Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους υπηρέτες της υποκριτικής τέχνης παγκοσμίως αλλά και ο δικός μας Ζορμπάς.

Σαν σήμερα, 3 Ιουνίου του 2001 ο Anthony Quinn «έφυγε» σε ηλικία 86 ετών, έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Πέθανε σε νοσοκομείο της Βοστώνης (όπου έμενε τα τελευταία χρόνια) από πνευμονία και ρήξη του αναπνευστικού.

Στα χρόνια της παρουσίας του όμως, κατάφερε να αφήσει μία μοναδική παρακαταθήκη. Γι’ αυτό και οφείλουμε να θυμηθούμε, αν μη τι άλλο, κάποια λίγα στοιχεία για το τεράστιο αυτό κεφάλαιο της 7ης Τέχνης.

Με ιρλανδο-μεξικάνικες καταβολές, ο Antonio Rudolfo Oaxaca Quinn γεννήθηκε στις 21 Απριλίου του 1915 στην Chihuahua του Μεξικό, αν και σε πολύ μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ.

Είχε παντρευτεί 3 φορές και είχε αποκτήσει 10 παιδιά.

Η πρώτη σύζυγός του, ήταν η κόρη του θρυλικού Cecil B. DeMille (3 Οκτωβρίου 1937- 21 Ιανουαρίου 1965 και 5 παιδιά) και οι φήμες έλεγαν ότι γαμπρός και πεθερός δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά, αν και διατηρούσαν τυπικές και πολιτισμένες σχέσεις.

Κατέχει το ρεκόρ του ηθοποιού που έχει εμφανιστεί στις περισσότερες βραβευμένες με Oscar ταινίες. Είχε στη ζωή του συνολικά 46 βραβευμένους με Oscar συμπρωταγωνιστές: 28 άντρες και 18 γυναίκες.

Ο ίδιος είχε προταθεί 4 φορές και είχε κερδίσει τις 2 από αυτές. Μάλιστα στο «Lust for Life»  (Η ζωή ενός ανθρώπου), που πραγματεύεται την ιστορία του Vincent Van Gogh (με τον Kirk Douglas στον πρωταγωνιστικό ρόλο) εμφανίστηκε μόλις 22 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα.

Απέκτησε την αμερικανική ιθαγένεια το 1947, λίγο πριν συμπεριληφθεί στη «γκρίζα λίστα» με τους καλλιτέχνες που είχαν φιλοκομμουνιστικά αισθήματα.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του υποδύθηκε ρόλους από διάφορες εθνικότητες μεταξύ των οποίων: Αμερικανός, Άραβας, Βάσκος, Κινέζος, Άγγλος, Γάλλος, Έλληνας, Χαβανέζος, Εβραίος, Ούνος, Ιρλανδός, Ιταλός, Μεξικάνος, Μογγόλος, Ιθαγενής Αμερικανός, Φιλιππινέζος, Πορτογάλος, Ισπανός και Ουκρανός.

Κάθε φορά που ο ηθοποιός John Barrymore χρειαζόταν μετάγγιση αίματος, ο Quinn  ήταν εκεί για να προσφέρει το δικό του.

Η αγάπη του για την Ελλάδα ήταν γνωστή. Και η συμμετοχή του σε ελληνικές παραγωγές επίσης. Εκείνη η «δική» μας ηθοποιός, με την οποία μοιράστηκε τις περισσότερες κινηματογραφικές εμπειρίες ήταν η υπέροχη Ειρήνη Παππά.

Επτά στο σύνολο: «Αττίλας» (1954), «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» (1961), «Αλέξης Ζορμπάς» (1964), «Ο χαρτοπαίχτης» (1969), «Η δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα» (El asesinato de Julio Cesar, 1972), «The Message» (1977) και «Το λιοντάρι της ερήμου» (1981).

Η τελευταία του εμφάνιση στην κινηματογραφική οθόνη ήταν στην ταινία «Φύλακας Άγγελος» που κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το θάνατό του.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]