Για να είναι μία σειρά επιτυχημένη, θέλει καλό σενάριο. Check. Καλό σκηνοθέτη. Check. Καλή φωτογραφία. Check. Και λίγη ειλικρίνεια κορίτσια…θέλει και ο πρωταγωνιστής να είναι γραμμωμένος.

Έπειτα λοιπόν από απαίτηση του κοινού- και για καθαρά προσωπικούς λόγους ευχαρίστησης- σας παρουσιάζω αυτό που όλες θέλετε να δείτε σε ένα κείμενο: τους πιο ωραίους των τηλεοπτικών σειρών (ναι, το κείμενο είναι απόλυτα υποκειμενικό αλλά έχω την κατάρα του καλού γούστου, πιστέψτε με).

Kit Harington: από το Βορρά με αγάπη
Γεννημένος μόλις το 1986 στο Worcestershire της Αγγλίας, ο νεαρός Jon Snow είναι ένας (βασικός) λόγος να παρακολουθήσεις Game of Thrones. Ναι, καλέ και η σειρά καλή είναι αλλά…

Patrick Dempsey: κλασική αξία
Όταν έναν ηθοποιό τον παρουσιάζουν ως McDreamy στο Grey’s Anatomy δε σου αφήνει περιθώρια επιλογής. Η εμμονή δε με τα «ωραία του μαλλιά», το παραμύθι του αιώνιου έρωτα με τη Meredith, μαζί με την εξυπνάδα του –κορυφαίος χειρούργος δα- σε βάζει στη λογική «ας μπω στο χειρουργείο του και ας είμαι και ο ασθενής».

Jake Johnson: για να χαμογελάς
Δεν ξέρω πόσες θα τον βρείτε ωραίο, αλλά ο Jake Johnson στο «New Girl» είναι γοητευτικότατος, αστείος, άνετος, έτοιμος να σε κάνει να χαμογελάσεις με το οτιδήποτε. Φυσικά και το προστάζει ο ρόλος αλλά το αποτέλεσμα είναι υπέροχο.

Simon Baker: ο σικάτος
Αν είσαι από εκείνες που της αρέσουν οι έξυπνοι (δαιμονισμένα έξυπνοι για να είμαστε ειλικρινείς) με μία δόση θράσους, εμποτισμένο με πολύ κλασάτη διάθεση (ο τύπος είναι λες και θα τον βρεις να κάθετε στο Da Capo επί Κωστόπουλου εποχή), δε μπορείς να αντισταθείς στη γοητεία του.

Jesse Williams: νέα ιατρική προσέγγιση
Τι έχει να πει ο ΕΟΠΥΥ για την περίπτωση του Jesse Williams (Grey’s Anatomy); Και γιατί στα ελληνικά νοσοκομεία δεν κάνουν casting επιτέλους; Άλλη χάρη να σε κουράρει τέτοιος γιατρός. Δεν ακολουθείς πια τις οδηγίες του, απλά παραδίνεσαι σε αυτές.

Ashton Kutcher: Και αστείος και επιχειρηματικό δαιμόνιο
Το δέχομαι ασυζητητί ότι το «Two & A Half Men» απέκτησε πιο γυναικείο κοινό με την άφιξη του. Είναι ωραίος, εντάξει από ταλέντο υποκριτικό μην περιμένετε θαύματα αλλά τον σκοπό της θεαματικότητας τον εξυπηρετεί και με το παραπάνω. Ωστόσο, για να είμαστε ειλικρινείς η Demi Moore του ανέβασε τις μετοχές.

Beau Mirchoff: το σχολιαρόπαιδο
Ο πρωταγωνιστής του «Awkward» δίνει άλλη αίσθηση στα γυμνασιακά και λυκειακά χρόνια. Πάντως, εγώ σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ αν όταν πήγαινα σχολείο, υπήρχε το αντίστοιχο πρότυπο μαθητή. Ζητώ ταπεινά συγνώμη στους παλιούς μου συμμαθητές (πάλι δε θα με καλέσουν σε εκείνο το reunion), αλλά η απάντησή μου είναι «ούτε κατά διάνοια».

Jon Hamm: για να ξαναρχίσεις το κάπνισμα
Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια. Έτσι και ο Jon Hamm στο Mad Men. Αν και η συμπεριφορά του δεν είναι στα «ατού» ενός άντρα (ρώτα τη φίλη σου δίπλα να δεις τι θα σου απαντήσει), σου βγάζει αυτή την ανόητη γυναικεία σκέψη «θα σε στρώσω, θα σε αλλάξω». Back to reality…girls.

Joe Manganiello: κατευθείαν από τα catwalk
O άνθρωπος είναι μοντέλο, έχει γράμμωση, όμορφο χαμόγελο, πρόσωπο. Τι να το κάνει πια και το ταλέντο για το True Blood; Υπερεκτιμημένο. Εδώ δεν έχει μάθει ακόμα τι σημαίνει ...μπλούζα, τα ταλέντο είναι ψιλά γράμματα πια.

Shemar Moore: το εγκληματικό μυαλό
Ο  Shemar Moore (Criminal Minds) έχει το ύφος- που δεν έχεις ακόμα αποφασίσει αν είναι γοητευτικό ή γλοιώδες- εκείνου που σε κοιτάει βράδυ σε ένα μπαρ (φτιάχνω εικόνες, ακολουθήστε με) και σε καρφώνει με το έντονο βλέμμα του. Το μόνο κακό είναι ότι μπορεί η βραδιά να λήξει με εκατέρωθεν ματιές. Όχι ότι θα παραπονεθείς κιόλας αλλά μην περιμένεις πολλά, έχει να πιάσει δολοφόνους το παιδί το πρωί.

Alex O’Loughlin: Θωμά είσαι σπίτι;
Το Χαβάη 5-0 απέκτησε άλλη χάρη με τον Alex O’Loughlin στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι ο συνδυασμός κίνδυνος-ταχύτητα-γράμμωση-εξυπνάδα που δεν αφήνει καμία ασυγκίνητη. Η παρουσία του δε εξυπηρετεί και έναν κοινωνικό σκοπό: ανακτάς την εμπιστοσύνη σου στα σώματα ασφαλείας.

Travis Fimmel: σε λάθος εποχή γεννήθηκα
Ο πρωταγωνιστής του «Vikings» σου γεννά πρωτόγονα και πρωτόγνωρα συναισθήματα (παραδέξου το). Να 'ναι το τομάρι στον ώμο, να 'ναι η ξανθή η κόμη- με την ξυρισμένη λεπτομέρεια-, να 'ναι η λάσπη; Θα σε γελάσω, φίλη μου και δε το θέλω.

Charlie Hunnam: η κορυφή
Εντάξει, εδώ που φτάσαμε (χωρίς ίχνος ντροπής πια) πρέπει να το βροντοφωνάξουμε: οι μηχανές είναι σέξι, τα τατουάζ είναι σέξι, το ύφος του είναι σέξι, το στήσιμό του είναι σέξι (μα καλά που πήγε εκείνο το πλούσιο λεξιλόγιο που υποτίθεται ότι είχα κάποτε;). Συμπέρασμα: με μαθηματική ακρίβεια ο πρωταγωνιστής του «Sons of Anarchy» είναι χάρμα οφθαλμών.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]