Κάννες: κινηματογραφικές (και μη) στιγμές που αξίζουν
Το πιο glamour (στα όρια του σνομπ ίσως) κινηματογραφικό φεστιβάλ ξεκινά αύριο Τετάρτη 14 Μαΐου.
Ο Χρυσός Φοίνικας θα δοθεί το Σάββατο 24 Μαΐου (και όχι την Κυριακή 25 λόγω ευρωεκλογών) αλλά αυτά θα σας τα πω αύριο. So stay tuned…
Για την ώρα ας αρκεστούμε στις μεγάλες στιγμές που έχει ζήσει η Κρουαζέτ μέχρι σήμερα.
Ημέρα έναρξης η 1η Σεπτέμβρη του 1939. Με άλλα λόγια, η ημέρα που ο Χίτλερ εισέβαλλε στην Πολωνία. Κακό timing αν σκεφτείς ότι το Φεστιβάλ έγινε ως «απάντηση» στις φασιστικές τάσεις του υφιστάμενου φεστιβάλ της Ευρώπης μέχρι τότε, δηλαδή αυτού της Βενετίας.
Το 1958 απαγόρευσαν στον Francois Truffaut, επικριτή της γαλλικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, να παρακολουθήσει το φεστιβάλ.
Την επόμενη χρονιά όμως, επέστρεψε θριαμβευτικά, κερδίζοντας το Χρυσό Φοίνικα για την καλύτερη σκηνοθεσία με το ντεμπούτο του «Τα 400 χτυπήματα».
Την ίδια χρονιά μάλιστα ήταν που καθιερώθηκε και το βραβείο του Χρυσού Φοίνικα, που φέτος θα είναι…οικολογικός.
Το «σπίτι» των Καννών άνοιξε το 1983 με 24 βήματα κόκκινου χαλιού για να απαθανατίζουν οι φωτογράφοι και το παραμικρό.
Η πρώτη… εισβολή των ταινιών indie έγινε με το «Sex, ψέματα και βιντεοταινίες» του Steven Soderbergh. Έκτοτε όλα θα άλλαζαν: David Lynch, αδερφοί Coen, Quentin Tarantino και Lars von Trier συνεχίζουν τη …νέα παράδοση.
Στα αστεία περιστατικά: όταν ο Quentin Tarantino κέρδισε το ύψιστο βραβείο για το «Pulp Fiction» το 1994, κάποια κυρία από το κοινό τον γιούχαρε και εκείνος ανταπέδωσε με τη χαρακτηριστική κίνηση της ύψωσης του μεσαίου δακτύλου του.
Κάποια χρόνια μετά, το 2002, όταν προβλήθηκε το «Μη αναστρέψιμος» του Gaspar Noe, το κοινό έφευγε από την αίθουσα σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Ανάλογες αντιδράσεις θα προκαλέσει αργότερα και ο Lars von Trier.
Ο οποίος παρεμπιπτόντως στη συνέντευξη τύπου για το «Melancholia» προκαλεί με δηλώσεις του τύπου «θαυμάζω τον Χίτλερ» και ειρωνευόμενος υποστηρίζει ότι είναι ναζί. «Persona non grata» θα αναγράφει στη μπλούζα του αργότερα στο Βερολίνο. Official selection, το επισημο logo των Καννών και ο ...έκπτωτος Trier συνεχίζει ακάθεκτος.
Η ιστορία του είχε ξεκινήσει βέβαια ήδη από το 1991 όταν έχασε το Χρυσό Φοίνικα για το «Europa» και αρκέστηκε να μοιραστεί το βραβείο της Επιτροπής με τον Maroun Bagdadi και το «Hors la vie». Τότε ήταν που αποκάλεσε τον πρόεδρο της Επιτροπής και διάσημο σκηνοθέτη Roman Polanski :«Ο νάνος».
Το 2011 η ταινία των Jafar Panahi και Mojtaba Mirtahmasb «This Is Not A Film» κάνει παγκόσμια πρεμιέρα, παρά το γεγονός ότι οι Ιρανοί τους θέτουν σε κατ’ οίκον περιορισμό και απαγορεύουν τη δημιουργία της ταινίας.
Ο M.Moore πανευτυχής στις Κάννες.
Ωστόσο, οι ίδιοι είχαν καταφέρει προηγουμένως να «φορτώσουν» την ταινία σε ένα φλασάκι και να την «βγάλουν» από το Ιράν μέσα σε ένα…κέικ.
Ο Samuel L. Jackson πάλι είχε καλύτερη εμπειρία, καθώς η επιτροπή εφηύρε ένα βραβείο αποκλειστικά για την ερμηνεία του στο «Jungle Fever». Το βραβείο τύπου «καλύτερου β’ ανδρικού» δεν ξαναδόθηκε ποτέ.
Αλλά ακόμα και αν είσαι ο Tennessee Williams, μπορεί η γνώμη σου να μην περνάει τελικά στις Κάννες. Το 1976 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής και μίλησε με τα χειρότερα λόγια για τον «Ταξιτζή» του Martin Scorsese. Παρόλα αυτά η ταινία πήρε το Χρυσό Φοίνικα.
Το 2008 σε πιο ελαφρύ ύφος, ο Jack Black προκαλεί πανδαιμόνιο αποκαλύπτοντας ότι η συμπρωταγωνίστριά του στο «Kung Fu Panda» Angelina Jolie κυοφορεί δίδυμα.
Οι απειλές δεν έλειπαν από το φεστιβάλ όμως και έτσι ο Spike Lee το 1989 όταν έχασε το βραβείο επιτέθηκε στον Πρόεδρο τότε Wim Wenders λέγοντας ότι «Κάπου βαθιά μέσα στη ντουλάπα μου έχω ένα ρόπαλο που γράφει πάνω Wenders».
Στα παραλειπόμενα των Καννών, ένας σκύλος πρωταγωνιστεί και λαμβάνει για το «The artist» το βραβείο για την καλύτερη …σκυλίσια εμφάνιση, το «Fahrenheit 9/11» του Michael Moore γίνεται το πρώτο ντοκιμαντέρ που κερδίζει το Χρυσό Φοίνικα, η Grace Kelly πάει στο φεστιβάλ με την αντιπροσωπεία των ΗΠΑ, γνωρίζει τον πρίγκιπα Ρενιέ και γίνεται πριγκίπισσα του Μονακό, η Madonna το 1991 μας δείχνει το διάσημο τριγωνικό σουτιέν της και 6 χρόνια αργότερα, στα 50 χρόνια του φεστιβάλ, οι Κάννες τιμούν τον Ingmar Bergman, ο οποίος δεν εμφανίζεται καν για να παραλάβει το βραβείο του.
Αλλά και η Ελλάδα έχει τι δική της ιστορία στις Κάννες.Επίσημη έναρξη κάνει το 1954 με την ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης.
Μεταξύ άλλων, ο Θ.Αγγελόπουλος, που κερδίζει ουκ ολίγες φορές: Μία αιωνιότητα και μία μέρα, Το βλέμμα του Οδυσσέα, Το μετέωρο βήμα του πελαργού, Ταξίδι στα Κύθηρα, Οι κυνηγοί, Ο θίασος, όλες ταινίες του, που απέσπασαν βραβεία στις Κάννες μεταξύ των οποίων και τον Χρυσό Φοίνικα το 1998.
Ο «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου ακολούθησε το 2009 κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο «Ένα κάποιο βλέμμα».
Για να δούμε τι θα γίνει και φέτος…
Σόφη Ζιώγου
[email protected]