O Al Pacino είναι σκληρός. Είναι αδυσώπητος. Όχι. Ο Al Pacino είναι πολύ αστείος τελικά.

Η τελευταία του ταινία «The Humbling» είναι σχεδόν αυτοβιογραφική. Η κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Philip Roth αφηγείται τη ζωή ενός πρωτοκλασάτου ηθοποιού (ως εδώ φτάνει το αυτοβιογραφικό του θέματος) που όμως, περνά από τη διάνοια και το ταλέντο στην τρέλα.

Ο Al Pacino υποδύεται τον ανισόρροπο ηθοποιό, που «ξεμωραίνεται», έχει αυτοκτονικές τάσεις, κάνει σχέση με μία πολύ νεότερή του λεσβία και καλείται να αντιμετωπίσει όλη αυτή την αλλοπρόσαλλη κατάσταση.

Ο ίδιος μιλώντας πρόσφατα σε συνέντευξή του στο Φεστιβάλ της Βενετίας για το δράμα «The Humbling», είπε ότι αν έγραφε αυτός το έργο θα το έκανε πολύ πιο κωμικό από ότι ο συγγραφέας.

Αυτοσαρκάζεται με επιτυχία, κοροϊδεύει και ειρωνεύεται μία κατάσταση που είναι τόσο φαιδρή όσο και τραγική. Υποδύεται κάποιον μεγαλύτερο σε ηλικία ηθοποιό (αν και ο ίδιος ο Pacino τονίζει ότι αισθάνεται 40 ετών), που χάνει τον έλεγχο και εκτός από τον εαυτό του πρέπει να δίνει εξηγήσεις και στους γύρω του.

Το δράμα του πάει. Αλλά η κωμική χροιά που δίνει στο ρόλο, του πάει ακόμη περισσότερο. Ίσως μάλιστα να άργησε πολύ να πρωταγωνιστήσει σε μία τέτοια ταινία. Που βέβαια δεν είναι καθαρά κωμική αλλά έχει τη βάση της στο στοιχείο αυτό. Είναι τόσο ανθρώπινα αστείος, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, που στο τρέιλερ, όπως αυτό κυκλοφόρησε από το youtube, είναι συγκινητικά ξεκαρδιστικός. Ειδικά τη στιγμή που «τα χάνει» επί σκηνής. Περίεργο, αλλά η ταινία θα μπορούσε να φέρει την υπογραφή του Woody Allen.

Όπως και έχει όμως, ένα είναι σίγουρο: ότι ο Al Pacino είναι συγκλονιστικός ηθοποιός και κανείς δε μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Μήπως όμως τώρα βάζει υποψηφιότητα για ένα δεύτερο χρυσό αγαλματίδιο (που ναι, του το χρωστά η Ακαδημία χρόνια τώρα) σε έναν ρόλο, που χρειάζεται πολύ θάρρος και αυτοσαρκασμό από το ίδιο το Χόλιγουντ για να τον βραβεύσει; Το μέλλον θα δείξει.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]