από τις ερμηνείες του on camera- η αλήθεια είναι ότι η θέση του παραγωγού του πάει πολύ.

Και αν και ακόμα κρατώ τις επιφυλάξεις μου για το τι τελικά καινούριο έχει να μας πει άλλη μία ταινία για τον αιώνιο ξανθό πειρασμό της αμερικανικής οθόνης, η περιέργεια ολο και αυξάνεται με τα νέα δεδομένα.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]