Και ειδικά η αυτοθυσία. Πόσες φορές δεν έχετε συγκινηθεί με τον ήρωα ταινίας που θυσιάζεται για τους συντρόφους του, την αγαπημένη του ή το γενικότερο καλό;

Όταν το 1995 ο William Wallace πέθανε με βασανιστικό τρόπο στο Braveheart, ο Mel Gibson απέσπασε 5 Oscar (στο σύνολο η ταινία και ο ίδιος πήρε το χρυσό αγαλματίδιο του καλύτερου σκηνοθέτη). Όλοι έκλαψαν, όλοι συγκινήθηκαν και όλοι πίστεψαν ξανά στους ήρωες. Freedooooom λοιπόν.

Το αυτό έκανε και ο Alex Murphy στο Robocop δύο χρόνια αργότερα. Η εκτέλεσή του ήταν βίαιη και άδικη φυσικά αλλά η ταινία κέρδισε 1 oscar και 2 υποψηφιότητες, για την αυτοθυσία του.

Μπορεί ο Tony Montana στο Scarface (1983) να είναι παράδοξο να περιλαμβάνεται στη συγκεκριμένη λίστα αλλά οι αδυναμίες δεν κρύβονται.

Εξάλλου, η τελική σκηνή είναι από τις χαρακτηριστικότερες του σινεμά με τον Al Pacino να μοιάζει να μην ξεμένει ποτέ από σφαίρες προκειμένου να …ξεκάνει τα αποβράσματα της κοινωνίας. Εντάξει, αθώα περιστερά δεν τον λες αλλά μία δική του οπτική στον όρο «αυτοθυσία» μας την πρόσφερε και με το παραπάνω.

Από τις πιο συγκινητικές αυτοθυσίες όμως ήταν αυτή του Bruce Willis. Χωρίς δεύτερη σκέψη θυσιάστηκε για την κόρη του, για τους συντρόφους του και για τον κόσμο ολόκληρο στο Armageddon (1998). Ένα ευχαριστώ ως κάτοικοι του μάταιου τούτου πλανήτη,  του το οφείλουμε.

Απλός, λιτός και απέριττος, ο Clint Eastwood απόλυτα συνειδητοποιημένος αρνείται να δεχτεί την αδικία. Προκαλεί την τύχη του. Πεθαίνει αλλά τουλάχιστον έσωσε τα ιδανικά του και όχι μόνο στο Gran Torino το 2008. Ο άνθρωπος είναι η επιτομή του σινεμά και ό,τι και να κάνει η ιστορία τον δικαιώνει, εξάλλου.

Από την άλλη, ο Sean Bean ως Boromir είναι ο άνθρωπος που κάθε σκηνοθέτης επιλέγει όταν πρόκειται να πεθάνει ένας κεντρικός ήρωας. Αυτό δεν είναι κρυφό εξάλλου.  Μάλιστα, ο Peter Jackson και τα Hobbit μάλλον οφείλουν την τριλογία (μαζί με τις οικονομικές απολαβές και τη μετέπειτα φήμη τους) στη δική του αυτοθυσία στο πρώτο μέρος του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (2001).

Με διαφορά όμως η χειρότερη και πιο άδικη αυτοθυσία στο όνομα της αγάπης ήταν αυτή του Leonardo di Caprio με την τότε εκλεκτή της καρδιάς του, Kate Winslet. Ο άνθρωπος ευγενέστατα γραπώθηκε από την πόρτα (ή καλύτερα ό,τι επέμεινε από αυτή) μετά το ναυάγιο στον «Τιτανικό» (1997) για να κάτσει η αφεντιά της.

Αυτή πάλι, ούτε που σκέφτηκε να μαζευτεί λίγο για να βολευτεί όπως όπως και ο (υποτίθεται) άντρας της ζωής της. Αποτέλεσμα; Αυτός πέθανε, αυτή κέρδισε μία υποψηφιότητα για Oscar. Συμπέρασμα: σκέψου καλά, πριν δράσεις.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]