Ο Μπραντ Πιτ αποθεώθηκε από τη βιομηχανία του Χόλιγουντ, όμως το τελευταίο διάστημα αρχίζει να κάνει πιο τολμηρές (και περισσότερο ποιοτικές) επιλογές. Μαζί με την σύντροφό του Αντζελίνα Τζολί κατόρθωσε να ξαναζωντανέψει το μύθο της «αγίας οικογένειας».

Ο Γουίλιαμ Μπράντλεϊ Πιτ ή Μπραντ Πιτ, όπως τον γνωρίζουμε, γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1963 στην Οκλαχόμα από μια συντηρητική οικογένεια Βαπτιστών. Αρχικά στράφηκε στη δημοσιογραφία σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, αλλά σύντομα ανακάλυψε το πάθος του για τον κινηματογράφο και λίγο πριν πάρει το πτυχίο του τα εγκατέλειψε όλα και πήγε στο Λος Άντζελες για να πάρει μαθήματα υποκριτικής.

Τα πέτρινα χρόνια του Μπραντ Πιτ

Προκειμένου να επιβιώσει εργάστηκε ως μεταφορέας, οδηγός λιμουζίνας, ενώ ο «πρώτος του ρόλος» ήταν όταν διασκέδαζε τους πελάτες ενός εστιατορίου, ντυμένος…κοτόπουλο.

Μετά από πολλές περιπέτειες κατόρθωσε να βρει έναν ρόλο για λίγους μήνες στην σαπουνόπερα «Ντάλας». Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε ένα θρίλερ δεύτερης κατηγορίας, στο «Cutting class» (1989), ενώ συμμετείχε σε ορισμένα επεισόδια και στη δημοφιλή αστυνομική σειρά «21 Jump Street».

Η άνοδος στο Χόλιγουντ

Ο μικρός ρόλος που του άνοιξε την πόρτα για το Χόλιγουντ ήταν στο θρίλερ του Ρίντλεϊ Σκοτ «Θέλμα και Λουίζ», όταν εμφανίστηκε σε μια ερωτική σκηνή με την Τζίνα Ντέιβις. Στην πετυχημένη εμπορικά ταινία «Συνέντευξη με έναν βρικόλακα» του Νιλ Τζόρνταν ενσαρκώνει τον ρομαντικό βρικόλακα Λουί, στο πλευρό του κυνικού Λεστάτ (Τομ Κρουζ) και κερδίσει το γυναικείο κυρίως κοινό. Στο ιστορικό δράμα «Legends of the fall» αποσπά την πρώτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα, εμφανιζόμενος ως «κινηματογραφικός γιος» του Άντονι Χόπκινς.

Το 1995 πρωταγωνιστεί στο εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ του Ντέβιντ Φίντσερ «Seven», στο πλευρό του Μόργκαν Φρίμαν και της Γκουίνεθ Πάλτροου (με την οποία είχε ένα σύντομο αρραβώνα). Η ταινία του έδωσε την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορούσε να ενσαρκώσει και ρόλους με μεγαλύτερες απαιτήσεις.

Στην περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας του Τέρι Γκίλιαμ «Οι δώδεκα πίθηκοι», συμπρωταγωνιστεί με τον Μπρους Γουίλις και βραβεύεται επιτέλους με τη Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου, ενώ λαμβάνει και την πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το όνομά του συνεχίζει να εμφανίζεται σε φιλόδοξες παραγωγές: το δικαστικό δράμα «Sleepers» (1996) με θέμα την ιστορία τεσσάρων κακοποιημένων παιδιών που οργανώνουν την εκδίκησή τους, ανήκει στις καλύτερες στιγμές του. Στο πρωταγωνιστικό καστ εμφανίζονται μαζί του καταξιωμένοι ηθοποιοί όπως ο Ρόμπερτ ντε Νίρο και ο Ντάστιν Χόφμαν.

Για τις ανάγκες της ταινίας «The Devil’s own» του Άλαν Πάκουλα ο Μπραντ Πιτ μεταμορφώνεται σε τρομοκράτη του ΙRA υιοθετώντας την ιρλανδική βαριά προφορά, αλλά δεν ενθουσίασε ιδιαιτέρως τους κριτικούς.

Το επόμενο βήμα του ήταν το μέτριο δράμα «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» του Ζαν –Ζακ Ανό που βασιζόταν στην αυτοβιογραφία ενός αυστριακού ορειβάτη, ο οποίος έγινε φίλος με τον Δαλάι Λάμα. Η Κίνα είχε απαγορεύσει τότε την είσοδο στη χώρα τόσο στον πρωταγωνιστή Μπραντ Πιτ, όσο και στον σκηνοθέτη.

Ο Ντέιβιντ Φίντσερ εξακολουθεί να τον σκηνοθετεί στους πιο ενδιαφέροντες ρόλους του: το 1999 στο «Fight club» παίζει άγριο ξύλο με τον Έντουαρντ Νόρτον, ενσαρκώνοντας την πιο σκοτεινή πλευρά του κεντρικού ήρωα. Ακολουθεί το «Snatch» του Γκάι Ρίτσι που είχε μάλλον αρνητική πορεία στο box office. Στον «Μεξικανό» (2001) του Γκορ Βερμπίνσκι, ο Μπραντ Πιτ δίνει κινηματογραφικό ραντεβού με την Τζούλια Ρόμπερτς. Πιο δυνατή ήταν η ερμηνεία του στα «Παιχνίδια κατασκόπων», μαζί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.

Η συμμετοχή του στη σειρά ταινιών του Στίβεν Σόντεμπεργκ («Η συμμορία των έντεκα», «Η συμμορία των δώδεκα», «Η συμμορία των δεκατριών») δίπλα σε άλλα γνωστά ονόματα της κινηματογραφικής βιομηχανία ήταν σχεδόν αναμενόμενη, όπως και η θετική πορεία των ταινιών στο box office. H μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην καριέρα του ήταν στην «Τροία», ένα τυπικό χολιγουντιανό έπος, όπου ο Μπραντ Πιτ έπαιζε με στομφώδη τρόπο τον Αχιλλέα.

Το ζεύγος «Μπραντζελίνα»

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της μέτριας κατασκοπικής περιπέτειας «Ο κύριος και η κυρία Σμιθ», γνωρίζει τη μετέπειτα σύζυγό του Αντζελίνα Τζολί, αφήνοντας πίσω του τη Τζένιφερ Άνιστον και μονοπωλώντας το ενδιαφέρον του σκανδαλοθηρικού Τύπου. Αργότερα στο ζευγάρι αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός «Μπραντζελίνα», ενώ τα έξι συνολικά παιδιά τους (τρία βιολογικά και τρία υιοθετημένα) μάλλον θα δουν τους γονείς τους να ανεβαίνουν επιτέλους τα σκαλιά της Εκκλησίας λίαν συντόμως, αν πιστέψουμε τις δηλώσεις του Μπραντ Πιτ.

Στροφή στην ποιότητα για τον Μπραντ Πιτ

Ευτυχώς για τον ίδιο, ο Μπραντ Πιτ στράφηκε και πάλι σε ταινίες με ιδιαίτερο καλλιτεχνικό στίγμα, πρωταγωνιστώντας στη «Βαβέλ» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου, μαζί με την Κέιτ Μπλάνσετ.

Η τρίτη συνεργασία του με τον Ντέιβιντ Φίντσερ στην βραβευμένη ταινία φαντασίας «Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» του προσφέρει μια ακόμη υποψηφιότητα για Όσκαρ και το Βραβείο της Ένωσης Ηθοποιών. Ο Μπραντ Πιτ υποδύεται έναν άντρα που ο χρόνος για αυτόν κυλάει αντίστροφα καθώς γεννιέται ηλικιωμένος και πεθαίνει νέος.

Υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Κουέντιν Ταραντίνο χτίζει μια ξεκαρδιστική περσόνα στην ταινία «Άδωξοι μπάσταρδη» (2009) (ο τίτλος είναι επίτηδες ανορθόγραφος) που διαδραματίζεται τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ο Μπραντ Πιτ, στο ρόλο ενός αμερικανού στρατιωτικού, αντιμετωπίζει τους εχθρούς σαν…ινδιάνους Απάτσι, υιοθετώντας βαριά αμερικανική προφορά και υπηρετώντας τέλεια το ειρωνικό όραμα του Ταραντίνο.

Με το «Δέντρο της ζωής» του Τέρενς Μάλικ που βραβεύτηκε στο φεστιβάλ των Καννών (2011) ο Μπραντ Πιτ επέλεξε να συμμετάσχει σε μια αντιεμπορική ταινία , ενσαρκώνοντας έναν αυστηρό πατέρα στο Τέξας της δεκαετίας του ’50 που προσπαθεί να προετοιμάσει τους τρεις γιους του για την σκληρή πραγματικότητα.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «No way out» (1987), «Νο man’s land» (1987), «Less than zero» (1987), «Ηappy together» (1987), «Cutting class» (1987), «Across the tracks» (1991), «Thelma and Louise» (1991), «Johny Suede» (1991), «Contact» (1992), «Cool world» (1992), «Α river runs through it» (1992), «Κalifornia» (1993), «True romance» (1993, «Τhe favor» (1994), «Ιnterview with the vampire» (1994), «Legends of the fall» (1994), «Seven» (1995), «12 monkeys» (1995), «Sleepers» (1996), «The devil’s own» (1997), «Seven years in Tibet» (1997), «Τhe dark side of the sun» (1997), «Μeet Joe Black» (1998), «Fight club» (1999), «Being John Malkovich» (1999), «Snatch» (2000), «Spy game» (2001), «Ocean’s eleven» (2001), «Full frontal» (2002), «Confessions of a dangerous mind» (2002), «Τroy» (2004), «Ocean’s twelve» (2004), «Μr and Mrs Smith» (2005), «Βabel» (2006), «Ocean’s thirteen» (2007), «Τhe assassination of Jesse James» (2007), «Βurn after reading» (2008), «Τhe curious case of Benjamin Button» (2008), «Ιnglorious bastards» (2009), «Τhe tree of life» (2011).