Φιλόδοξο, επικό και θεαματικό, καταφθάνει στις αίθουσες το νέο μπλοκμπάστερ του Μπράιαν Σίνγκερ «X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος».

Οι σούπερ-ήρωες του κόμικ της Marvel επιστρέφουν δυναμικά όχι μόνο στη μεγάλη οθόνη αλλά και σε ένα παρελθόν, η πιθανή αλλαγή του οποίου θα καθορίσει το μέλλον.

Η ταινία είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο κόμικ των Chris Claremont και John Byrne που κυκλοφόρησε το 1981 και αποτελεί τη συνέχεια του φιλμ «X-Men: Η Πρώτη Γενιά».

Στο μέλλον (δηλ. το 2013, όταν έγιναν και τα γυρίσματα), το είδος των ανθρώπων και των μεταλλαγμένων έχει αποδεκατιστεί από αμείλικτα ρομπότ-φρουρούς. Οι τελευταίοι επιζώντες δεν έχουν τίποτε πια να ελπίζουν.

Οι γερασμένοι Τσαρλς Εξέβιερ και Μαγκνέτο κάνουν μια επιλογή για να αλλάξουν την τραγική ροή των γεγονότων. Η έννοια της επιλογής, που σαν ένας κυματισμός καθορίζει και διαμορφώνει το ρου της μοίρας και του μέλλοντος, υπογραμμίζεται ιδιαίτερα μέσα στην αφήγηση.

Στέλνουν, λοιπόν, τον Γούλβεριν (τον ερμηνεύει ο Χιου Τζάκμαν για έβδομη φορά) στο παρελθόν για να τους συναντήσει (!), να συγκεντρώσει τις ιδιαίτερες δυνάμεις του καθένα, έτσι ώστε να προλάβουν να σταματήσουν τον πόλεμο πριν καν αυτός αρχίσει.

Οι παλιοί ήρωες, Πάτρικ Στιούαρτ και Ίαν ΜακΚέλεν παραχωρούν τη θέση τους στις νέες βεντέτες Τζέιμς ΜακΆβοϊ και Μάικλ Φασμπέντερ αντίστοιχα, οι οποίοι υποδύονται το «νέο» τους εαυτό και δίνουν μια νέα performance, αναλαμβάνοντας τώρα αυτοί τα ηνία της δράσης.

Ο Μπράιαν Σίνγκερ («X-Men» και «X2: X-Men United») αποδεικνύει για άλλη μια φορά τις βιρτουόζικες ικανότητές του στη σκηνοθεσία ιστοριών με υπέρ-ήρωες. Το story κάνοντας ένα άλμα στο χρόνο, εμπλέκει μέλλον και παρελθόν καθιστώντας έτσι την αφήγηση πρωτότυπη και πιο ενδιαφέρουσα.

Το παιχνίδι με το χρόνο δείχνει να έχει δελεάσει ιδιαίτερα τον Σίνγκερ, καθώς ενορχηστρώνει θεαματικά σκηνές στις οποίες υποτίθεται ότι η δράση εκτελείται με ταχύτητα ήχου, αλλά ο σκηνοθέτης επιλέγει να μας τις αποδώσει σε ralentis ρυθμούς, επιδεικνύοντας ξεκάθαρα μία-μία τις ταχύτατες κινήσεις του Υδράργυρου (Έβαν Πέτερς).

Οι μεταβάσεις από το accéléré στο ralenti προκαλούν  κάποιες δόσεις χιούμορ. Τα οπτικά εφέ, άφθονα (όπως είναι αναμενόμενο) και παραπλανητικά, έρχονται να προστεθούν στις ενδιαφέρουσες ερμηνείες.

Ο Τζέιμς Μακαβόι παρουσιάζεται ευάλωτος περισσότερο από ποτέ και εκδηλώνει μια ευθραυστότητα που έρχεται σε αντίθεση με το δυναμισμό του προσώπου του Φασμπέντερ (ο ηθοποιός αποδίδει εξαιρετικά την αμφισημία του Μαγκνέτο). Ο Χιου Τζάκμαν ερμηνεύει ένα Γούλβεριν παρατηρητικό και οργανωτικό και συνυπάρχει δίπλα στους άλλους χωρίς να μονοπωλεί το ενδιαφέρον.

Η Τζένιφερ Λόρενς υποδύεται ένα ρόλο σύνθετο και περίπλοκο, επιχειρώντας μεταβάσεις από την ευγενική και θελκτική Ρέιβεν στη σκοτεινή και κακή Μιστίκ. Χαρακτηριστική είναι και η εμφάνιση του πρωταγωνιστή της σειράς Game of Thrones Πίτερ Ντινκλέιτζ στο ρόλο του κακού.

Αν είστε οπαδοί των «X-Men», δεν πρέπει να χάσετε αυτήν την ταινία.  

Σκηνοθεσία: Μπράιαν Σίνγκερ. Παίζουν:  Πάτρικ Στιούαρτ, Ίαν ΜακΚέλεν Μάικλ Φασμπέντερ Τζέιμς Μακαβόι, Χιου Τζάκμαν, Τζένιφερ Λόρενς, Έβαν Πέτερς, Νίκολας Χουλτ, Πίτερ Ντινκλέιτζ. Εταιρία Διανομής: ODEON.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ