Έπειτα από την πρώτη της εμφάνιση, πέρυσι, στην επιτυχημένη ταινία τρόμου «Το Κάλεσμα», η δαιμονική κούκλα Annabelle πρωταγωνιστεί αυτή τη φορά σε ένα άλλο φιλμ του είδους, η παραγωγή επιδιώκοντας μια εκ νέου κατάκτηση του κοινού.

Ο φωτογράφος της ταινίας «Το Κάλεσμα- The Conjuring» Τζον Λεονέτι παίρνει τώρα τη θέση του σκηνοθέτη και ανα-παράγει ένα θρίλερ που προσπαθεί να αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον μας, όπως συμβαίνει με τα έργα του συναδέλφου του Τζέιμς Γουάν, αλλά δεν το καταφέρνει.

Ο Γουάν μπορεί να βρίσκεται στη θέση του παραγωγού, ωστόσο, δυστυχώς αυτό δεν αποτρέπει τη δημιουργία μιας ταινίας «τρόμου» κοινότοπης, γεμάτης από κλισέ και πρόχειρα τεχνάσματα γέννησης του φόβου και του πανικού, τόσο απλοϊκά δοσμένα και χωρίς φαντασία που την κατατάσσουν μεταξύ των φιλμ Β’ κατηγορίας ή διαλογής, μεταξύ αυτών που έχουμε δει και ξαναδεί αρκετές φορές στην τηλεόραση. Κάτι που είναι εν μέρει αναμενόμενο, αν λάβουμε υπόψιν ότι η «Annabelle» αποτελεί το spin-off του «The Conjuring», δηλ. μια ταινία που «πατά» επάνω σε μια προηγούμενη επιτυχία, προσπαθώντας να ανασυστήσει το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα της πρώτης παρεμβάλλοντας και πρόσωπα αυτής.

Η υπόθεση της «Annabelle», ωστόσο, φέρει και κάποια κοινά στοιχεία με το «Insidious» του Τζέιμς Γουάν, όπου ο Τζον Λεονέτι είχε αναλάβει επίσης τη φωτογραφία. Όπως σε αυτό, έτσι και εδώ έχουμε ένα παιδί που χρειάζεται προστασία, μια ευαίσθητη μητέρα, μια αλλαγή σπιτιού, διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα που συνεχίζουν να υφίστανται και μια γυναίκα που δίνει τη λύση.

Ο σκηνοθέτης αυτού του spin-off, λοιπόν, ενώ διαθέτει όλα τα απαραίτητα υλικά και μια γερή βάση κατασκευής μιας ταινίας τρόμου (η περίεργη σατανική κούκλα Annabelle υπάρχει πραγματικά, μόνο που είναι φτιαγμένη από πανιά), δείχνει να μην ξέρει πώς να διαχειριστεί όλα τα παραπάνω, ανατρέχοντας ως λύση διαφυγής σε τεχνικές κακής απομίμησης προηγούμενων ταινιών, σε εύκολους εντυπωσιασμούς και λύσεις που δεν πείθουν. Δεν αρκεί, για παράδειγμα, η εισβολή μιας κούκλας μεταμορφωμένης σε παράξενη γυναίκα που κραυγάζει και κάνει «μπου», για να σκορπίσει τον τρόμο.

Όπως γράφει η Martine Roberge («L'Art de faire peur»), «..μία αφορμή, ένα τμήμα της αφήγησης προκαλεί φόβο, εξαιτίας κάποιων εξωτερικών παραγόντων που το καθιστούν πραγματικά τρομακτικό». Σε αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες που απαιτούν μια σχολαστική και δύσκολη εργασία, είναι που ο φωτογράφος-σκηνοθέτης αποτυγχάνει και δίνει τελικά ένα υποκατάστατο της προηγούμενης επιτυχίας του «Καλέσματος», το επίπεδο της παραγωγής θυμίζοντάς μας παρόμοια φιλμ, όπως τον «Τελευταίο Εξορκισμό 2».

Απλοϊκότητα, εύκολες μεταπηδήσεις καταστάσεων στην αφήγηση και ηθικολογικά μηνύματα που υμνούν την οικογένεια και την πίστη στην εκκλησία, συμπληρώνουν ένα σύνολο άκομψο από το οποίο ξεχωρίζει μόνο η μουσική του Joseph Bishara: αγχωτική, μεταδίδοντας κάτι σκοτεινό, ανεξήγητο και τρομακτικό. Θα την πρότεινα μόνο στους λάτρεις των ταινιών «ποπ κορν».

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας, όπως κυκλοφόρησε στο youtube.

Σκηνοθεσία: Τζον Λεονέτι. Παίζουν: Άναμπελ Γουόλις, Γουόρντ Χόρτον, Άλφρε Γούνταρντ, Μισέλ Ρομάνο, Γκάμπριελ Μπέιτμαν. Εταιρεία Διανομής: VILLAGE.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ