O «εκλεκτός» του «Μάτριξ», Κιάνου Ριβς, μπορεί να έχει διχάσει τους κριτικούς, αλλά έχει κερδίσει το κοινό και τόσο οι επιλογές που έχει κάνει στην 26 χρόνων καριέρα του, όσο και οι αμοιβές του, δείχνουν ότι συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πρώτα ονόματα του Χόλιγουντ.

Το όνομά του σημαίνει «βουνίσιο αεράκι» στα χαβανέζικα, ο ίδιος, όμως γεννήθηκε στη Βηρυτό του Λιβάνου στις 2 Σεπτεμβρίου το 1964. Με μητέρα αγγλίδα και πατέρα γεννημένο στη Χαβάη με ρίζες αγγλικές, ιρλανδικές, πορτογαλικές και κινέζικες, δεν χρειάζεται να απορεί κάποιος τι είναι αυτό το «κάτι» που κάνει τον Κιάνου να έχει ένα πολύ ξεχωριστό παρουσιαστικό.

Ο πατέρας του, όμως, εγκατέλειψε από νωρίς την οικογένεια κι ο Κιάνου μετακόμιζε συχνά στην παιδική του ηλικία με τη μητέρα του, μέχρι να κατασταλάξουν στο Τορόντο του Καναδά, με τον Κιάνου να διατηρεί μέχρι και σήμερα Καναδέζικη υπηκοότητα. Το δυνατό του σημείο και η μεγάλη του αγάπη ήταν το χόκεϊ, μιας και η δυσλεξία τον δυσκόλεψε στο σχολείο, το οποίο και παράτησε πριν το τελειώσει. Ένας σοβαρός τραυματισμός του κατέστρεψε το όνειρο να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς αγώνες στο χόκεϊ και γενικά να συνεχίσει την επαγγελματική ενασχόληση με αυτό.

Ήδη, όμως, από τα εννιά του είχε ξεκινήσει την επαφή του με την υποκριτική, παίρνοντας μέρος στη θεατρική παράσταση «Damn Yankees» και στα 15 του έπαιξε τον Μερκούτιο στο «Ρωμαίος και της Ιουλιέττα» του Σαίξπηρ. Συνέχισε με την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στην κωμική σειρά «Hangin’ in» το 1984, με αρκετές εμφανίσεις σε διαφημιστικά, ταινίες μικρού μήκους και θεατρικές παραστάσεις, για να έρθει το 1986 και να αποκτήσει ρόλο στην πρώτη του κινηματογραφική ταινία «Youngblood», στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Ρομπ Λόοου και ο Πάτρικ Σουέιζι, συνδυάζοντας το χόκεϊ και την υποκριτική.

Όλη η δεκαετία του ’80 τον βρήκε με ρόλους σε πολλές τηλεταινίες, αλλά και κινηματογραφικές ταινίες που αρκετές από αυτές είχαν ως «target group» εφηβικές ηλικίες, με πιο σημαντικές το «River’s edge» (1986), το «Permanent Record» (1988) και την κωμωδία που πήγε ανέλπιστα καλά, «Bill & Ted's Excellent Adventure» (1989), η οποία το 1991 απέκτησε και σίκουελ, το «Bill & Ted's Bogus Journey». Θεματική εξαίρεση αποτελεί το «Dangerous Liaisons» (1988) όπου βρέθηκε πλάι σε σημαντικούς ηθοποιούς, όπως Γκλέν Κλόουζ, Μισέλ Φάιφερ, Τζον Μάλκοβιτς και την ακόμη άγνωστη τότε, Ούμα Θέρμαν, σε μια ταινία εποχής.

Ο Κιάνου Ριβς στα 90s

Στο καστ του «I love you to death» τον βρίσκουμε το 1990, με τον Κέβιν Κλάιν, Ουίλιαμ Χαρτ και Ρίβερ Φοίνιξ, σε μια... σκοτεινή κωμωδία κι απ’ ό,τι φαίνεται οι teen movies για τον Κιάνου Ριβς, αρχίζουν σιγά-σιγά να μειώνονται.

Το «Point break» (1991), τον φέρνει δίπλα στον Πάτρικ Σουέιζι και πάλι, ως συμπρωταγωνιστή σε μια ταινία δράσης, η οποία του χάρισε το MTV Movie Award για το πιο... επιθυμητό αρσενικό και ο 27χρονος –τότε- ηθοποιός αρχίζει να παίρνει τα πάνω του.

Σημαντική επίσης στάση της δεκαετίας είναι και η συμμετοχή του στο low-budget ανεξάρτητο φιλμ «My own private Idaho» (1991), το οποίο βασίζεται στις δημιουργίες του Ουίλιαμ Σέξπηρ «Henry IV, Part 1», «Henry IV, Part 2» και «Henry V», σε σκηνοθεσία του Γκας Βαν Σαντ. Ο Κιάνου συμπρωταγωνιστεί με τον καλό του φίλο πλέον, Ρίβερ Φοίνιξ, τον οποίο όμως θα χάσει το 1993 από υπερβολική δόση ναρκωτικών, σε ηλικία 23 ετών. Η ταινία λαμβάνει καλές κριτικές και τον οδηγεί στο επόμενό του βήμα, το «Dracula» (1992).

Μαζί με την Γουϊνόνα Ράιντερ, τον Άντονι Χόπκινς και τον Γκάρι Όλντμαν, σε σκηνοθεσία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη το ομώνυμο έργο του Μπραμ Στόκερ, που έγραψε το 1897 και το οποίο έχει εμπνεύσει πολλές κινηματογραφικές ταινίες και παραστάσεις από τότε μέχρι σήμερα.

Την επόμενη χρονιά «Ο μικρός Βούδας» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι μεταμορφώνει τον Κιάνου στον πνευματικό διδάσκαλο και ιδρυτή του Βουδισμού, Σιντάρτα Γκαουτάμα, ενώ το 1994 μπαίνει ξανά σε δράση με το «Speed» και την Σάντρα Μπούλοκ, προσπαθώντας να αποτρέψει την έκρηξη μιας βόμβας σε λεωφορείο. Η προσπάθειά του, του χαρίζει άλλο ένα MTV Award μαζί με την Σάντρα Μπούλοκ ως το καλύτερο κινηματογραφικό ζευγάρι. Η ταινία αποτέλεσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, κερδίζοντας 2 Όσκαρ, για καλύτερο ήχο και εφέ. Παρ’ όλ’ αυτά, όμως, ο Κιάνου ακόμη δεν έχει κερδίσει την εύνοια των κριτικών.

Το 1995 πρωταγωνιστεί στο επιστημονικής φαντασίας «Johnny Mnemonic» με ασφαλώς μικρότερη επιτυχία, ενώ ακολουθούν το «A walk in the clouds» (1995), «Chain reaction» (1996) με τον Μόργκαν Φρίμαν, «Feeling Minnesota» (1996) με την Κάμερον Ντίαζ κ.ά, μέχρι τον «Δικηγόρο του Διαβόλου» (1997), όπου συναντά τον Αλ Πατσίνο και την Σαρλίζ Θερόν. Η ταινία έλαβε σε γενικές γραμμές καλές κριτικές κι ο Κιάνου μάλλον ένιωσε ικανοποιημένος από την απόφασή του να αρνηθεί την πρόταση να παίξει στο «Speed 2», προκειμένου να βρίσκεται στο καστ του... Διαβόλου.

Το… «κόκκινο χάπι» του βγήκε σε καλό

Το 1999 ο Κιάνου κάνει τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της καριέρας του, πρωταγωνιστώντας ως Νίο, προγραμματιστής υπολογιστών και «χάκερ» στο «The Matrix», ο οποίος θεωρείται ο «εκλεκτός» για να ηγηθεί της επανάστασης απέναντι στις μηχανές, σε ένα μέλλον που ονομάζεται «Μάτριξ», όπου ο η πραγματικότητα είναι μια προσομοίωση και οι μηχανές χρησιμοποιούν τους ανθρώπους, όχι αντίστροφα. Καταπίνοντας το «κόκκινο χάπι», το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον Νίο να προχωρήσει σε αυτή την αποστολή και να μάθει την αλήθεια για το Μάτριξ, ο Κιάνου μπλέκει σε περιπέτειες, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία στο box office και κερδίζοντας ο ίδιος – μεταξύ άλλων- το Blockbuster Entertainment Award και Mtv Movie Award για τον καλύτερο… καβγά.

Η ταινία έχει πολλές αναφορές στην υποκουλτούρα των χάκερ και του κυβερνοπάνκ, όπως βελτιωμένα οπτικά εφέ, ενθουσιάζοντας τη νεολαία, γι’ αυτό και το 2003 όλοι οι fans απανταχού βρέθηκαν και πάλι στους κινηματογράφους για να παρακολουθήσουν το «Matrix Reloaded», τη δεύτερη ταινία της τριλογίας «The Matrix» σε σενάριο και σκηνοθεσία από τους αδελφούς Γουατσόφσκι, ενώ η τρίτη έφτασε έξι μήνες αργότερα με τίτλο «The Matrix Revolutions» σημειώνοντας και πάλι επιτυχία.

Η σειρά του Matrix φυσικά εμπλουτίζεται και με video games όπως το «Enter the Matrix» και animated ταινιάκια μικρού μήκους «Animatrix», ενώ ο Κιάνου ως Νίο κυκλοφορεί μέχρι και σε κούκλα.

Άλλες κινηματογραφικές του δουλειές

Αν και το «Matrix» αποτελεί κορυφαία στιγμή στην καριέρα του, στη δεκαετία 2000-2010, ο Κιάνου πρωταγωνίστησε σε αρκετές ταινίες. Στο «Watcher» (2000) τον είδαμε μαζί με τον Τζέιμς Σπέϊντερ και την Μαρίζα Τομέι, ενώ την ίδια χρονιά ενσαρκώνοντας έναν βίαιο και επιθετικό σύζυγο στο «The gift» έλαβε καλές κριτικές.

Ακολούθησε ο «Γλυκός Νοέμβρης» (2001) με τη Σαρλίζ Θερόν, το οποίο αποτελούσε ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του 1968, χωρίς, όμως, να κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στους κριτικούς, ούτε να σημειώσει εισπρακτική επιτυχία, ενώ και οι δύο πρωταγωνιστές βρέθηκαν υποψήφιοι για «Χρυσό βατόμουρο».

Το 2003 τον βρίσκουμε στο «Something’s got to give» με πρωταγωνιστές τους Τζακ Νίκολσον και Νταιάν Κίτον και το 2005 στο «Constantine». Οι δύο αυτές ταινίες, σε συνδυασμό με το «Matrix Reloaded» και το «The Matrix Revolutions» σημείωσαν εισπρακτικές επιτυχίες και έφεραν τον Κιάνου ξανά στο προσκήνιο.

Το 2006 έλαβε και πάλι καλές κριτικές για την ερμηνεία του στην ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα του Φίλιπ Κ. Ντικ, «A scanner darkly», αλλά το «The lake house» που ήρθε αμέσως μετά με τη Σάντρα Μπούλοκ, δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα στο box office.

Στα «Street Kings» και «The day the earth stood still» του 2008, ο Κιάνου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ το «The Private Lives of Pippa Lee» (2009) στο οποίο συμμετείχε, παρουσιάστηκε στη Berlinale.

Τώρα τον βρίσκουμε να πρωταγωνιστεί στην κωμωδία «Henry’s Crime», η οποία προβάλλεται στις αίθουσες της χώρας μας από τις 16 Ιουνίου.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Youngblood» (1986), «Flying» (1986), «River’s Edge» (1986), «The night before» (1988), «Permanent record» (1988), «Dangerous liaisons» (1988), «Bill & Ted’s Excellent Adventure» (1989), «Parenthood» (1989), «I love you to death» (1990), «Tune in tomorrow…» (1990), «Providence» (1991), «Point break» (1991), «Bill & Ted’s bbogus journey» (1991), «My own private Idaho» (1991),«Dracula» (1992), «Much ado about nnothing» (1993), «Little Buddha» (1993), «Speed» (1994), «Johnny Mnemonic» (1995), «Feeling Minnesota» (1996), «Chain rreaction» (1996), «The Devil’s advocate (1997)», «The Matrix» (1999), «The replacements» (2000), «The Watcher» (2000), «The gift» (2000), «Sweet November» (2001), «The Matrix Reloaded» (2003), «The Matrix revolutions» (2003), «Something’s gotta give» (2003), «Constantine» (2005), «A scanner darkly» (2006), «The lake house» (2006), «Street Kings» (2008), «The day the earth stood still» (2008), «The Private Lives of Pippa Lee» (2009), «Henry’s Crime» (2010).