Την τελευταία δεκαετία ο Woody Allen αφήνει συχνά την αγαπημένη του Νέα Υόρκη για χάρη της Ευρώπης και κάθε δεύτερο καλοκαίρι βρίσκεται στη Γηραιά Ήπειρο γυρίζοντας κάποια ταινία. Αυτή η περίοδος της καριέρας του έχει κάποιες πολύ καλές και κάποιες πολύ κακές στιγμές, οπότε με αφορμή την κυκλοφορία του «Μαγεία στο Σεληνόφως» ας την πιάσουμε από την αρχή.

Match Point (2005)
Η ευρωπαϊκή περιπέτεια του Woody Allen ξεκίνησε από το Λονδίνο και αναζωογόνησε τη φθίνουσα μέχρι τότε πορεία του. Για τους περισσότερους παραμένει η κορυφαία ταινία που έχει γυρίσει στην Ευρώπη, και όχι άδικα. Πρόκειται για ένα πανέξυπνο ερωτικό θρίλερ με χιτσκοκικές προεκτάσεις που ξεδιπλώνεται σταδιακά στο κοινό και το τυλίγει σε μια σέξι αλλά αποπνικτική ατμόσφαιρα. Ταυτόχρονα αποτελεί ένα επίκαιρο σχόλιο για τις κοινωνικές τάξεις που δεν περιμέναμε από τον Allen εκείνης της εποχής, και μέσα σε όλα αυτά ανέδειξε και την Scarlett Johansson ως μοιραίο θηλυκό. Το «Match Point» είναι από τις καλύτερες ταινίες της καριέρας του Allen συνολικά.

Scoop (2006)
Ίσως ο Allen έπρεπε να πάρει λίγο περισσότερο χρόνο πριν ετοιμάσει την επόμενη ταινία του. Το «Scoop» ήρθε αμέσως ένα χρόνο μετά το «Match Point», αλλά μοιάζει τόσο ξεπερασμένο και γεμάτο στα κλισέ που σχεδόν ακυρώνει την παρουσία του σαν να αποτέλεσε ένα διάλειμμα σε μια σειρά από ξεπερασμένα παλιομοδίτικα ρομάντζα. Μέχρι και η Johansson αφήνει τη σαγηνευτική παρουσία του «Match Point» για να δοκιμάσει μια θηλυκή ενσάρκωση του ίδιου του Allen. Παρόλα αυτά καταφέρνει να ξεχωρίσει και εδώ και να διασώσει αυτή την ευχάριστη αλλά καθόλου αξιομνημόνευτη κομεντί.

Το Όνειρο της Κασσάνδρας (2007)
Στην Τρίτη ταινία του στο Λονδίνο ο Allen άφησε για λίγο την καλή κοινωνία για τις πιο φτωχές γειτονιές της πόλης και για μια ιστορία δύο αδερφών με οικονομικά προβλήματα που οι συγκυρίες τα φέρνουν έτσι και τίθενται αντιμέτωποι. Πρόκειται για ένα θρίλερ που καθώς προχωρά υπόσχεται ένταση και συγκινήσεις, δεν καταφέρνει όμως να τις εκπληρώσει αφού τα νοήματα που θέλει να περάσει ο Allen είναι τόσο προφανή και κυριολεκτικά που αφαιρούν τον όποιο αυθορμητισμό. Οι πρωταγωνιστικές ερμηνείες των Colin Farrell, Ewan McGregor και Tom Wilkinson είναι πάντως όλες δυνατές.

Vicky Cristina Barcelona (2008)
Μετά από τρία χρόνια και τρεις ταινίες ο Woody Allen άφησε το Λονδίνο για την Βαρκελώνη και αυτή η αλλαγή ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόταν. Το «Vicky Cristina Barcelona» μπαίνει εύκολα στο τοπ-3 της ευρωπαϊκής του περιοδείας φέρνοντας νέο αέρα στην καριέρα του. Είναι από τις πιο όμορφα κινηματογραφημένες ταινίες όλης της καριέρας του με φανταστική φωτογραφία που αναδεικνύει την καταλανική πρωτεύουσα και το ερωτικό τρίγωνο Javier Bardem, Scarlett Johansson και Penelope Cruz είναι ερωτικό με όλη τη σημασία της λέξης προσφέροντας μια φανταστική τριπλέτα ερμηνειών που χάρισε στην τελευταία μια υποψηφιότητα Όσκαρ. Ούτε καν το «Match Point» δεν εξέπεμπε τέτοιον άκρατο ερωτισμό.

Θα Συναντήσεις έναν Ψηλό Μελαχρινό Άνδρα (2010)
Η επιστροφή του Allen στο Λονδίνο δεν αποδείχθηκε και τόσο καλή επιλογή. Και δεν είναι ότι το «Θα Συναντήσεις έναν Ψηλό Μελαχρινό Άνδρα» είναι κακή ταινία, απλά έχει πολύ χαμηλό ταβάνι και το σενάριο μοιάζει να βγήκε από τις ταινίες που έκανε στα τέλη των 90s. Το καστ ως συνήθως είναι εξαιρετικό, αλλά όλα σε αυτή την κομεντί μοιάζουν τόσο συνηθισμένα που δε δικαιολογεί πουθενά την ύπαρξή της ενώ το ημερολόγιο έγραφε 2010. Θα θυμόμαστε πάντως τα μαλλιά του Josh Brolin.

Μεσάνυχτα στο Παρίσι (2011)
Το Παρίσι είναι μια πόλη που ανά τους αιώνες αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης και ονειροπόλησης και η επίσκεψή του Woody Allen δημιούργησε μια από τις πιο ξεχωριστές ταινίες της καριέρας του. Ο έρωτας, η νοσταλγία και η «Πόλη του Φωτός» μπλέκονται για να στείλουν ένα γράμμα στο ίδιο το σινεμά, και μπορεί να είναι τόσο προφανές ότι ο Owen Wilson είναι ο ίδιος ο Allen που αντιμετωπίζει τη δικιά του νοσταλγία, αποτελεί όμως τέτοιο «ταξίδι» που δεν αξίζει να μείνεις στα ψεγάδια.

Στη Ρώμη με Αγάπη (2012)
Ας πούμε ότι δε θέλουμε να θυμόμαστε την ύπαρξη του «Στη Ρώμη με Αγάπη», και σε αυτό βοηθάει και η ίδια η ταινία. Περιμέναμε αρκετά από την επίσκεψη του Allen στην αιώνια πόλη και τελικά αυτό που βρήκαμε είναι ένα κολάζ από καρτ ποστάλ που λειτουργούν περισσότερο σαν τουριστικός οδηγός παρά ως ταινία. Το πολύ καλό καστ χαραμίζεται με μοναδική εξαίρεση τη φλογερή Penelope Cruz που αφήνει το στίγμα της έστω και σε έναν ρηχό και ανούσιο ρόλο.

Γιάννης Μόσχος